Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хутаҫҫине (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӑпӑр-япӑр хӑна пӳлӗмне чӑматӑп, унта-кунта пӑхатӑп, укҫа хутаҫҫине тупӑксӑр пуҫне ниҫта пытарма та ҫук.

Я скорей в гостиную, оглянулся по сторонам — вижу, мешок спрятать некуда, кроме гроба.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Унтан вӗсем укҫа хутаҫҫине ҫемҫе тӳшек айӗнчи улӑм тӳшек ӑшне чиксе хучӗҫ; питӗ шала тӗртсе кӗртрӗҫ те: «Халӗ ӗнтӗ шанчӑклӑ», — терӗҫ, мӗншӗн тесен негр хӗрарӑмӗ ҫемҫе тӳшекне кӑна кӑпкалатать-мӗн, улӑм тӳшекне ҫулталӑкра та пӗр-ик хут ҫеҫ ҫавӑркаласа хурать, ҫавӑнпа укҫа тӗплӗ вырӑнта, ӑна никам та вӑрламасть.

Потом они взяли да и засунули мешок с золотом в дыру в соломенном тюфяке, который лежал под периной, запихнули его поглубже в солому и решили, что теперь все в порядке, потому что негритянка взбивает одну только перину, а тюфяк переворачивает раза два в год, не чаще, так что теперь деньги в сохранности, никто их не украдет.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Герцог мӑкӑртатма тытӑнчӗ: «Ылтӑн хутаҫҫине илнипе те ҫырлахмалла, унтан ытла хапсӑнмастӑп, тӑлӑхсене пӗтӗмпех ҫаратас килмест», — тет.

Герцог начал ворчать, сказал, что довольно и мешка с золотом, а дальше этого он не пойдет — не хочет отнимать у сирот последнее.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Вӑл тулли укҫа хутаҫҫине илчӗ те короле алӑранах тыттарчӗ:

Она взяла мешок с деньгами, передала его из рук в руки королю и сказала:

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Павел унпа пӗрлех пӳрте кӗрсе, хутаҫҫине урайне хучӗ.

Павел вошел с ней в комнату, положил на пол мешок.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Матроссенчен пӗри лаша патне, ӑна ҫул ҫине хатӗрлеме тухрӗ, тепри йӗнер хутаҫҫине ҫимелли япаласем тултарчӗ.

Один из матросов занялся снаряжением лошади, другой наполнил съестными припасами чересседельную сумку.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Тус-йысшӑн! — терӗ вӑл, укҫа хутаҫҫине сирсе.

— По дружбе! — сказал он, отводя кошелёк в сторону.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Унӑн айӗнче тилӗ тирӗнчен ҫӗленӗ тумтирӗ курӑнса тӑрать, ӑна вӑл пилӗкӗнчен пиҫиххипе туртса ҫыхнӑ та, пиҫиххинчен питне сӑрламалли сӑрсен пӗчӗк хутаҫҫине ҫакса янӑ.

Под плащом виднелась нижняя одежда из лисьего меха, стянутая в талии поясом, к которому был привешен мешочек с красками для лица.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Вунпӗр тенкӗ! — терӗ ӑпӑр-тапӑр пухакан старик, хутаҫҫине ҫӗклесе.

— Одиннадцать рублей! — вскидывая сумку, сказал старьевщик.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Вӑл хӑйӗн ҫыххисене пуҫтарса илсе татах хутаҫҫине чикрӗ, художник ҫине пӑхмасӑрах чаршав айӗнчен тухрӗ.

Он собрал все свертки свои, уложил их снова в мешок и, не взглянувши на него, ушел за ширмы.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Артем хӑвӑртах пухма вӗренчӗ ӑна — малтан пӗр аллипе шӗшкӗ туратне аврӗ, кайран тепӗр аллипе мӑйӑр татса хутаҫҫине хучӗ.

Артем быстро научился их собирать: сначала обеими руками сгибал ветку орешника, потом одной рукой держал ее, а другой рвал орехи.

