Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӗлтрӗ (тĕпĕ: сӗлт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ну?! — вӑл шарфне туртса илчӗ, пуҫне сӗлтрӗ те малалла вӗҫтерчӗ.

Ну?! — она выхватила шарф, кивнула и убежала.

XXIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл ҫӗкленчӗ, пуҫне сӗлтрӗ те хӑйӗн патне кухньӑна е унӑн ӗҫлӗ кунӗпе ҫыхӑннӑ урӑх вырӑна хыпалансах кайрӗ.

Она поднялась, кивнула и поспешила к себе на кухню или еще в другое место, связанное с ее деловым днем.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ пӑхнине курсан вӑл пуҫне сӗлтрӗ те йӑл кулӑпа витӗнчӗ.

Видя, что я смотрю, она кивнула и улыбнулась.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Мана курсан Бутлер сӑпайлӑн пуҫ тайрӗ, Гез вара пуҫне мӑн кӑмӑллӑнраххӑн сӗлтрӗ те ҫаврӑнса тӑчӗ, Синкрайта аллинчен тытса унпа калаҫма пикенчӗ.

Увидев меня, Бутлер вежливо поклонился, а Гез, небрежно кивнув, отвернулся, взял под руку Синкрайта и стал говорить с ним.

IX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Куҫӗсем пурин те Фильсӑн сылтӑм аллин пӳрнисен куҫӑмне тирӗнсе тӗсеҫҫӗ; Фильс уншӑн ҫеҫ паллӑ, пӗлтерӗшлӗ темӗскер пирки тимлӗн уйланнӑн куҫ харшисене хускаткаларӗ, унтан пуҫне сӗлтрӗ те пускӑча тӗртрӗ.

Глаза всех были устремлены на движения пальцев правой руки Фильса; он сдвинул брови, как бы сосредоточиваясь на чем-то важном и известном только ему, затем кивнул головой и нажал спуск.

III. Никампа нимӗн валли те мар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Фильс пуҫне сӗлтрӗ, — ҫав тери тутлӑн анасларӗ, куҫҫульленичченех.

Фильс кивнул головой, зевая так азартно, что прослезился.

II. Зурбаган // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

— Шыв, — килӗшнине пӗлтерсе сӑрнаккай пуҫне сӗлтрӗ.

— Вода, — идиот утвердительно кивнул головой.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Чӗнмесӗр йӑл кулса Эстер пуҫне сӗлтрӗ те тӗмсен хыҫӗнче ҫухалчӗ.

Эстер, молча улыбаясь, кивнула и исчезла в кустах.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Горн пуҫне тимлӗн сӗлтрӗ.

Горн сосредоточенно кивнул головой.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Эстер куҫӗсемпе сӗлтрӗ.

Эстер кивнула глазами.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

— Шӑпах ҫапла, — пуҫне сӗлтрӗ Гупи.

— Вот именно, — кивнул Гупи.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

— Вӑт, вӑт! — пуҫне ҫине-ҫинех сӗлтрӗ Гупи; вӑл сӳпӗлтетме сӑлтав тупӑннӑран тара ӳкрӗ.

— Вот, вот! — закивал Гупи, потея от удовольствия поболтать.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Килӗшнине пӗлтерсе Гент пуҫне сӗлтрӗ; ҫав самантрах савӑнӑҫӑн шавлӑ кӑшкӑравӗ янӑраса саланчӗ.

Он наклонил голову, выражая согласие; тотчас раздался шумный крик радости.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Аха… — пуҫне сӗлтрӗ Гент.

— Так, — кивнул Гент.

II. Стэнлипе Гент // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫамки ҫинчи хура ҫӳҫ пайӑркиллӗ ҫамрӑк тарҫӑ ушкӑнран тухрӗ те Галуэйа хаваслӑн пуҫ сӗлтрӗ.

Молодой слуга, с черной прядью на лбу, вышел из толпы и весело кивнул Галуэю.

XVIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпир ҫитсе тӑрсан Ганувер пуҫне ҫӗклерӗ те сӗлтрӗ.

Когда мы вошли, Ганувер поднял голову и кивнул.

XIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӑл хысаклӑ ҫыранран сулланкаласа килет, хӗрӳллӗ хӑй, тарне сӑмса тутрипе сӑтӑркалать, мана курсан пуҫне аякранах сӗлтрӗ; ун патне пырса тӑтӑм — хам питех кӑмӑллӑ мар, мӗншӗн тесен ҫухатрӑм, — о, хумхантаракан мӗн чухлӗ сӑмахпа парне ҫухатмарӑм-ши! —

Он брел от берегов выступа, разгоряченный, утирая платком пот, и, увидев меня, еще издали покачал головой, внутренно осев; я подошел к нему, не очень довольный, так как потерял, — о, сколько я потерял и волнующих слов, и подарков!

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫыранпа ҫавӑнталла кайӑр, — хӗр аллипе сӗлтрӗ.

Идите, — девица махнула рукой, — туда по берегу.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Хейль пуҫне саланкӑрлӑн сӗлтрӗ, Блюмпа юнашар ларчӗ, пӗчӗк юхан шыва темиҫе самант пӑхкаласа тишкерчӗ те тутине аялтан ҫӑварӗпе ӗмсе-ҫыртса шухӑша путрӗ.

Хейль рассеянно кивнул головой, присел рядом с Блюмом, бегло осмотрел речку и задумался, всасывая ртом нижнюю губу.

IV. Хейлӗн юлашки пӑнчи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

— Кӗретӗп, эпӗ ӗшентӗм, — Ассунта, ахӑртнех, хыпаланать, ҫӗре сиксе анчӗ, лаша ҫилхинчен аллипе ҫатӑрласа тытнӑскер — вӑл Блюм ҫине самантлӑх те пӑхмарӗ, кӗҫех йӗнертен хӑпрӗ те палламан ҫын ҫумӗпе иртрӗ, Блюмӑн тепӗр пуҫ тайӑмне хуравласа пуҫне сӗлтрӗ.

— Уйду, я устала, — она, по-видимому, торопилась и спрыгнула на землю; ухватившись руками за гриву лошади, она ни разу не подняла глаз на Блюма и, оставив седло, прошла мимо незнакомца, наклонив голову в ответ на его вторичный поклон.

II. Йывӑҫсем ҫеҫкере // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех