Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тунсӑха (тĕпĕ: тунсӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ан ҫилленӗр, — хӗр ман еннелле ҫаврӑнчӗ, — тунсӑха путас мар тесен манӑн шӳтлемелле.

Не гневайтесь, — обратилась ко мне девушка, — я должна шутить, чтобы не загрустить.

XXIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Чухламарӑм, илтрӗм, — терӗ сарлака янах шӑммиллӗ ҫак хӗр (вӑл: «Молли — эпӗ, сире мӗнне пулӑшайӑп?» — тесен тунсӑха пула эпӗ мӗкӗрсе ямах хатӗрччӗ ӗнтӗ); эрешмен картине тытнӑн — аллисемпе хӑйӗн умӗнче хӑлаҫланать.

— Я не угадала, я слышала, — сказала эта скуластая барышня (уже я был готов взреветь от тоски, что она скажет: «Это — я, к вашим услугам»), двигая перед собой руками, как будто ловила паутину.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эсир пирӗннисенчен пӗрне тарма пулӑшрӑр, эпӗ унпа пӗр камерӑна лекнӗрен — эрттеле ҫыпҫӑнса пӗрле тухса тартӑм; йышӑнатӑп: ҫав таран тарас килнӗрен мар, кичемлӗхе… тунсӑха пула.

Вы помогали бежать одному из ваших, я сидел с ним в одной камере и бежал за компанию; признаться, скорее от скуки, чем от большой надобности.

IV. Хейлӗн юлашки пӑнчи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Драми вара хӗрарӑма вӑрлани-и унта е вӑрттӑн еткерлӗх-и — уншӑн, Стомадоршӑн, пур пӗрех; кисретекен алӑк тӗлне шалтан сӗтел-пукан купаланса хӳтӗленсе — хӳптӗрлесе хунӑ хӑнапа пӗрле — шпагӑсемпе револьверсене хирӗҫ ҫапӑҫма май ҫукран пуҫӗпех тунсӑха путнӑччӗ вӑл тӑхӑр ҫул каялла…

Будь в драме похищение женщины или таинственное наследство — это было для него безразлично, но он тосковал о невозможности сражаться вместе с осаждаемым гостем против шпаг и револьверов, громящих дверь, заваленную изнутри мебелью.

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Чарӑнми тунсӑха пула Гоан мӗкӗрсех ячӗ, аллисене хытарчӗ; шӑмӑ сыпписен ӳтне вӗрен ҫунтарса пӗҫертет.

И он замычал от ненасытной тоски, напряг руки; веревки обожгли ему кожу суставов.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 339–344 с.

Тунсӑха пула вӑл е ӗҫкӗпе супса пӗтет, е ӑсран тайӑлать…

Он сопьется от скуки или сойдет с ума…

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 253–258 с.

Тӑварланӑ вӑтӑр пичке ют какая Чакӑл туллӑ Сандис парса хӑварӑпӑр, унтан вара малтанах палӑртса хунӑ плансӑр-мӗнсӗрех тинӗссемпе ҫӗрсене курса ҫаврӑнӑпӑр: ют пурнӑҫа тимлӗн, юратса, тинкерсе сӑнӑпӑр, пӗлтерӗшлӗ, кӑсӑк тӗл пулусем шырӑпӑр, васкамӑпӑр, тепӗр чухне таркӑна ҫӑлӑпӑр, тинӗсре инкек тӳснисене борт ҫине хӑпартӑпӑр; пысӑк юхан шывсен чечеклӗ, капӑр сад пахчисенче чарӑнӑпӑр, тен, ют ҫӗр-шывсенче вӑхӑтлӑх тымар ярӑпӑр, ан тив, яккӑр тӑварпа витӗнтӗр, унтан вара тунсӑха путса каллех вирхӗнӗпӗр те парӑссене ҫиле шанса парӑпӑр, — ҫапла аван-ҫке, Битт-Бой?

Тридцать бочек чужой солонины мы сдадим еще Скалистому Санди, а там — внимательно, любовно будем обходить без всякого определенного плана моря и земли; присматриваться к чужой жизни, искать важных, значительных встреч, не торопиться, иногда — спасти беглеца, взять на борт потерпевших крушение; стоять в цветущих садах огромных рек, может быть — временно пустить корни в чужой стране, дав якорю обрасти солью, а затем, затосковав, снова сорваться и дать парусам ветер, — ведь хорошо так, Битт-Бой?

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Вӑл тунсӑха путнӑ, ҫак тунсӑх хӑйне тӳссе ирттермешкӗн кунран-кун вӑй хушать.

