Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытӑнчӑк сăмах пирĕн базăра пур.
тытӑнчӑк (тĕпĕ: тытӑнчӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Каҫарӑр, — тытӑнчӑк сасӑпа ыйтать Завьялов.

Куҫарса пулӑш

20. «Ан ӗненӗр ӑна, ан ӗненӗр!..» // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

Тимуш карттусне хыврӗ те тытӑнчӑк сассипе: — Ҫитрӗм, тӑванӑм. Ҫулӗ чӑрмавлӑ пулчӗ, ҫапах — ҫитрӗм. Вӑхӑтра ҫитмесен юрать-и вара, эпӗ те салтак вӗт, — терӗ.

Куҫарса пулӑш

VII // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 254–305 с.

Унччен те пулмарӗ, ҫывӑхрах Туруновӑн чӗрене ҫурса яракан тытӑнчӑк сасси илтӗнсе кайрӗ:

Куҫарса пулӑш

XXXI // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Вӑл, тутине ейӗве кайнӑ юхан шыв пек сарса ярса, хӑйне тин ҫеҫ такама лапатка ҫине ҫавӑрса хуна ҫӗнтерӳҫӗ вырӑнне картса, хаяр, анчах хӑй йышӑннӑ айӑплав приговорне хӑй те ӗненмен судья пек чӳхенчӗк, тытӑнчӑк, хавхасӑр саспа пуҫларӗ:

Куҫарса пулӑш

Ҫил хӳри // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 181–188 с.

Шӑплӑха хӗрарӑмӑн вӑйсӑр, тытӑнчӑк сасси ҫурса кайрӗ:

Настороженную тишину прервал слабый, прерывающийся женский возглас:

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Кӑшт тӑрсан тытӑнчӑк сасӑллӑ ҫамрӑк автансен ҫинҫе сассисем янра пуҫларӗҫ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Ҫаплах-и… — савӑнса кайрӗ мӑнтӑр учитель; вӑл тытӑнчӑк, сӑмахӗсене чӑплаттара-чӑплаттара кӑларать.

— Да, — обрадовался толстый учитель, заикаясь и причмокивая.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Кӗҫех тытӑнчӑк саслӑ икӗ четник макӑра-макӑра хуллен кӑшкӑрни илтӗнчӗ:

Два дрожащих, плачущих голоса негромко взывали:

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Тытӑнчӑк калаҫакан полковнике кукка тесе чӗнесси, унашкал ҫынсемпе хурӑнташланасси ҫав териех кӑмӑллӑ ӗнтӗ.

— Очень приятно иметь этакого дядюшку-заику, полковника, и все это родство.

XXXV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Илемсӗр сӑн-питлӗ, кӑнттам шӑмшаклӑ тата тытӑнчӑк чӗлхеллӗ пулсан та, Петр Васильевич калама ҫук ҫирӗп йӗркесемпе пурӑнакан, ӗҫ тума тӗлӗнмелле пултаракан ҫын.

Петр Васильевич, несмотря на свое некрасивое лицо, неуклюжесть и заиканье, был человек с чрезвычайно твердыми правилами и необыкновенным практическим умом.

ХХХIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Те коридортан, те юнашар камерӑран тытӑнчӑк сасӑсем илтӗнеҫҫӗ.

Из коридора или из соседней камеры донеслись хриплые голоса.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Вӗсенчен пӗри Ильсеяра асӑрхарӗ те ун патнелле тытӑнчӑк сассипе хаяррӑн кӑшкӑрса ыткӑнчӗ:

Один из них заметил Ильсеяр и с хриплым возгласом бросился к ней:

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Каҫарӑр сире чӑрмантарнӑшӑн… — терӗ вӑл юлашкинчен тытӑнчӑк сасӑпа.

— Извините… что приходится вас беспокоить, — сказал он наконец хриплым голосом.

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Епископ дворецӗн пусмисем ҫинче ларакан Пӑван тӑмаланса кайнӑ шурӑ ҫӳҫлӗ пуҫне ҫӗклерӗ те, тытӑнчӑк тата чӗтрекен сассипе малтанах палӑртса хунӑ ответа каларӗ.

Овод сидел на ступеньках епископского дворца, седые пряди спутанных волос свешивались ему на лицо, он поднял голову и произнес условный ответ хриплым дрожащим голосом, с сильным иностранным акцентом.

XI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Тытӑнчӑк калаҫать».

Заикается».

I // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Лешӗ пуҫӗпе сулса кӑтартрӗ, Томас вара, Артур патне пырса, тытӑнчӑк сасӑпа: — Ҫав тери ырӑ мар ӗҫ! Эпӗ питех те кӑмӑлсӑрлантӑм, — терӗ.

Получив согласие, Томас приблизился к Артуру и пробормотал поспешно: — Чертовски неприятная история! Я ужасно огорчен.

V // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Ҫӳхе стена хыҫӗнче унӑн тытӑнчӑк сасси илтӗнчӗ:

За тонкой стенкой раздался его хрипловатый голос:

Иккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Пӗри тытӑнчӑк тухакан хӑйкӑлти сасӑпа йытӑ вӗрнӗ пек калаҫнӑ, тепри — ӳсӗркелесе, баспа хӑйкӑлтатнӑ.

Один как будто лаял хриплым отрывистым голосом, другой покашливал и рокотал баском.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

— Джермен? — ыйтнӑ палламан ҫын тытӑнчӑк сасӑпа…

— Джермен? — спросил незнакомец глухим голосом.

XXI // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

— Асту, ҫыру ҫырӑр, — терӗ вӑл тытӑнчӑк сассипе.

— Смотри ж, пиши нам, — говорил он прерывистым голосом.

XXXII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех