Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тахҫантанпа сăмах пирĕн базăра пур.
тахҫантанпа (тĕпĕ: тахҫантанпа) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр япалана ҫеҫ ӑнланмасть Тукай тахҫантанпа: мӗншӗн юри вӑрҫтарма юратать Булат Ширин Ту енчи мӑрсасене, мӗн тума кирлӗ ӑна вӗсем пӗр-пӗринпе вӑрҫса, харкашса пурӑнни?

Куҫарса пулӑш

7. Ҫӗнӗ хуҫа // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Пулӑш, — терӗ ӑна Ахтупай, вӑл кунта килессе тахҫантанпа кӗтнӗ евӗр.

Куҫарса пулӑш

8. Ҫурхи кунсем // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Тахҫантанпа чирпе асапланнӑ пулсан та, Уҫӑп Тимахвейч тӑруках вилсе кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ку — вӑхӑтлӑх ӑссӑрлӑх, сехӗрленӳ савӑнӑҫӗ, анчах йӗри-тавра мӗн пулса иртни Жипа пӗтӗмпех тахҫантанпа кӗтекен тата темшӗн кирлӗ пулӑм пек туйӑнать.

Это было временное безумие, восторг ужаса, но все совершающееся вокруг казалось Жипу давно ожидаемым и почему-то необходимым.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Курносовсен килӗнчи ҫынсем Шамшутдина тахҫантанпа пӗлекен юлташ пекех кӗтсе илчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Юлашкинчен, вӑл калаҫма тытӑнчӗ — тӗрӗсрех каласан, хӑйне тахҫантанпа асаплантарнӑ шухӑшне каласа пачӗ:

Наконец он заговорил — вернее, поделился своей давно выношенной мучительной мыслью:

Марфа Ильинична // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Путвалти тӗттӗмлӗхе ерипен хӑнӑхса ҫитсен, Кольӑн куҫӗсем чул урайне, чул стенасене, тахҫантанпа уҫса-хупман пирки тусан пуснӑ, тутӑхса ларнӑ хӑлӑплӑ алӑка, кӗтесре сапаланса выртакан ыраш улӑм купине, стена ҫумӗнче выртакан темиҫе ешӗке асӑрханӑ.

Когда глаза привыкли к полутьме, Коля увидел каменный пол и каменные стены, пыльную, со ржавыми петлями дверь, которая, наверное, давно уже не открывалась, кучу соломы в углу, несколько ящиков, наваленных у стены.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Унӑн тахҫантанпа хачӑ курман кӑвак ҫӳҫӗсем хулпуҫҫи таранах пулнӑ.

Седые, давно не стриженные волосы спускались почти до самых плеч.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Ленька тавраналла шиклӗн пӑхса илчӗ те вӗсене витре тыттарчӗ, Хушӑкран имшер те кӑштӑрка, тахҫантанпа ҫуман алӑсем курӑнчӗҫ.

Ленька опасливо оглянулся и приставил ведерко, Из щели потянулись худые, заскорузлые, давно не мытые руки.

XIV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Алӑк ҫеҫ тумалла тата тахҫантанпа хутмасӑр тӑнӑ кӑмакана юсаса йӗркене кӗртмелле.

Надо только приладить дверь да привести в порядок давно не топившуюся печку.

XI сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Сулӑ юхтарнӑ ҫӗрте тахҫантанпа ӗҫлекенсем пек пулас тесе, вӑл пачах урӑхла — васкамасӑр тата енчен енне сулмаклӑн тайкаланса утма пуҫларӗ.

Подражая взрослым плотовщикам, он даже ходить стал по-другому — не торопясь, вразвалку.

VIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Эпӗ турӑран тахҫантанпа ҫапла ыйтатӑп: пурӑнӑҫа вӗҫлес пулсан, вӑрҫӑра таса ӗҫшӗн, христиан ӗҫӗшӗн ҫапӑҫса вӗҫлес, тетӗп.

Давно уже просил я у бога, чтобы если придется кончать жизнь, то чтобы кончить ее на войне за святое и христианское дело.

VIII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Кунта тахҫантанпа вӗҫекен лётчиксем те, ҫамрӑксем те пухӑннӑ.

Собрались и бывалые лётчики и молодёжь, только начинающая боевой путь.

6. Аэродромри пурнӑҫа хӑнӑхса ҫитетӗп // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Акӑ, юлашкинчен, тахҫантанпа кӗтнӗ кун ҫитрӗ.

И вот наконец настал долгожданный день.

3. Присяга сӑмахӗсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Салтакӑн ҫак тахҫантанпа чиксе ҫӳрекен бумажникӗнче мӗн кӑна ҫук-ши?

Чего только не хранил в своей необъятной утробе этот солдатский бумажник.

8 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Кларк ӑна пӳрнипе юнаса илчӗ те тахҫантанпа пӗлекен ҫынна каланӑ пекех:

Он погрозил ему пальцем и сказал, как старому приятелю:

8 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Тахҫантанпа кӗтнӗ приказ килсе ҫитнишӗн Каблуков хӗпӗртесех каймарӗ.

Каблуков не очень обрадовался долгожданному приказу.

5 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Яковпа ӗҫсем пирки калаҫнӑ май Епифановпа хӑй хушшинчи вӗҫсӗр-хӗрсӗр тава, хӑй тахҫантанпа курман чиперккене Авдотья Васильевнӑна аса илсе, вӑл Якова ҫапла каланӑн туйӑнать:

Толкуя с Яковом о делах и вспомнив о бесконечной тяжбе с Епифановым и о красавице Авдотье Васильевне, которую он давно не видел, я воображаю, как он сказал Якову:

XXXIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Сада каясса кӗтекен Любочка, аллине ҫурӑмӗ хыҫне тытса, пӳлӗм тӑрӑх каллӗ-маллӗ ҫӳрет е фортепьянӑпа эпӗ кашни нотине тахҫантанпа пӗлсе тӑракан пьесӑла калать.

Любочка или ходит взад и вперед по комнате, заложив за спину руки, дожидаясь того, чтоб пошли в сад, или играет на фортепьяно какую-нибудь пьесу, которой я давно знаю каждую нотку.

XXXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кайран эпӗ ҫакна пӗлтӗм: Софья Ивановна ҫемьеллӗ пурнӑҫшӑн ҫуралнӑ сайра тӗл пулакан ҫамрӑках мар хӗрарӑмсен шутне кӗрет-мӗн, анчах ҫав хӗрарӑмсене шӑпа ку телее пӳрмен те, ҫакна пула вӗсем ачисемпе упӑшкисемшӗн хӑйсен чӗрисенче тахҫантанпа усранӑ, ҫитӗнтернӗ тата тӗреклетнӗ юратӑвӑн мӗнпур вӑйӗпе хӑйсем суйласа илнӗ ҫынсене пӗр кӗтмен-туман ҫӗртен савма тытӑнаҫҫӗ.

Софья Ивановна, как я ее после узнал, была одна из тех редких немолодых женщин, рожденных для семейной жизни, которым судьба отказала в этом счастии и которые вследствие этого отказа весь тот запас любви, который так долго хранился, рос и креп в их сердце для детей и мужа, решаются вдруг изливать на некоторых избранных.

XXIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех