Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗнерлеме (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл салхуллӑ юрӑ ӗнерлеме тытӑнчӗ:

Куҫарса пулӑш

XVIII // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ялта кулса курманни кунта сӑлтавсӑрах тутине кулӑпа хускатать, юрлама пӗлменни юрӑ ӗнерлеме хӑтланать.

Тот, на чьем лице сроду не видели улыбки, беспричинно растягивает губы; не умеющий петь пытается завести себе под нос песню.

Улӑхра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кӑшт тӑхтасан Илюш юрра чӑсса ячӗ, хӗрарӑмсем те ун хыҫҫӑн ӗнерлеме пуҫларӗҫ.

Немного погодя Илья запел песни, бабы подтянули ему.

XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Вӑл, пуҫне чавси ҫине хунӑ та, сехри хӑпнӑ лаша хартлатнӑ пек, тискеррӗн харлаттарса ыйха туртать; унтан вӑл, такам пырса чышнӑ пек, сасартӑк вӑранса кайрӗ, — хӑйӑлтатса тухакан сасӑпа ӗнерлеме пуҫларӗ:

Уронив голову на локоть, он всхрапывал, как перепуганная лошадь, потом вдруг просыпался, словно от толчка, хрипло голосил:

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр пилӗк минутран хӗрӗ ӗнерлеме тапратать.

А через пять минут она замурлычет.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хӗрарӑм ӑна шалти туйӑмӗпе ҫеҫ мар, тӑнӗпе те «илтет», юлашки кунсенче ӗнерлеме те пуҫларӗ.

Эта музыка уже не только в голове звучала у неё, Тамара начала даже напевать.

Кӑсӑя // Владислав Николаев. Килти архив

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех