Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пирӗн ӗмӗр — техника ӗмӗрӗ, эпӗ, тен, ӑслӑ учёнӑях пулнӑ пулӑттӑм…

Куҫарса пулӑш

Радик ҫулӗ // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 177–186 с.

Кирук, хӑй ӗмӗрӗнче кӗнеке ҫыракана курманскер, икӗ хӳхӗм ҫамрӑка тӗлӗнсе те юратса, ӗмӗр манмасла ас туса юлмалӑх тӗсесе сӑнарӗ.

Куҫарса пулӑш

VI // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 189–265 с.

Мранька та хӑй романӗн (халлӗхе тухса ҫитнӗ кӗнекисен) никӗсне XIX ӗмӗрӗн вӗҫӗпе XX ӗмӗр пуҫламӑшӗнчи пурнӑҫ пулӑмӗсене хывнӑ.

Куҫарса пулӑш

«Ӗмер сакки сарлака» роман пирки // Михаил Сироткин. «Тӑван Атӑл». — 1962, 2(95)№ — 89-97 с.

Сӑмах ӑстисен ытамне XVI ӗмӗртен тытӑнса XX ӗмӗр пуҫламӑшне ҫитичченхи халӑх кун-ҫулӗнчи пур паллӑ тапхӑрсем те кӗнӗ темелле.

Куҫарса пулӑш

«Ӗмер сакки сарлака» роман пирки // Михаил Сироткин. «Тӑван Атӑл». — 1962, 2(95)№ — 89-97 с.

Хӑйӗн кӗске ӗмӗрӗнче /чӗрӗк ӗмӗр ҫеҫ пурӑннӑ!/ тӗлӗнмелле ӗҫсем туса хӑварма пултарнӑ.

Куҫарса пулӑш

Литература ҫулталӑкӗ - писательсемсӗр? // Надежда СМИРНОВА. «Хыпар», 2015, 37 (26689)№, 4 с.

Юпа уйӑхӗн 13-мӗшӗнче Чӑваш патшалӑх гуманитари ӑслӑлӑхӗсен институтӗнче «Чӑваш халӑхӗн этнографийӗпе этнологийӗн ыйтӑвӗсем (XIX ӗмӗрӗн ҫурри — XX ӗмӗр вӗҫӗ)» ятпа ҫавра сӗтел иртнӗ.

13 октября в Чувашском государственном институте гуманитарных наук прошел круглый стол под названием «Проблемы этнографии и этнологии чувашского народа (середина XIX – конец XX в.)»

Пётр Фокина халалласа ҫавра сӗтел иртнӗ // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/33199.html

Даннӑйсене тишкернӗ хыҫҫӑн карап суту-илӳре ҫӳрени палӑрнӑ, шыв тӗпне вӑл пирӗн эрӑчченхи 5-мӗш ӗмӗрӗн вӗҫӗпе 4-мӗш ӗмӗр варрин хушшинче путнӑ.

Анализ данных выявил, что судно был торговым, оно потерпело крушение с конца 5 века до н. э. до середины 4 века до н. э.

Грецире 2,5 пин ҫул каялла путнӑ карапа тупнӑ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/30132.html

Александрия (ку хулана ҫӗнӗ эрӑчченхи 331 ҫулта Александр Македонский пуҫласа янӑ) темиҫе ӗмӗр хушши (пирӗн эрӑчченхи III ӗмӗртен пуҫласа) ҫутта тухас ӗҫӗн центрӗ пулса тӑнӑ.

Куҫарса пулӑш

Авалхи Римри тата Авалхи Грецири ятсемпе сӑмахсене ӑнлантарса пани // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 315–330 с.

Хальхи ӗмӗр ҫыннисем ҫине вӑл йӗрӗнсе пӑхатчӗ, ҫакӑ вӑл мӑнкӑмӑллӑ пулнинчен кӑна мар, хальхи ӗмӗрти ҫынсем хушшинче хӑй вӑхӑтӗнчи пек ятлӑ ҫын пулманнипе тата ӑнӑҫулӑхӗ иксӗлнипе вӑрттӑн тарӑхнинчен те килнӗ.

На людей нынешнего века он смотрел презрительно, и взгляд этот происходил столько же от врожденной гордости, сколько от тайной досады за то, что в наш век он не мог иметь ни того влияния, ни тех успехов, которые имел в свой.

X сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл иртнӗ ӗмӗр ҫынниччӗ, тата унӑн та, ҫав ӗмӗрти мӗнпур ҫамрӑксенни пекех, кӑшт ҫеҫ палӑракан рыцарьлӑх, теветкеллӗх, хӑй ҫине хӑй ытларах шанасси, ырӑ кӑмӑл тата ӗҫсе иртӗхес йӑла пурччӗ.

Он был человек прошлого века и имел общий молодежи того века неуловимый характер рыцарства, предприимчивости, самоуверенности, любезности и разгула.

X сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Тата калатӑп сана, Санчо, эпӗ хама валли, шӑпах хамӑр пурӑнакан ӗмӗр пек киревсӗр ӗмӗрти ҫулҫӳревҫӗ, рыцарӗн профессине суйласа илнишӗн ыратать манӑн чунӑм.

— И ещё скажу тебе, Санчо, душа моя болит оттого, что я избрал себе профессию странствующего рыцаря в столь отвратительный век, как тот, в котором мы живём.

Вӑтӑр пӗрремӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

— Апла пулсан, эсир ӳсӗр индеец аллине лекнине курмашкӑн эпӗ ҫур ӗмӗр парӑттӑм тата тепӗр ҫур ӗмӗрне сире вӗсенчен ҫӑлмашкӑн парӑттӑм.

— Если это так, то я отдал бы полжизни, чтобы увидеть вас в руках индейцев, и еще полжизни за то, чтобы спасти вас от них.

XXVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӗр ӗмӗр мар, вунӑ каччӑ ӗмӗрӗ кирлӗ.

Не одну, а десять жизней тогда придется прожить.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тург вунпилӗк ӗмӗр хушши ларать, вӑл вӑтам ӗмӗрсене пӗтӗмпех: вассалла йӗркепе крепӑсла йӗркене, феодализма пурӑнса ирттернӗ.

В Турге было воплощено целых пятнадцать столетий: все средневековье, вассальство, крепостничество, феодализм.

VI. Хӗвел тухса саралнӑ вӑхӑтра // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫав этем ӳчӗ, Бордо хулинчи святой Михаил масарӗнчи пек, уйрӑм тӑпра ӑшӗнче выртнипе темиҫе ӗмӗр хушши пӗртте ҫӗрсе саланмасӑр упранса юлнӑ-ши, — эпӗ ҫакна ӑнлантарса пама пултараймастӑп; анчах ҫав этем вилли, унӑн хурӑн хуппи евӗрлӗ типсе кайнӑ тирӗ, куҫпа пӑхсан ав каланма пултарассӑн туйӑнакан алӑ-урисем, ҫаплипех юлнӑ шӑлӗсем, темӗн чухлӗ ҫӳҫӗсем калама ҫук вӑрӑм ӳссе кайнӑ чӗрнисем — ҫаксем пурте ҫав тахҫанхи ӗмӗрти вилнӗ ҫын хӑй пурӑннӑ чухнехи майпах пирӗн куҫ умӗнче выртать.

Неужели сохранился он в течение целых столетий благодаря особым свойствам почвы, как на кладбище Сен-Мишель в Бордо? Этого я не сумею сказать; но скелет, обтянутый пергаментной кожей, его еще эластичные члены, — на вид по крайней мере! — крепкие зубы, густые волосы, ужасающей длины ногти на руках и на ногах — все это представилось нашим взорам таким, каким тело было при жизни.

XXXVIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫурта вӑл Гремячий хуторне куҫарса килнӗ, ҫине ҫӗнӗрен виттернӗ, пураласа лупассем, вите тунӑ, ӗмӗр пурӑнмалӑх ҫурт ҫавӑрнӑ…

Он перевез дом в Гремячий, перекрыл крышу, поставил рубленые сараи и конюшни, обстроился на вечность…

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Мухтав юррисем юрла-юрла та ырӑ шӑршӑллӑ ҫусем ҫунтара-ҫунтара хисеп кӳнӗ вӑл Изидӑпа Озириса, амӑш варӗнчех пӗрлешсе, Гор турра ҫавӑнтах чун панӑ Египет пӗртӑванӗсене, пиччӗшпе йӑмӑкне, Деркетӑна та, Тир ҫӗрӗнчи пулӑ евӗр хӗрарӑм-турра, йытӑ пуҫлӑ Анубиса та, ҫӗресрен сыхлакан турра, вавилонсен Оанне те, филистимсен Дагонне те, аширсен Авденагине те, Утсаба та, ниневсен йӗрӗхне, тӗксӗм Киббелӑна та, Бэл-Меродоха та, Вавилон хӳтлӗхне — Юпитер планетӑн туррине, халдейсен Орне те — ӗмӗр сӳнмен вутӑн туррине, вӑрттӑнлӑхлӑ Оморогӑна та — турӑсен тӗп амӑшне, Бэл, ӑна икке уйӑрса, пӗлӗтпе ҫӗр те пуҫӗнчен ҫынсене туса хунӑ; патша тата Атанаис хӗрарӑм-турра та пуҫҫапнӑ, — Финики, Лиди, Эрменпе Перси хӗрӗсем ҫак турӑ ячӗпе, таса парне кӳретпӗр тесе, иртен-ҫӳренсене храмсен пусмисем ҫинче хӑйсен ӳчӗсене панӑ.

Изливал он елей и возжигал курение Изиде и Озири-су египетским, брату и сестре, соединившимся браком еще во чреве матери своей и зачавшим там бога Гора, и Деркето, рыбообразной богине тирской, и Анубису с собачьей головой, богу бальзамирования, и вавилонскому Оанну, и Дагону филистимскому, и Арденаго ассирийскому, и Утсабу, идолу ниневийскому, и мрачной Кибелле, и Бэл-Меродоху, покровителю Вавилона — богу планеты Юпитер, и халдейскому Ору — богу вечного огня, и таинственной Омороге — праматери богов, которую Бэл рассек на две части, создав из них небо и землю, а из головы — людей; и поклонялся царь еще богине Атанаис, в честь которой девушки Финикии, Лидии, Армении и Персии отдавали прохожим свое тело, как священную жертву, на пороге храмов.

III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

«Эс хӑвшӑн вӑрӑм ӗмӗр ыйтманшӑн, хӑвшӑн пуянлӑх ыйтманшӑн, хӑвшӑн тӑшманусен чунӗсене ыйтманшӑн, анчах аслӑлӑх ыйтнӑшӑн — эпӗ сан сӑмаху тӑрӑх тӑватӑп акӑ.

«За то, что ты не просил себе долгой жизни, не просил себе богатства, не просил себе душ врагов, но просил мудрости, то вот я делаю по слову твоему.

III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Ӗмӗр тӑршшинче те пӗрремӗш хут ҫеҫ ӗҫрен тухса шурӗ.

И с занятий ушел, что случилось с ним первый раз в жизни.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Ҫын, хӑй ӗмӗр тӑршшӗпех тӑван ҫӗршыв ырлӑхӗшӗн ӗҫленӗ пулсан, вилсен вара вӑл канӑҫлӑх илме тивӗҫлех.

Когда человек всю жизнь трудился на благо своей родины, он этим, несомненно, заслужил, чтоб после смерти его оставили в покое.

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.