Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

типме (тĕпĕ: тип) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ман чӳлмексенчен хӑшӗ-пӗрисем ҫурӑлса пӗтрӗҫ, мӗншӗн тесен эпӗ вӗсене хӗвел хытӑ хӗртнӗ вӑхӑтра типме кӑларса лартнӑччӗ, теприсем хӗвелпе типӗтичченех, кӑшт тӗкӗннипех саланса пӗтрӗҫ.

Одни горшки у меня потрескались, так как я поторопился выставить их на солнце, когда оно жгло слишком сильно; другие рассыпались на мелкие части еще до просушки, при первом прикосновении к ним.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Сӑвакан сӗт сирпӗнчӗкӗ пек ӑшӑ тумламсем тӗтреллӗ шӑплӑхра пытанса выртакан ҫӗр ҫине тӳп-тӳрӗ анаҫҫӗ, типме ӗлкӗреймен кӑпӑклӑ кӳлленчӗксенче шурӑ хӑмпӑсем пулса хӑпараҫҫӗ; питӗ лӑпкӑ та йӑваш ҫуллахи вӗтӗ ҫумӑр: чечексем те пуҫне усмаҫҫӗ, кил картисенче чӑхсем те унтан хӳтлӗх шырамаҫҫӗ.

Теплые, словно брызги парного молока, капли отвесно падали на затаившуюся в туманной тишине землю, белыми пузырями вспухали на непросохших, пенистых лужах; и так тих и мирен был этот летний негустой дождь, что даже цветы не склоняли головок, даже куры по дворам не искали от него укрытия.

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Унтан вара типме пуҫларӗ, йӑлт шурса кайрӗ.

Потом чахнуть начал.

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

Санька хурта пӳрни ҫине лартрӗ, ӑна хӗвел ҫинче типме пулӑшрӗ, лешӗ вара ҫуначӗсене тӳрлетрӗ те вӗҫсе кайрӗ.

Санька посадил букашку на палец, дал ей обсушиться на солнце — и она, расправив крылышки, улетела.

27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑрман биржине, ӗлӗкхи пекех, Енисейпе Ангара таврашӗнчен, Анат Тунгускӑран сулӑсем килсех тӑраҫҫӗ, вӗсен ҫинчи мӑрйисенчен тӗтӗм кӑларса пыракан пӳртсем хӑйсен умне типме кӑларса ҫакнӑ кӗпе-йӗмсемпе ӗлӗкхи вӑрҫӑччен ҫакӑнта курӑнакан сӑнарах кӗртет.

Как прежде, на лесную биржу с верховьев Енисея, Ангары, Нижней Тунгуски прибывали плоты, и домики на плотах с дымящимися трубами, с развешанным на верёвках бельём, как прежде, создавали на Протоке мирное впечатление пловучей деревни.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫеҫке имшер, ҫулҫӑсем шурӑрах тӗслӗ, ҫӗртме уйӑхӗнчех сарӑхма, типме пуҫлаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Нематодaран хaтaлмаллах // Кил-ҫурт, хушма хуҫалӑх. «Кил-ҫурт, хушма хуҫалӑх», 2016.07.28, 29№

«Канаш» хаҫатӑн журналисчӗ Ульяновска ҫул тытса тарӑн шухӑша путрӗ: «Чӑнах та, Тӑхӑрьял тӑрӑхӗ — поэтсемпе ҫыравҫӑсене ҫут тӗнчене парнелекен литература ҫӑлкуҫӗ. Тен, манӑн хайлавӑмсем те ҫав ҫӑлкуҫа типме памӗҫ. Эпӗ ахальтен-им Раккассинче, чӑваш прозипе поэзийӗн легенди — Валентин Урташ — ҫут тӗнчене килнӗ Ҫӗр-анне ҫинче ҫуралнӑ...» Кӗмӗл кӳлӗ патӗнче, Тӑхӑр ялӑн садӗнче, Тӑхӑр тӗслӗ ташӑ пур, Ҫитмӗл тӗслӗ юрӑ пур.

Куҫарса пулӑш

Вутра ҫунман уртӑш // Анатоли Ырьят. «Канаш», 11-21№

Шалча пӑрҫин хутаҫне вӑл типме пуҫласанах пухса хатӗрлемелле.

Куҫарса пулӑш

Хутаҫӗ уйрӑмах паха // Сывлӑх. «Сывлӑх», 2016.06.22. 24№

Ура тупанӗн ӳчӗ, чӗрнесем кӑмпа чирӗпе /микоз/ сиенленсен ир-каҫ панулми уксусӗ сӗрмелле, типме памалла.

Если кожа стопы, ногти поражены грибковым заболеванием /микоз/ нужно утром - вечером втирать яблочный уксус, дать высохнуть.

Панулми уксусӗ // Сывлӑх. «Сывлӑх», 2016.06.22. 24№

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех