Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ӗҫессӳ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗҫессӳ килет пулсан, ӗҫ: мана кирлӗ мар, — тет пиччӗшӗ.

Куҫарса пулӑш

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Сергей Юшков. Юшков С. П. Кӗрен кӳлӗсем: повеҫпе калавсем — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 112 с. — 3–73 с.

Ӗҫессӳ килмест-и, Василий Иваныч? — терӗ вӑл куларах.

Чуть улыбаясь, сказал: — Испить не хочешь, Василий Иванович?

Николаевска илни // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Ҫавна асӑрханӑ Имет каласа хучӗ вара: — Эс ахаль те мӑнтӑр-ха, эрех сана усӑ кӳрес ҫук, питех ӗҫессӳ килсен, ак эпӗ ӗҫнӗ, ман хырӑма килсе ҫула, — терӗ.

Имет, заметивший это, сказал с издевкой: — Ты и так вон какой толстый, тебе от водки пользы не будет, а коль уж очень хочешь выпить, иди вот, полижи мой живот, авось водка и проступит!

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӗт ӗҫессӳ килмест-тӗк — ан ӗҫ, ав каткапа шыв ларать.

Не хочешь молока — не пей, вон вода в кадке.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Хӑлхасӑр та чӗлхесӗр! — Ну, ӗҫессӳ килет-и, ӗҫес килет-и сан? — хытах кӑшкӑрчӗ вӑл, хӑлхасӑр чӗлхесӗр ҫынна кӑшкӑрнӑ пек, унтан сухалне ҫӗклесе, хӑй-пырне икӗ хутчен шаклаттарса кӑтартрӗ.

Глух и нем! — Ну, выпить-то, выпить хочешь? — закричал он, как кричат глухонемым, и, подняв бороду, два раза щелкнул по горлу.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ӗҫессӳ килмест-и?

Не хочешь?

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Манпала ӗҫессӳ килмест пулсан, сывӑ пул, эппин, Максим.

Прощай, Максим, коли ты не хочешь пить со мной.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

8. Вооз вара Руфе каланӑ: итле-ха, хӗрӗм, пучах пухма урӑх ана ҫине ан кай, кунтан ан кай, ҫакӑнта манӑн хӗрарӑм тарҫӑмсемпе пӗрле ҫӳре; 9. санӑн куҫу умӗнче вӗсем выракан ана пултӑр, вӗсем хыҫҫӑн ҫӳре; эпӗ тарҫӑмсене хытарсах каларӑм: вӗсем сана тивмӗҫ; ӗҫессӳ килсессӗн манӑн тарҫӑсем ӗҫекен савӑтран ӑсса ӗҫ, тенӗ.

8. И сказал Вооз Руфи: послушай, дочь моя, не ходи подбирать на другом поле и не переходи отсюда, но будь здесь с моими служанками; 9. пусть в глазах твоих будет то поле, где они жнут, и ходи за ними; вот, я приказал слугам моим не трогать тебя; когда захочешь пить, иди к сосудам и пей, откуда черпают слуги мои.

Руфь 2 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех