Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ташланӑ (тĕпĕ: ташла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Каялла утнӑ чухне эпӗ тӑватӑ пулӑ аҫи «ташланӑ» вырӑнта чарӑнса тӑтӑм.

На обратном пути я остановился возле места, где «танцевали» четыре самца.

«Саго-мару» пӗтни // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 16–42 с.

Ҫуртра алӑксене шалтлаттараҫҫӗ, кил хуҫи хӗрарӑмӗ хыпӑнса ӳксе калаҫнӑ сасӑ илтӗнет тата такам-ҫке урисемпе урайне тапӑртаттарса ташланӑ пекех туйӑнать.

В доме хлопали дверями, был слышен тревожный голос хозяйки, и точно кто-то плясал, дробно стуча ногами по полу.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Костя мана — чи ҫывӑх тусӗ-ҫке-ха! — мӑнаккӑшӗн хӗрӗпе юнашар лартрӗ, эпӗ те вара, ыттисенчен юлмасӑр, хамӑн пикешӗн куҫ ӑшшипе чун уҫҫи тенине хӗрхенмерӗм, кӑшт хӗрсен тата, ташланӑ чух, ӑна йӑпатмӑш пӗр-ик пылак сӑмах та каланӑччӗ пулас — йывӑр-им!

Меня, как самого близкого друга, Костя посадил с теткиной дочкой, и я, не отставая от других, тоже более-менее старательно ухаживал за своей дамой, а когда, уже под хмельком, танцевали, даже сказал ей, кажется, пару банальных комплиментов — что мне стоило!

3 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Рекрут чарӑнсассӑн та аякран пӑхсан, вӑл ташланӑ пек туйӑннӑ.

Рекрут останавливался, но и оставаясь неподвижным, он все, казалось, плясал.

XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Ташласса вӑл питӗ маттур ташланӑ.

Рекрут плясал бойко.

XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Пӗри, пуҫне хырса янӑ пирки темӗнле сӑнсӑрланса кайнӑ рекручӗ, кӑвак карттусне ӗнси ҫине лартса, балалайкӑпа питӗ ҫивчӗ вылянӑ, тепри, ҫӗлӗксӗрри, хӑрах аллине ҫурштоф эрех тытса, эртел варринче ташланӑ.

Один рекрут, с тем неестественным выражением, которое дает человеку бритый лоб, сдвинув на затылок серую фуражку, бойко трепал в балалайку; другой, без шапки, со штофом водки в одной руке, плясал в середине кружка.

XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Цыганка плащне хывса пӑрахрӗ те юбкине якатса илчӗ, ӑна вӑл пилӗкӗпе чӗркуҫҫи тӗлӗнче хӑвӑрт-хӑвӑрт якатса тӳрлетсе, ҫыран хӗрринчи чулсем патнелле ташланӑ пек туса утса кайрӗ.

Цыганка быстрыми взмахами ладошек распушила юбки и, не глядя на брошенную на камни зюдвестку, быстрым, пляшущим шагом пошла к береговым скалам.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Сивӗ сцена ҫинче шӑнса хытнӑ хӗрачасем салхуллӑн ташланӑ.

На холодной сцене окоченевшие девочки тоскливо плясали.

8 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

— Мӗншӗн-ха сан самолет вальс ташланӑ чухнехи пек ҫаврӑнать?

— Что это у тебя самолет вальсирует?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Вӑрӑм платье тӑхӑннӑ хӗрсем, ташланӑ май ишнӗ пек ярӑнса пыраҫҫӗ, пӳрнескисемпе фарфора аран илтӗнмелле тӑнкӑртаттараҫҫӗ…

Девушки в длинных одеждах плывут в медленном танце и чуть слышно звенят наперстками по фарфору…

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Эсӗ твист ташланӑ пуль тесе.

— Я думала, твист танцевал.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вӑл кулса ячӗ те, хӳрипе пӑлтӑртаттарса, ман паталла ташланӑ пек выляса пычӗ.

Он заулыбался и, виляя хвостом и пританцовывая, подошел ко мне.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ӗлӗк-авал вӑрман ҫыннисем, вут тупнишӗн савӑнса, ҫапла ташланӑ пуль.

Наверное, так раньше дикари плясали, радуясь огню.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Юрланӑ, шавланӑ, ташланӑ хушӑра тулта ҫанталӑк мӗнле ахӑрса кайнине никам та сисмерӗ.

За пением, за шумом голосов и топотом ног никто не слышал, как разгулялась непогода на улице.

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Этемсен тусӗ ӗҫме пуҫласа янӑ промышленниксен ушкӑнӗн кӗтӳҫи тата ертсе пыраканӗ пулнӑ, вӑл хӑйӗн ӳсӗр кӗтӗвӗпе ӑҫта пырса кӗнӗ, ҫавӑнта пур ҫӗрте те музыка кӗмсӗртетнӗ, юрӑсем янӑранӑ, пӗрисем — хурлӑхлӑ, кичем пулнӑ, вӗсем чуна куҫҫуль тухмаллах ыраттарнӑ, теприсем — хаваслӑ та хӗрӳллӗ пулнӑ, вӗсене юрланӑ май урса кайнӑ пек ташланӑ; музыкӑран пысӑк параппана ҫапса янӑравсӑр ухлаттарни тата темле чарусӑр шӑхлич ҫинҫен шӑхӑрни ҫеҫ асра юлнӑ.

Друг человеческий был пастырем и водителем компании кутивших промышленников, и всюду, куда бы он ни являлся со своим пьяным стадом, грохотала музыка, звучали песни, то — заунывные, до слёз надрывавшие душу, то — удалые, с бешеной пляской; от музыки оставались в памяти слуха только глухо бухающие удары в большой барабан и тонкий свист какой-то отчаянной дудочки.

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Анчах пӗррехинче Алексей ӑна эрех ӗҫтерсе ӳсӗртнӗ, ӳсӗр упа ташланӑ, чике мӑйраки хуҫнӑ, мунча тӑррине хӑпарса кайнӑ та, мӑрьене сӳтме тытӑнса, кирпӗчсене аялалла кустарса антарма пуҫланӑ: рабочисем, пӗр ушкӑн пухӑнса, ун ҫине пӑхса ахӑлтатса тӑнӑ.

Но однажды Алексей напоил его водкой, пьяный медведь плясал, кувыркался, залез на крышу бани и, разбирая трубу, стал скатывать кирпичи вниз; собралась толпа рабочих и хохотала, глядя на него.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Вӗсем ташланӑ чухнех эпӗ ҫавӑн ҫинчен шухӑшларӑм…

— Ещё когда они плясали, так я подумала…

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Вӑй-хӑвачӗ унӑн ӗлӗк те пулнӑ, анчах вӑл ураран ӳкиччен ташланӑ ҫӗрте тата сасси тытӑниччен юрланӑ ҫӗрте ҫеҫ палӑрнӑ.

— Энергия-то и раньше у нее была, но только в танцах до упаду и в песнях до хрипоты.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ташланӑ пек утнӑшӑн, хуҫкаланса ҫӳренӗшӗн рабочисем ӑна «клоун» ят панӑ.

За танцующую походку и кривляние рабочие прозвали его «Клоуном».

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Вакун кустӑрмисем хыттӑн ташланӑ пек рельссене тапа-тапа хӑвараҫҫӗ: тра-та, тра-та, тра-та.

Колеса вагонов стремительно выбивали частую и громкую дробь: тра-та, тра-та, тра-та.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех