Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытӑнчӑк сăмах пирĕн базăра пур.
тытӑнчӑк (тĕпĕ: тытӑнчӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шӑрӑхпа, тата хӗрсе ӗҫленипе хӗрелсе кайнӑ лутра та патвар тимӗрҫ Гиляка тытӑнчӑк сассипе хӑрӑлтатрӗ:

Коренастый, красный от жары и напряжения кузнец Гиляка прохрипел простуженно:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл таса мар тутине ҫулла-ҫулла илет, тытӑнчӑк сӑсӑпа селӗппӗн калаҫать:

Он облизывал нечистые губы и шепеляво, косноязычно говорил:

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӗншӗн эсир ман хӗҫпӑшала тытса илтӗр? — тытӑнчӑк сасӑпа ыйтрӗ вӑл.

Зачем вы меня обезоружили? — заикаясь, спросил он.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ман хыҫран! — илтрӗ вӑл ҫав тытӑнчӑк сассах.

Куҫарса пулӑш

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

— Вырт! — хӑрушӑ та тытӑнчӑк сасӑпа пӑшӑлтатрӗ Гриша.

Куҫарса пулӑш

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Унӑн хӑрушшӑн йынӑшса тухакан тытӑнчӑк сасси чуна касса ыраттарать.

Вязкий одичавший голос ее был режуще остр.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫак питех те кирлӗ ӗҫ ҫине пирӗн съездӑн халӑха кӳрентермелле ан пултӑр, пурте чипер те йӗркеллӗ вӗҫлентӗрччӗ тесе пӑхас пулать! — терӗ вӑл тытӑнчӑк чӗлхе-ҫӑварлӑ ҫын сассипе.

Надо нашему съезду так подойти к этому сурьезному делу, чтоб не было народу обидно и чтоб покончилось оно все тихо-благо! — тянул он, как заика.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Возняков, хучӗсене шутарса хурса, кӗрекенсене асӑрхануллӑн кӗтсе илет, лешсем салху сӑнпа, сӑмах хушмасӑр планшечӗсене уҫсан, ури ҫине тӑрса тытӑнчӑк сассипе: — Кам? — тесе хурлӑхлӑн ыйтать.

Отодвигая бумаги, Возняков встречал входивших настороженным взглядом, а когда те молча, с угрюмым видом открывали планшеты, он поднимался на ноги и спрашивал глуховатым от горечи голосом: — Кто?

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийка, кил-ха кунта!.. — тытӑнчӑк сасӑпа татах кӑшкӑрса ячӗ мелник, ҫав вӑйсӑр хӗрачаран пулӑшу ыйтнине туймасӑрах.

Марийка, сюда!.. — дико кричал он, не сознавая, что просит помощи у слабой девочки.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шалт тӗлӗнтерсе яракан хӑрушӑ танлаштарусем тума, чи чӑрсӑр тӗслӗхсем илсе кӑтартма тиветчӗ вара ман ирӗксӗрех, эпӗ тивӗҫлӗ хурав тупса калаймасан, йышӗпе ҫумӑр пӗрчинчен те кая мар чӑтӑмсӑр ыйтӑвӗсемпе хӑех пулӑшатчӗ вӑл мана, — тытӑнчӑк калаҫакан ҫынна, калас тенӗ сӑмахӗ хӗсӗннипе тарӑхать пулсан, пулӑшнӑ чухнехи евӗр.

Она принуждала меня пускаться в чудовищные сравнения, в самые дерзкие примеры, и если я затруднялся подыскать выражение, она сама помогала мне целым дождем нетерпеливых вопросов, вроде тех, которые мы предлагаем заике, мучительно застрявшему на одном слове.

VI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

— Сылтӑмран виҫ-шер-рӗн! — кӑшкӑрать тытӑнчӑк сассипе хорунжи.

— Справа-а по три-и-и! — кричал осипший голос хорунжего.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

будка патне ҫитсен тин вӑл сӗтел еннелле ҫаврӑнчӗ те тытӑнчӑк сасӑпа кӑшкӑрчӗ:

Только у самой будки она остановилась, повернувшись к столу, крикнула срывающимся голоском:

VI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех