Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Анчах ҫиме ҫӑкӑрӗ ҫитмен.

Но хлеба все равно недоставало.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫӑкӑрӗ ҫинче пӗр пус укҫа.

На хлебе лежала монетка.

Мултиер // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӗл варнелле вӗсен ҫӑкӑрӗ пӗтнӗ.

Хлеб у них кончался еще к середине зимы.

Канӑҫсӑр чун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Эрнере пӗрре Мулкач Терушӗ яшка ҫине кӑсӑя пӗҫҫи пек аш турамӗ ярса пӗҫерет те ӑна ҫараллах лӗрплеттерсе сыпса ярать (ҫӑкӑрӗ нумай чухне ҫук унӑн).

Раз в неделю Теруш варит мясной суп, мясной — это одно название, мяса там с воробьиный нос, выхлебает он этот «мясной» суп без хлеба, его у него почти никогда не бывает.

Мулкач Терушӗ, Някуҫ тата ыттисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Пирӗн ҫӑкӑрӗ те ҫук-ҫке.

— А у нас вот и хлеба нет…

Хӑна-вӗрле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Виҫӗм кунах илнӗччӗ те, ҫӑкӑрӗ те пулӑ пекех хытса кайнӑ пулмалла».

Правда, три дня назад еще купил, хлеб тоже, как рыба, засох, наверно.

Килте // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Ҫӑкӑрӗ — йӳҫӗ.

Куҫарса пулӑш

2. Вӑрман юрри // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Сан шутпа, вырӑс ҫӑкӑрӗ тутар пашалӑвӗнчен тутлӑрах пек-и, Ятламас?

Куҫарса пулӑш

2. Вӑрман юрри // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Чӑнах та, тупӑннӑ вӗт Сахвинешӗн кӳршӗ: ҫимелӗх ҫӑкӑрӗ ҫук хӑйӗн — вӗҫӗмсӗр сӗрме купӑс калать, кӗсле янраттарать, вӗҫӗмсӗр халап ярать.

Куҫарса пулӑш

9. Купӑс ӑсти Ятламас // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Кам пулать ку, Лександр пичче? — тесе ыйтрӗ вӑл, ыраш ҫӑкӑрӗ чӗллине чӑмлама чарӑнмасӑр.

— Чегой-то тут, дядя Лександр? — спросил он, не переставая жевать ломоть ржаного хлеба.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Лавккаҫӑ тӗттӗм пӳлӗме кӗчӗ те унтан таврӑннӑ чух алӑк суллинчен ҫапӑнса хӗрлӗ пӑрӑҫлӑ икӗ кӗленче, типӗтнӗ пулӑ тата тмин ҫӑкӑрӗ йӑтса килчӗ; вӗсене сӗтел ҫине хурсан стенари шкапран ҫӗҫӗ, хулӑн тӗплӗ ансӑр икӗ стакан кӑларса Ботреджа хирӗҫ вырнаҫрӗ, — пӗрремӗш сортлӑ сигара мӑкӑрлантарать, унашкаллине вӑл хӑйӗн пӗлӗшӗсенчен — контрабандистсенчен — йӳнӗпе сахал мар туяннӑ.

Лавочник пошел в темную лавку и вернулся оттуда, ударившись головой о притолоку, с двумя бутылками красной перцовки, коробкой сушеной рыбы и тминным хлебцем; затем, сложив принесенное на стол, вынул из стенного шкафчика нож, два узких стакана с толстым дном и сел против Ботреджа, дымя первосортной сигарой, каких много покупал за небольшие деньги у своих приятелей контрабандистов.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Булка лавкисем умӗнче черетленсе тӑраҫҫӗ, шур ҫӑкӑр таҫта кайса кӗчӗ, хура ҫӑкӑрӗ те ҫитейместчӗ.

У булочных образовались очереди, исчез белый хлеб, да и черного не всем хватало.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Амӑшӗ ӗҫрен таврӑнчӗ, сӗтел ҫине ыраш ҫӑкӑрӗ, хуппипе пӗҫернӗ ҫӗр улми кӑларса хучӗ, куркасене уйран ячӗ.

Мать вернулась с работы, положила на стол ржаный хлеб, картошку в мундире, в кружки налила айран.

Йӳҫӗ ҫӑкӑр // Любовь Фёдорова. Любовь Фёдоров. Ӗмӗр вӗрен. Калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 32 с. — 2 с.

Йывӑр ӗҫре хуҫӑлман эпӗ, хура пӳртре пурӑнса, ҫӗрулми ҫӑкӑрӗ ҫисе сывлӑха пӗтермен.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Часах вӑл вучахра пӗчӗк хуранпа, иртнӗ ҫулла типӗтсе хунӑ cap ҫип утине ярса, шыв вӗретрӗ, унтан сӗтел ҫине чӑваш ҫӑкӑрӗ пысӑкӑш кулач, сахӑр кӑларса хучӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Шавлаҫҫӗ, ҫухӑраҫҫӗ: «Ефимов хваттерӗнче ҫӑкӑрӗ те, сахӑрӗ те пур» теҫҫӗ.

Шум, крик: «У Ефимова на квартире — мука и сахар».

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Частниксем ҫӑкӑр ҫине ҫурри шыв хушса пӗҫерни ҫинчен, апла пулсан та, вӗсенех пӗҫерттерме тӳр килни ҫинчен калаҫҫӗ: «Ҫӑкӑрӗ ҫав тери шӗвӗ тухать, Владимир Ильич, ӑна, ывӑҫӑн илсе ҫимелле, ҫав ирсӗре те осьмушкӑшар ҫеҫ паратпӑр» — теҫҫӗ.

О том, как приходится заставлять частников выпекать хлеб со ста процентами припеку: «Получается такой жидкий хлеб, Владимир Ильич, горстями его черпаешь, и этой гадости выдаем только по осьмушке».

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ҫӑкӑрӗ, ҫӑвӗ, сӗчӗ — темӗн чухлех.

Хлеб, сало, молоко.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Акӑ вӑл ыраш ҫӑкӑрӗ татӑкне кӗсъинчен тирпейлӗн туртса кӑларчӗ те, ҫуррине хуҫса илчӗ, тепӗр ҫуррине каллех кӗсъине чикрӗ; унтан, кансӗрлес мар тесе, сӗтел патне ерипен пычӗ те ҫӑкӑр татӑкне сӗтел хӗррине хучӗ, хӑй вара каллех телефон аппарачӗпе аппаланма тытӑнчӗ.

Осторожно вытащил ломоть ржаного, отломил половину, другую половину засунул обратно в карман, осторожно подошел к столу и хлеб положил на край и опять занялся ковыряньем в телефонном аппарате.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Контора кӗрсе Смольнӑя кайма наряд илет, тата паек шучӗпе пӗр чӗлӗ ыраш ҫӑкӑрӗ — тутлӑ шӑршӑ — пурнӑҫ шӑрши саракан ҫӑкӑр илет те, ӑна майӗпен бекеш кӗсъине майлаштарса чиксе, шоссе тӑрӑх Нарвски воротан хура колоннадисем еннелле утать…

Зашел в контору, взял наряд в Смольный, взял паек — ломоть ржаного хлеба, сладко пахнущего жизнью, осторожно засунул его в карман бекеши и зашагал по шоссе в сторону черной колоннады Нарвских ворот…

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.