Он был одержим тоской, увеличивающей изо дня в день силы переносить ее.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Тунсӑха сирме укҫа хурса тавлашар-и?

— Подержим пари от скуки.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ахаль чухне Антун унпа унашкал япала ҫинчен сӑмахлас ҫук та-ха, тӑвӑлса ҫитнӗ самантра ҫыннӑн чунне уҫас, капланнӑ тунсӑха ҫапла майпа кӑларса, кӑшт лӑпланас килет-ҫке.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тӗрмери ҫынна саккун тӗлӗшпе канаш пани вӑл шаритленӗ кӑвакала пурӑнма вӗрентнӗ пекех те-ха, ҫапах тепӗр чухне кунта ҫынпа ӗретлӗ калаҫса ларни теме тӑрать, чуна кӑштах уҫӑлтарать, тунсӑха пусарать.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

«Вӑрттӑнлӑх» вунӑ кун хушши чесуча, кофе тата чей пушатрӗ; вун пӗрмӗш куна команда ҫыран хӗрринче — канура, эрех-сӑра сӗрӗмӗнче ирттерчӗ; вун иккӗмӗш кунхине Грэй хӑрушла тунсӑха путрӗ, нимӗн сӑлтавсӑр, тунсӑхне ӑнланаймасӑр.

Десять дней «Секрет» выгружал чесучу, кофе и чай, одиннадцатый день команда провела на берегу, в отдыхе и винных парах; на двенадцатый день Грэй глухо затосковал, без всякой причины, не понимая тоски.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Унпа калаҫсан Аня хӑйне ҫӑмӑллӑн туять, вӑл яланах кирлӗ канашсем пама пӗлет, чӗрери темӗнле тунсӑха та сирсе яма ӑста.

Поговорив с ним, Аня чувствует себя легко, он всегда умеет давать нужные советы и умеет снять любую грусть от сердца.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Вӑл хӑрава тата тунсӑха пула хыттӑнах йынӑшрӗ.

Он застонал от страха и тоски.

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ниҫта кайса кӗме ҫук тунсӑха пула, Черныш аллисем чӑмӑртанса чышкӑ пулаҫҫӗ.

От жгучей тоски руки Черныша сжимались в кулаки.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Е ҫакӑ йӑлтах, тахҫан Макҫӑм калашле, савӑнӑҫпа тунсӑха та, хаваслӑхпа салхулӑха та ӑс-тӑнра пӗр пеккӗн шанӑҫтарса хӑваракан ҫутӑпа сасӑ евӗр, тӗттӗм пуҫ мими тӗпӗнче сӑнлӑхсӑр-кӳлепесӗр вӗҫе-вӗҫе иртрӗ-ши?..

Или все это роилось бесформенными ощущениями в той глубине темного мозга, о которой говорил Максим, и где лучи и звуки откладываются одинаково весельем или грустью, радостью или тоской?..

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Анчах Горева сӑнарӗ пӗрре курӑнсан куҫ умӗнчен кайма пӗлмест, ҫавӑнпа та хӑй тӗрӗс тесе шутлакан мӗнпур шухӑшӗсене путарса хума пултаракан ӑнсӑртран килсе тухнӑ тунсӑха сирсе ярас тесе, вӑл пӗтӗм чун-хавалӗпе урӑх япаласем ҫинчен шухӑшлама тӑрӑшать.

Но облик Горевой, возникнув, не уходил, и чтобы подавить внезапную тоску, которая грозила затопить все его правильные, как ему казалось, мысли, он огромным усилием воли заставлял себя думать о другом.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Вӑл нимӗн те шухӑшлас мар, йӑтӑнса килекен наркӑмӑшлӑ тунсӑха чӗре патне пыма ҫул парас мар тесе ҫеҫ тӑрӑшрӗ.

Он старался ни о чем не думать и не давать дороги к сердцу ядовитой тоске.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫав уҫӑмсӑр та тунсӑха яракан кичем шӑршӑ тахҫан-тахҫанах иртсе кайнӑ, ҫапах та чуна ҫывӑх самантсене куҫ умне илсе тухать, уҫҫи-хупписӗр салху шухӑшсемпе ӑша вӑркаттарать…

Этот неясный и грустный аромат, как воспоминание о чем-то дорогом и давно минувшем…

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл ҫӳлтен ҫӳле ҫӗкленчӗ, вара, пысӑк улшӑнусем пуласса кӗтсе, тунсӑха путрӗ.

Рванулась ввысь и загрустила томительным ожиданием грядущих перемен.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех