Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑслӑраххине (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӑслӑраххине эсӗ кала, ман чӗлхе пуклакрах ӗнтӗ, пӗлетӗн, — терӗ.

Куҫарса пулӑш

XXIV // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Пирӗнтен хӑшӗ ӑслӑраххине пӗр турӑ кӑна пӗлет.

Один бог знает, кто из нас умнее.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Хӑй Минӑран хӑюллӑраххине, вӑйлӑраххине, пултаруллӑраххине, ӑслӑраххине кӑтартасшӑн пулчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Хама хам юратни, — терӗм эпӗ, — хам мӗнпур ҫынсенчен лайӑхраххине тата ӑслӑраххине ҫирӗппӗн ӗненни пулать.

— Самолюбие, — сказал я, — есть убеждение в том, что я лучше и умнее всех людей.

XXVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эх, эсӗ те ҫав, ҫакӑнтан ӑслӑраххине нимӗн те шухӑшласа кӑлараймарӑн пулать? — тенине эпӗ алӑк хыҫӗнченех илтрӗм те, хамӑрӑн пӗчӗк больницӑна уҫса пӑхсан Глебова куртӑм: вӑл Нарышкин валли ҫимелли илсе пынӑ.

— Эх, ты, умнее ничего не придумал? — услышал я еще из-за двери и, заглянув в больничку, увидел Глебова: он принес Нарышкину еду.

47 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Паллах, вӑл манран та илемлӗреххине тӗл пулма пултарать, манран та ӑслӑраххине

Конечно, она может встретить более красивого, чем я, более умного…

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Теприне ярса паччӑр, тен ӑслӑраххине тупӗҫ.

Пусть присылают другого, может, найдут поумней.

VII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Тинех Захар хӑйӗнчен Анисья ӑслӑраххине ӑнланса илчӗ!

Захару вдруг ясно стало, что Анисья умнее его!

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пире пурте кирлӗ мара калаҫатӑр терӗҫ, анчах вӗсенчен пӗри те эсир каланӑ сӑмахран ӑслӑраххине каламарӗҫ.

Все нашли, что мы говорим вздор, а, право, из них никто ничего умнее этого не сказал.

Майӑн 13-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех