Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗҫне (тĕпĕ: ӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Тепӗр ҫырура — ӑна 1842 ҫулхи пуш уйӑхӑн (мартӑн) 14-че ҫырнӑ — Етӗрне округӗнчи исправник ӗҫне тӑвакан Михайлов Хусан ҫар губернаторне чӑвашсене пӑлханма хӗтӗртекенсенчен хӑш-пӗрин ятне пӗлни ҫинчен хыпарлать: вӗсем Борис Кононов Тороповпа Иван Сергеев Пономарев иккен.
В следующем письме, датированном 14 марта 1842 года и адресованном Казанскому военному губернатору, исправник Ядринского округа Михайлов называет фамилии людей, подстрекающих народ к волнениям: это Борис Кононов, Торопов, Иван Сергеев и Пономарев.

Пӑлхав тапранни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗри вӗсенчен шухӑшлать те — тепри ӗҫне тӑвать.
У них всегда так: один думает, другой дело делает.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тиек ӗҫне пурте ырларӗҫ, лайӑх терӗҫ.
Люди одобрили работу дьяка, похвалили.

Каллех ҫул ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫав хушӑра ҫыру ӗҫне ту.
Заодно будешь писать нам нужные бумаги.

Янтул кам вӑл? // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Малтан ӗҫне тутӑр-ха ҫынни!
— Сначала пусть дело сделает.

Ҫын ӗҫне савӑнса тӑвакана ҫеҫ сайра куратӑн.
Редко видишь только того, кто с радостью занимается чужим делом.

Хитре хӗрӗн чап каять // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хут ӗҫне.
И привычно писать, писать…

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫыру ӗҫне мӗнле тунсӑхларӗ Янтул!
А как охота взять в руки перо и бумагу.

«А мӗн, пӗр-пӗр вулӑс кантурне ҫыру ӗҫне кӗрсен ялта та пурӑнма пулать пуль?» — тесе шухӑшласа пырать Янтул-Ильмук.
«А что, если устроиться писарем в какую-нибудь волостную контору, тогда и в деревне жить можно!» — раздумывает на ходу Ильмук-Яндул.

Кутӑн шалҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Паян ҫеҫ ав кулкаласа «Вулӑсри тиек ӗҫне эпир санпа иксӗмӗр те пултармалла пуль» тенӗ майлӑ ҫавӑрса хучӗ.
И лишь сегодня проговорил с ухмылкой: — С работой волостного дьяка мы с тобой вдвоем, пожалуй, не хуже Ивука справимся…

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ҫыру ӗҫне япӑх пӗлекенскер, тиеке мӗнле кӗме пултарнӑ вӑл?
— И как это он, безграмотный, в дьяки сумел выбиться?

Ҫавӑнпа ӑна шӑхличӗ шӑхӑртса, шӑпӑр каласа хускатма кирлӗ мар, ан тив, вӑл хӑй ӗҫне тутӑр, ҫитӗнтӗр теҫҫӗ.
Вот почему ее нельзя тревожить ни свистом, ни громким смехом — пусть она творит свое доброе дело, то бишь созревает.

Ӗҫне пӗтернӗ Енчӗпек алӑк патӗнче кӗткелесе тӑчӗ те кайма хатӗрленчӗ.
А Ендебек, убравшись в бане, стояла в ожидании и не решалась уйти.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хут ӗҫне пӗр вӑхӑта пӑрахрӗ те Янтул мунча патӗнче чакаланма тытӑнчӗ.
Забросив всю писарскую работу, Яндул целые дни проводил возле бани.

— Пулӑш эс ӗҫне хускатма.
— Вот ты и помоги ему в этом.

Вӑй-хал ӗҫне тӑвать вӑл — ывӑнсан та савӑнӑҫлӑ.
Хоть и устал изрядно, а на душе легко и радостно.

Ӗҫне пӗр-ик сехетре пӗтерме палӑртнӑ Янтул пӳрте тӗттӗм пуласпа тин пушанса кӗчӗ.
Яндул наметил справиться с задуманным делом за пару часов, но провозился до самого темна.

Ҫурри таран туса ҫитернӗ те ӑна: пурине мӑкланӑ, маччине сарса тӑпрас хӑпартнӑ, тӑррине улӑм витнӗ, лапкипе кӑмакине тунӑ, чулне купаланӑ, вара те хатӗрӗсем тупӑнман — ӗҫне чарнӑ.
Хотя была она уже наполовину готова: стены сложены, потолок устлан щепой, крыша покрыта соломой, каменка тоже сложена, но не доведена до конца — видимо, не хватило железных дверок да задвижек.

Малашне те ҫак майпа ҫеҫ ҫӗкленсе пырсан та хӑй ватӑлнӑ ҫӗре Тӗмеркке пинсем тытакан ҫӗрме пуянах тухатчӗ пулӗ те (ялти масштабпа), пӑрахнӑ вӑл суту-илӳ ӗҫне.
И если бы он вдруг не перестал заниматься торговлей, глядишь, выбился бы в знатнейшие люди по деревенским меркам. Он резко оставил свое дело.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ашшӗ те ӗҫне пӑрахман тейӗн, ҫаплах кантра явать…
Отец тоже будто и не вставал с места и не прекращал работу — по-прежнему вьет веревки…

Янтул несӗлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика