Чӑваш чӗлхи корпусӗ

11. Ҫапла ӗнтӗ, ачамсем, ырӑ ӗҫ мӗн тунине, тӳрӗ пурӑнни ҫынна ҫӑлса хӑварнине пӗлсех тӑрӑр, тенӗ ӗнтӗ Товит.

11. Итак, дети, знайте, что делает милостыня и как спасает справедливость.

Тов 14 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

1. Ҫапла каласа, Товит мухтав кӗллине вӗҫленӗ.

1. И окончил Товит славословие.

Тов 14 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

1. Хӗпӗртесе-савӑнса, Товит ҫакӑн пек кӗлӗ ҫырнӑ: ӗмӗр пурӑнакан Турӑ мухтавлӑ, Унӑн патшалӑхӗ те мухтавлӑ!

1. В радости Товит написал молитву в сих словах: благословен Бог, вечно живущий, и благословенно царство Его!

Тов 13 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

1. Товит хӑйӗн ывӑлне Товияна чӗнсе илнӗ те каланӑ: хӑвпа пӗрле ҫул ҫӳренӗ ҫынна тӳлеме хатӗрле эсӗ, ӑна хушса тӳлеме те ан ман, тенӗ.

1. И призвал Товит сына своего Товию и сказал ему: приготовь, сын мой, плату человеку, который ходил с тобою; ему надобно еще прибавить.

Тов 12 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

16. Товит вӗсене Турӑ хӑйне епле хӗрхенни ҫинчен каласа кӑтартнӑ.

16. И Товит исповедал пред ними, что Бог помиловал его.

Тов 11 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Товит пынине куракансем унӑн куҫӗ уҫӑлнинчен тӗлӗннӗ.

Видевшие, что он идет, удивлялись, как он прозрел.

Тов 11 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

15. Савӑнса та Турра тав туса, Товит ӗнтӗ кинне кӗтсе илме Ниневи хапхи патне тухса тӑнӑ.

15. И вышел Товит навстречу невестке своей к воротам Ниневии, радуясь и благословляя Бога.

Тов 11 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

11. Товит куҫӗ йӑмӑхса ыратма пуҫланӑ та, вӑл ӑна шӑлса илнӗ, 12. ҫакӑн хыҫҫӑн ун куҫӗнчен шурӑ илни сирӗлнӗ.

11. Глаза его заело, и он отер их, 12. и снялись с краев глаз его бельма.

Тов 11 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

9. Товит вара алӑк патнелле утнӑ, анчах такӑннӑ; ывӑлӗ чупса пырса ашшӗне ярса тытнӑ, 10. вӑл пулӑ вачӗпе ашшӗ куҫне сӗрсе ҫапла каланӑ: аттеҫӗм, ҫитӗ кулянса! тенӗ.

9. А Товит пошел к дверям и споткнулся, но сын его поспешил к нему, и поддержал отца своего, 10. и приложил желчь к глазам отца своего, и сказал: ободрись, отец мой!

Тов 11 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

6. Товит ӑна: чарӑн, ан пӑшӑрхан, сывах вӑл, тенӗ.

6. Товит говорит ей: молчи, не тревожься, он здоров.

Тов 10 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

1. Товия ашшӗ Товит ӗнтӗ кашни куна шутласа тӑнӑ.

1. Товит, отец его, считал каждый день.

Тов 10 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Товит куҫсӑр пулса ларнине пӗлсессӗн вара хурланса йӗнӗ.

Но, услышав, что Товит потерял зрение, опечалился и плакал;

Тов 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

4. Рагуил татах ыйтнӑ: эсир пирӗн Товит тӑванӑмӑра пӗлетӗр-и? тенӗ.

4. Еще спросил их: знаете ли брата нашего Товита?

Тов 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

2. Рагуил хӑй арӑмне Еднӑна каланӑ: пӑх-ха, ку ача манӑн тӑванӑм ывӑлӗ Товит сӑнлах! тенӗ.

2. И сказал Рагуил Едне, жене своей: как похож этот юноша на Товита, сына брата моего!

Тов 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

21. Товит каланӑ ӑна: ан хурлан, тӑванӑм; чиперех, сывӑ пуҫпах кайса килӗ вӑл, хӑвӑн куҫупах курӑн ӑна, 22. мӗншӗн тесессӗн ырӑ Ангел унпа пӗрлех ҫӳрӗ; унӑн ҫулӗ ырӑ, ӑнӑҫлӑ пулӗ, вӑл сывӑ халлӗн ҫавӑрӑнса килӗ, тенӗ.

21. Товит сказал ей: не печалься, сестра; он придет здоровым, и глаза твои увидят его, 22. ибо ему будет сопутствовать добрый Ангел; путь его будет благоуспешен, и он возвратится здоровым.

Тов 5 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

14. Вара Товит каланӑ ӑна: тӑванӑм, каях ӗнтӗ ыррӑн-сыввӑн, эсӗ хӑш йӑхран, хӑш ӑруран пулнине ыйтса пӗлнӗшӗн ан ҫилленех мана; эсӗ манӑн тӑванӑм пулатӑн, ырӑ, чыслӑ йӑхран тухнӑ эсӗ.

14. Тогда Товит сказал ему: брат, иди благополучно, и не гневайся на меня за то, что я спросил о колене и роде твоем. Ты доводишься брат мне, из честного и доброго рода.

Тов 5 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Товит ӑна каланӑ: тӑванӑм, санӑн йӑхна, санӑн ятна пӗлессӗм килет манӑн, тенӗ.

И сказал ему Товит: брат, мне хочется знать род твой и имя твое.

Тов 5 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

11. Товит унран ыйтнӑ: каласам мана, тӑванӑм, мӗнле йӑхран, кам таврашӗ эсӗ? тенӗ.

11. Товит спросил: скажи мне, брат, из какого ты колена и из какого рода?

Тов 5 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

1. Ҫав кунхинех Товит Миди ҫӗрӗнчи Рага хулинче пурӑнакан Гаваила упраса усрама панӑ кӗмӗлӗ ҫинчен аса илнӗ те 2. хӑй ӑшӗнче вӑл ҫапла шухӑшланӑ: эпӗ хам валли вилӗм ыйтрӑм; мӗншӗн-ха хам виличчен ҫакӑн ҫинчен Товия ывӑлӑма каласа хӑварас мар? тенӗ.

1. В тот день вспомнил Товит о серебре, которое отдал на сохранение Гаваилу в Рагах Мидийских, 2. и сказал сам себе: я просил смерти; что же не позову сына моего Товии, чтобы объявить ему об этом, пока я не умер?

Тов 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Вара шӑп та пӗр вӑхӑтра Товит каялла пӳртне кӗнӗ, Рагуил хӗрӗ Сарра ҫӳлти пӳлӗмӗнчен аннӑ.

-- И в одно и то же время Товит, по возвращении, вошел в дом свой, а Сарра, дочь Рагуилова, сошла с горницы своей.

Тов 3 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.