Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тусанпа витӗннӗ машинӑсенчен медицина службин петлицисене ҫакнӑ темиҫе командир тухрӗ.

Из пыльной машины вышло несколько командиров с петлицами медицинской службы.

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Зика — организатор, ӗҫе ҫав тери тӗплӗ те яланах тӗп-тӗрӗс туса пыракан ҫын, ӑна ӗнтӗ нихҫан та улталама, куҫӗсенчен тусанпа сапма ҫукчӗ; вӑл кашни пӗлтерӗвех питӗ тӗплӗн, пур енчен те тӗрӗслетчӗ, унӑн тӗпнех ҫитетчӗ, кашни сӗнӗвех пӑхса тухатчӗ, пирен кашни решени мӗнле пурнӑҫланнине хыттӑн сӑнаса тӑратчӗ.

Зика – организатор, деловитый и педантически точный, которому нельзя было пустить пыль в глаза; он тщательно проверял всякое сообщение, добираясь до сути дела, всесторонне рассматривал каждое предложение и деликатно, но настойчиво следил за выполнением любого нашего решения.

VIII сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Вара вӑл, коридорсем тӑрӑх ҫемҫе туфлисемпе утса ҫӳресе, тусанпа витӗннӗ абажурсем ҫинче хӑйӗн кичем шухӑшӗсен йӗрӗсене хӑварнӑ:

По ночам, расхаживая в мягких туфлях по тюремным коридорам, он машинально оставлял на пыльных абажурах следы своих грустных размышлений.

Коклар // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Вӗсем пӗр-пӗринпе пӑшӑлтатнӑ пек кӑштӑртатрӗҫ, каҫалапа вара урамран вӗҫсе хӑпаракан тусанпа витӗнсе тӗксӗмленчӗҫ.

Они порывисто шелестели, точно перешептывались, и к вечеру тускнели от налетавшей с улицы пыли.

13 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Улька кун тӑршшӗпе тусанпа витӗннӗ крыльца пусмисене ҫурӗ...

Куҫарса пулӑш

Вутра ҫунман уртӑш // Анатоли Ырьят. «Канаш», 11-21№

Тикӗс мар 1200 метрлӑ трасса ҫав кун тусанпа мӑкӑрланчӗ кӑна, ҫӑмӑл машинӑсем пӗрин хыҫҫӑн тепри палӑртнӑ дистанцие хӑвӑртрах парӑнтарасшӑн малалла вирхӗнчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Тусанпа хӑйӑр ӑшӗнче // ВЕРА ШУМИЛОВА. «Тӑван Ен», 49-50№, 2016.07.01-07

Тепӗртакран ҫумӑр шывӗ чӳрече кантӑкӗ ҫинчи тусанпа вараланса автомашина капочӗ тӑрӑх шарлатма пуҫларӗ.

Дождевая вода, смешавшись с пылью на стекле окна, рекой потекла по капоту автомашины.

Аманнӑ чӗресем // Сувар. «Сувар», 22(700)№, 2007.06.01

Тӳпене ҫитиех тусанпа тӗтӗм ҫӗкленӗ, йӗри-тавра пурте Вавилоншӑн хурланса йӗрӗҫ.

И поднимется пыль и дым до самого неба, и все кругом будут оплакивать его,

3 Езд 15 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

7. Ҫак хула юнӗ хӑй хушшинче; вӑл ҫара чул ҫине юн хӑварнӑ; ӑна ҫӗр ҫине тӑкмарӗ, ҫӗр ҫине тӑкнӑ пулсан, вӑл тусанпа хупланнӑ пулӗччӗ.

7. Ибо кровь его среди него; он оставил ее на голой скале; не на землю проливал ее, где она могла бы покрыться пылью.

Иез 24 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

5. Вӑл ҫӳлте пурӑннисене, ҫӳлте ларакан хулана ҫапса антарчӗ; аркатрӗ ӑна, ҫӗр ҫине йӑвантарчӗ, тусанпа хутӑштарчӗ.

5. Он ниспроверг живших на высоте, высоко стоявший город; поверг его, поверг на землю, бросил его в прах.

Ис 26 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

5. Унччен эпӗ Сан ҫинчен илтнӗччӗ ҫеҫ; халӗ ӗнтӗ Сана куҫӑмпах куратӑп; 6. ҫавӑнпа эпӗ хамӑн сӑмахӑма каялла илетӗп, тусанпа кӗл ҫине ӳксе ӳкӗнетӗп.

5. Я слышал о Тебе слухом уха; теперь же мои глаза видят Тебя; 6. поэтому я отрекаюсь и раскаиваюсь в прахе и пепле.

Иов 42 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

7. Йывӑҫӑн шанчӑк пур: кассассӑн та каллех чӗрӗлет вӑл, унӑн хунавӗсем ӗрчеме чарӑнмаҫҫӗ: 8. тымарӗ ҫӗр айӗнче ватӑлнӑ пулин те, тункати тусанпа хытса ларнӑ пулин те, 9. вӑл нӳрре сиссенех хунав кӑларать, ҫӗнӗрен лартнӑ йывӑҫ пек туратланать.

7. Для дерева есть надежда, что оно, если и будет срублено, снова оживет, и отрасли от него выходить не перестанут: 8. если и устарел в земле корень его, и пень его замер в пыли, 9. но, лишь почуяло воду, оно дает отпрыски и пускает ветви, как бы вновь посаженное.

Иов 14 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

1. Мӗн пулса иртнине пӗлсессӗн, Мардохей ҫийӗнчи тумтирне туртса ҫурнӑ та, хуйхӑ тумтирӗ тӑхӑнса, тусанпа сапӑнса, хула тӑрӑх пӗтӗм чун хавалӗпе кӑшкӑрса [пӗр айӑпсӑр халӑха пӗтереҫҫӗ! тесе] йӗрсе пынӑ.

1. Когда Мардохей узнал все, что делалось, разодрал одежды свои и возложил на себя вретище и пепел, и вышел на средину города и взывал с воплем великим и горьким: [истребляется народ ни в чем не повинный!]

Эсф 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.