Чӑваш чӗлхи корпусӗ

16. Мухтавлӑ, аслӑ Турӑ ҫав икӗ ҫыннӑн кӗллине те илтнӗ, вара вӗсене иккӗшне те сыватмашкӑн Рафаила янӑ: 17. Товитӑн шур илнӗ куҫне сиплеме хушнӑ, усал сывлӑша Асмодее ҫыхса пӑрахса, Рагуил хӗрне Саррӑна вара Товит ывӑлӗн Товиян арӑмӗ тума хушнӑ: ӗнтӗ Саррӑн йӑхне Товиян тӑсмалла пулнӑ.

16. И услышана была молитва обоих пред славою великого Бога, и послан был Рафаил исцелить обоих: 17. снять бельма у Товита и Сарру, дочь Рагуилову, дать в жену Товии, сыну Товитову, связав Асмодея, злого духа; ибо Товии предназначено наследовать ее.

Тов 3 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Эпӗ, Товит, хам ӗмӗрӗм тӑршшӗпех чӑнлӑхпа тӗрӗслӗх ҫулӗпе ҫӳрерӗм, 3. хампа пӗрле Ассири ҫӗрӗнчи Ниневи хулине пынӑ тӑванӑмсене, хамӑн халӑхӑма эпӗ нумай ырӑлӑх турӑм.

Я, Товит, во все дни жизни моей ходил путями истины и правды, 3. и делал много благодеяний братьям моим и народу моему, пришедшим вместе со мною в страну Ассирийскую, в Ниневию.

Тов 1 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

1. Товит сӑмахӗсен кӗнеки; Товит вӑл Неффалим йӑхӗнчен, Асиил ӑрӑвӗнчен тухнӑ, вӑл Товиил ывӑлӗ пулнӑ, Товиил вара — Ананиил ывӑлӗ, Ананиил — Адуил ывӑлӗ, Адуил Гаваил ывӑлӗ пулнӑ.

1. Книга сказаний Товита, сына Товиилова, Ананиилова, Адуилова, Гаваилова, из племени Асиилова, из колена Неффалимова,

Тов 1 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.