Пыл хурчӗсемпе паллашни // Ара Мишши. Ара Мишши. Пиллӗкмӗш чӗрӗк: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 64 с. — 19,21,23 с.

Унтан вӑл винтовкине хыврӗ, патрон хутаҫҫине салтса, унтан ҫип ҫӑмхи, кантӑр сӳсӗ, пӑшал ҫӑвӗ тултарнӑ пӗчӗкҫӗ савӑт кӑларса илчӗ, темшӗн патронӗсене те шутласа пӑхрӗ.

Потом снял винтовку и подсумок, достал из него шитвянку, конопляные хлопья, пузырек с ружейным маслом, зачем-то пересчитал патроны.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хутортан анатарахра, Дон ӑшӑхрах вырӑнта, ҫаппа-ҫарамас хывӑнчӗ те утсен пуҫӗсем ҫумне ҫие тӑхӑнакан япалисене, аттине, хӗҫпӑшалне майлаштарса ҫыхрӗ, тулли патрон хутаҫҫине шӑлӗпе ҫыртса, лашисемпе пӗрле ишме пуҫларӗ.

Ниже хутора, где Дон был мельче, разделся донага, привязал к лошадиным головам одежду, сапоги, оружие и, держа в зубах подсумок с патронами, вместе с лошадьми пустился вплавь.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Патрон хутаҫҫине аллипе тытса, Мишка Дон хӗррине анчӗ, кимӗ ҫине ларса, хӑвӑрт леш еннелле ишсе кайрӗ.

Придерживая рукой подсумок, Мишка спустился к Дону, сел в баркас и ходко погнал его на ту сторону.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка ӑна патрон хутаҫҫине ҫимеллисем чиксе парса янӑ чухне пӗр кӳренсе те тарӑхса ятлаҫса илчӗ:

Дуняшка, укладывая ему харчи в подсумок, с досадой и горечью воскликнула:

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вара «Кунтах» тесе хутаҫҫине тата шаларах чиксе хучӗ те каллех хӑй вырӑннех ларчӗ.

Потом негромко сказал: «Тут», убрал сумку и снова уселся.

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

Пассажирсем ун ҫине вӑрттӑнрах пӑхса сӑнаса пыраҫҫӗ, аллисене чӗркуҫҫи ҫине хурса, шӑпах ларчӗ, сывласса тарӑннӑн сывларӗ, унтан сасартӑк хӑй вырӑнӗнчен сиксе тӑчӗ, хутаҫҫине илсе, кӗленче банкӑра мӗн пуррине пӑхрӗ.

Пассажиры исподтишка наблюдали за ним, некоторое время он сидел смирно, держась руками за колени и глубоко дыша, потом вдруг сполз со своего места, выдвинул сумку и долго рассматривал сквозь стекло содержимое банки.

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

Вагон тӑрӑх вӑл васкамасӑр та сыхланса, хутаҫҫине алӑ вӗҫҫӗн хӑйӗнчен аяккарах тытса пырать, хӑй вара хутаҫ ҫинчен куҫне те сиктермест.

Он двигался по вагону медленно, осторожно, держа сумку на почтительном расстоянии от себя и не спуская с неё глаз.

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

Винтовкӑпа патрон хутаҫҫине старик арпалӑха кайса пытарчӗ.

Винтовку и подсумок с патронами старик отнес и спрятал в мякиннике.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫипрен ҫыхнӑ хӗрарӑм перчеткине вара халӗ, вӑрҫӑн тусанлӑ хирӗнче, тӑхӑнса ҫӗтес мар, Татарскине пырса кӗрес умӗн кӑна сӑрт ҫинче тӑхӑнас тесе, йӗнер хутаҫҫине чиксе хучӗ.

Бабьи же нитяные перчатки уложил в сакву, с тем чтобы надеть их не сейчас, в серые будни войны, а на бугре перед въездом в Татарский.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех