Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тутлах (тĕпĕ: тутлӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халь аш та ҫуннӑ пек, ҫӗр улми те ытлашши тутлах мар.

Куҫарса пулӑш

III // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 108–131 с.

— Е пурнӑҫу тутлах мар-и?

— Или живется несладко?

V // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Тӑван ҫӗрӗнче Макҫӑмӑн пурӑнӑҫӗ тутлах пулман: мӑшӑрлӑх ӑна хӑйӗнчен икӗ хут аслӑ инке-арӑм илсе панӑ; унӑн сасси те илемсӗр — хытӑ, чышкисем те вырӑнсӑрах ҫирӗп пулнӑ, упӑшкин йӑваш чӗрине хака хума пӗлеймен вӑл.

А на родной стороне Максимке жилось не сладко: в жены ему досталась баба вдвое старше его, с зычным голосом и крепкими кулаками, совсем не умевшая ценить в своем муже доброго сердца.

I // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Ахӑрнех, тутлах пурӑнайман пулас.

Видно, не сладко жил?

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Енчен те ӑна нумай пулмасть усламҫӑ Мурат мана ӗнсерен панӑ пек панӑ пулсан, патшана тутлах пулман пулӗ ӗнтӗ.

Если ему дали по шапке, как мне недавно дал лавочник Мурат, то царю наверно пришлось не сладко.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хӑнӑхманскер, паллӑ ӗнтӗ, тутлах мар.

С непривычки, конечно, не очень вкусно.

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

Чей — ытла тутлах мар.

Чай — не очень сладкий.

17 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Чейӗ те тутлах мар, калаҫу та ҫыхӑнмасть.

И чай не так вкусен, и разговор не клеится.

8 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

— Ну, вӑл япала ытла тутлах пулас ҫук, ҫитменни ҫине тата пӑяв ҫинче ҫакӑнса тӑмалла пулсан.

— Ну… а это вещь не из приятных, особенно ежели через повешение.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Хрен йӳҫ кӑшмантан тутлах мар.

Хрен редьки не слаще.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Халӗ унӑн сӑн-сӑпатне сӑнласа пама тӑрӑшса пӑхӑпӑр: пӗвӗ пӗчӗккӗ, чӑн-чӑн ача, мӗншӗн тесен унӑн вӑрӑм та, тӳрех калатпӑр, питӗ тутлах мар пурнӑҫӗ ӑна ҫӗр ҫумнех авса антарнӑ.

Теперь же попытаемся обрисовать его внешность: мал ростом от природы, выглядит сейчас Капля сущим ребенком, потому как долгая и, скажем прямо, не шибко сладкая жизнь пригнула его чуть ли не до самой земли.

Тумлам // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

— Пит тутлах мар та, кулӑшла.

— Это немного невкусно, но зато смешно.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Мери Джейн печени тутлах пулмарӗ, тӑварланӑ пахча-ҫимӗҫсем те ниме юрӑхсӑр, чӑх какайӗ питӗ хытти лекрӗ текелесе ларать, хӑйсене мухтаттарас тесе кил хуҫи хӗрарӑмӗсем ялан ҫапла сӑмах ҫукран сӑмах тӑваҫҫӗ; хӑнисем пит аван кураҫҫӗ-ҫке, пӗтӗм апат-ҫимӗҫе ҫав тери техӗмлӗ, мӗнпур ҫимӗҫе ырлаҫҫӗ, апатланнӑ май: «Премӗк питне ҫапла кӗрен тӗслӗ тума кам вӗрентнӗ сире?» е «Калӑр-ха, тархасшӑн, ӑҫта тупнӑ-ха эсир кун пек тутлӑ пикуль?» — тесе ыйтаҫҫӗ.

Мэри-Джейн говорила всем, что печенье не удалось, а соленья никуда не годятся, и куры попались плохие, очень жесткие, — словом, все те пустяки, которые обыкновенно говорят хозяйки, когда напрашиваются на комплименты; а гости отлично видели, что все удалось как нельзя лучше, и все хвалили, — спрашивали, например: «Как это вам удается так подрумянить печенье?», или: «Скажите, ради бога, где вы достали такие замечательные пикули?»

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Малтанах вӑл унӑн тутине ӑнланмарӗ-ха, темиҫе кашӑк ҫисен апат тутлах маррине туйса илчӗ.

Сначала он не понял ее вкуса, после нескольких ложек яичница показалась невкусной.

Ҫӑмарта ӑшалани // Ара Мишши. Ара Мишши. Пиллӗкмӗш чӗрӗк: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 64 с. — 25,27,29 с.

— Пит тутлах мар… — ҫиллине шӑнарса хуравларӗ кивӗ сӑхманлӑ казак, пирус тӗтӗмне антӑхса ҫӑтнӑ май хорунжин тачка ура хырӑмӗсене карӑнтарса чӗркуҫҫи патне ҫитичченех шнурласа хӑпартнӑ ҫӳллӗ гетре ҫинчен куҫ илмесӗр.

— Не дюже сладко… — сдержанно отвечал одетый в старый зипун казак, жадно затягиваясь папироской, глаз не сводя с высоких зашнурованных по колено гетр, туго обтягивавших толстые икры хорунжего.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тутлах мар ҫав, тутлах мар, ӗҫчен ҫынсем, — хуравланӑ Хлопуша.

— Не сладко, не сладко, работнички, — отвечал Хлопуша.

Ӗмӗрлӗхе панисем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Пурнӑҫу санӑн та тутлах пулман пулмалла.

— Видать, и тебе не сладко пришлось в жизни.

Ӗмӗрлӗхе панисем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Салтак служби Петрошӑн та тутлах мар иккен…

Не сладко, видно, и Петру вливалась служба.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дон хӗррине, Парамоновскине тулӑ турттарса пынӑ украинецсене хӑйсене те тутлах пулман.

Несладко бывало и украинцам, привозившим к Дону на Парамоновскую ссыпку пшеницу.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Куҫӗсем сӳнсе ларнӑ, — тутлах мар-тӑр ҫав ют ҫӗршывра.

Глаза тусменныи, — небось не сладко на чужой сторонушке.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех