Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тутӑр сăмах пирĕн базăра пур.
тутӑр (тĕпĕ: тутӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Малта Гриша пырать, хӑй тумтирӗ ҫийӗн ашшӗн кӗпе-йӗмне тӑхӑнса янӑ, пуҫне алшӑллипе чӗркенӗ; ун хыҫҫӑн тухтӑрсен халатне тӑхӑннӑ Степка шӑвать, пуҫне шурӑ тутӑр ҫыхнӑ.

Куҫарса пулӑш

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Дима картузӗпе сулкаларӗ, Нюша тутӑр вӗҫӗпе авӑсрӗ, Вася питне пилоткӑпа шӑла-шӑла илчӗ.

Дима помахал фуражкой, Нюша замахала концом платком, Вася вытирал лицо пилоткой.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Хыҫалтан Вася йӑмӑкӗ Нюша вӗтӗртетсе утать, пуҫӗ ҫине вӑл ҫӑм тутӑр уртса янӑ та ӑна янахӗ айӗнчен аллипе тытса пырать.

Сзади всех, придерживая у подбородка концы накинутого на голову тёплого платка, семенила младшая васина сестрёнка Нюта.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Ҫынсем авӑрти пек ҫак пӑлханӑвӗнче симӗс тутӑр мӗлтлетнине курсан вара, — ӑна вӑл, ҫавнашкал тӗсли темиҫе ҫӗр пулсан та, ҫийӗнчех тупатчӗ, — куҫӗсем савӑнӑҫпа хыпса ҫунатчӗҫ, чӗри хӑвӑрттӑн-хӑвӑрттӑн тапма пуҫлатчӗ.

И когда в людском водовороте мелькала зеленая косынка, которую он всегда безошибочно узнавал среди сотен таких же, глаза его загорались радостью, сердце начинало учащенно биться.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Тутӑр илме шкап патне ыткӑнчӗ — ҫитеймерӗ, урисем лӗнчӗртетсе хуҫланса ларчӗҫ, куҫ умӗнче хура ункӑсем вӗҫме тапратрӗҫ.

Метнулась к шкафу за косынкой, но ноги подломились, в глазах пошли черные круги.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Аксинья пуҫ ҫине тутӑр уртса картишне тухрӗ.

Аксинья накинула платок, вышла во двор.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унӑн хура куҫӗсем шурӑ мамӑк тутӑр айӗнчен хаваслӑн йӑлкӑшса тинкереҫҫӗ, Григорий ун ҫине хаяккӑн пӑхкаласа пырать, сивӗпе черченнӗн хӗрелнӗ питҫӑмартине, хура ҫӑра куҫ харшийӗпе пасарнӑ хӑрпӑкӗ айӗнче кӑшт кӑвакраххӑн йӑлтӑртатакан куҫ шуррине курать.

Из-под белого пухового платка блестели, радостно искрились ее черные глаза, Григорий искоса посматривал на нее, видел нежно зарумяневшую на морозе щеку, густую черную бровь и синевато поблескивающий белок под изогнутыми заиневшими ресницами.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка — пӗве ҫитнӗ хӗр — хутор тӑрӑх ҫӳҫне-пуҫне салатса чупас ҫуках ӗнтӗ; вӑл йӑпӑр-япӑр тутӑр илчӗ те ӑна хыпаланса ҫыхнӑ хушӑра каласа хӑварчӗ:

Не могла же Дуняшка — заневестившаяся девка — бежать по хутору простоволосой; она ухватила платок, торопливо покрываясь, сказала:

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Юрӑ итленӗ инкесем ӗсӗкле-ӗсӗкле, сӑмсисемпе нӗшӗклетсе, тутӑр кӗтесӗсемпе куҫҫулӗсене шӑлаҫҫӗ, ҫӳллӗ кӗлеткеллӗ, хура куҫлӑ пӗр карчӑк, ватӑлса кайнӑ сӑн-питӗнче турӑш ҫинчи пек илемне пӑртак упраса хӑварнӑскер, — Григорий крыльца патнелле утса пынӑ чухне сӑмахӗсене тӑсарах калаҫрӗ:

Слушательницы, всхлипывая и сморкаясь, вытирали слезы кончиками платков, одна из старух высокая и черноглазая, со следами строгой иконописной красоты на увядшем лице — протяжно говорила, когда Григорий подходил к крыльцу:

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тутӑр ҫине таса юбка, унтан татах тем-тем япала хурса ҫыхрӗ те кайрӗ, нимӗн те каламарӗ.

Положила в платок чистую юбку, ишо что-то и пошла, ничего не сказала.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Чун сиснӗччӗ… — терӗ шӑппӑн Наталья, куҫне тутӑр вӗҫӗпе шӑлса.

— Догадывалась… — тихо сказала Наталья, вытирая глаза кончиком платка.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Шӑллӑм хутне кӗместӗп эпӗ, анне… — терӗ ҫеҫ Наталья, тутӑр вӗҫӗпе куҫҫульне шӑлса.

— Я за брата и не стою, маманя… — только и сказала Наталья, кончиком платка вытирая слезы.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эпӗ дивизие унта куҫармастӑп, — терӗ те Григорий ӗшеннӗ сасӑпа, тутӑр кӑларма тесе, аллине шӑлавар кӗсйине чикрӗ.

— Дивизию я туда не поведу, — устало проговорил Григорий и полез в карман шаровар за платком.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ытла та шеллемелле мӗскӗн сӑнлӑ та хитремарскер, ҫапах та темле ӑшри илемӗ ҫуталса тӑнипе чиперскер, Наталья, чир хыҫҫӑн пуҫӗ нӗрсӗрленсе юлнине кӑтартас мар тесе, васкаварлӑн тутӑр уртса янӑ та пуҫне кӑштах хӑяккӑн чалӑштарса ларать.

Торопливо накинув платок, чтобы не было видно, как безобразна стала ее голова после болезни, слегка склонив голову набок, сидела она такая жалкая, некрасивая и все же прекрасная, сияющая какой-то чистой внутренней красотой.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Анне касасшӑнччӗ-ха хачӑпа, — терӗ те Наталья именчӗклӗн кулса, пуҫӗ ҫине ҫавӑнтах шенкер шывӗпе чӳхенӗ чӑлт-шурӑ тутӑр уртса ячӗ.

— Маманя сулила остричь меня ножницами, — смущенно улыбаясь, сказала Наталья и проворно накинула на голову снежно-белый, густо подсиненный платок.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан ҫавӑнтах тутӑр айӗнчен тухса кайнӑ ҫӳҫне тӳрлетме, якалса юсанма тӗкӗр патне пырса тӑчӗ.

И тотчас же подошла к зеркалу поправить выбившиеся из-под платка волосы, прихорошиться.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тӗрӗллӗ тутӑр пӗркеннӗ Аксинья, Григорие уйӑраймасӑр, сӗтел патне утса пычӗ, хӑяккӑн пӑхса илчӗ те, чарӑлса кайнӑ хура куҫӗнчен сехре хӑппи сирпӗнсе тухрӗ.

Аксинья, закутанная в ковровый платок, не узнавая Григория, подошла к столу, глянула сбоку, и в черных расширившихся глазах ее плеснулся ужас.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр кунне вӑл тул ҫути киличченех ыйхӑран вӑранчӗ, ачисене ҫывӑрма чӑрмантарасран вырӑн ҫинчен хуллен тӑрса пит ҫурӗ, арчаран таса юбка, кофтӑпа шурӑ тутӑр кӑларчӗ.

На другой день она проснулась чуть свет, встала тихонько, чтобы не разбудить детей, умылась, достала из сундука чистую юбку, кофточку и белый зонтовый платок.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аксинья тутӑр ҫыхса хӑтланнипе усӑ курса, вӑл ӑна кӗске, анчах вӑйлӑ аллипе ытамласа тытрӗ те, хӑй ҫумнелле карт туртса илсе, чуптума пикенчӗ.

Воспользовавшись тем, что Аксинья покрывалась, он куцей, но сильной рукой обнял ее, рывком притянул к себе и хотел поцеловать.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Корней хутран-ситрен хыҫалалла ҫаврӑнса пӑхнӑ та куҫӗсене хуплакан куҫҫуль витӗр чечеклӗ кашемир тутӑр ҫыхнӑ ӑрӑмӗпе хӑйӗн ачисене курнӑ, вӗсем пӗр утӑм юлмасӑр трактор хыҫҫӑн пынӑ.

Изредка оглядываясь, Корней видел сквозь застилавшие глаза слезы цветистый кашемировый платок жены, своих ребятишек, что ни на шаг не отставали от трактора.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех