Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫывӑхчӗ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпир унпа уйрӑмах ҫывӑхчӗ.

Куҫарса пулӑш

Стенькке-утаман мӗлки // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Манӑн Крестовниковпа Алафузов фабрикисенче палланӑ рабочисем пурччӗ; пуринчен ытла эпӗ пир-авӑр тӗртекен Никита Рубцовпа, Российӑри пур пир-авӑр фабрикисенче те пекех ӗҫленӗ, лӑпланма пӗлмен, ӑслӑ чунлӑ ҫынпа ҫывӑхчӗ.

У меня были знакомства с рабочими фабрик Крестовникова и Алафузова; особенно близок был мне старик ткач Никита Рубцов, человек, работавший почти на всех ткацких фабриках России, беспокойная, умная душа.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Гурий Плетнёв вӗсемпе ҫывӑхчӗ, анчах эпӗ хама ҫав ӗҫе хутлантарма ыйтнисене хирӗҫ яланах вӑл: — Сана, шӑллӑм, ир-ха! Эсӗ — вӗрен малтан… — тетчӗ.

Гурий Плетнёв был близок к ним, но в ответ на мои просьбы ввести меня в круг этих дел, говорил: — Тебе, брат, рано! Ты — поучись…

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Николай Островский, пирӗн мӗнпур ҫамрӑксен юратнӑ писателӗ, Олегшӑн хӑйне уйрӑм хаклӑ та ҫывӑхчӗ.

Николай Островский, этот писатель, любимый всей нашей молодёжью, стал Олегу особенно дорог и близок.

Унӑн ҫут ҫӑлтӑрӗ // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Малтанах кӑштах хӑрарӑм, мӗншӗн тесен шыв питех те ҫывӑхчӗ, ҫавӑнпа эпӗ пӑрахута шыв илесрен хӑрарӑм.

Мне было немножко страшно, потому что очень близко вода, и я боялся, что нас сейчас зальёт.

Эпир пулӑ тытнине курма кайни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Пиччерен те ҫывӑхчӗ вӑл мана.

Ближе брата он мне был.

14 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Унӑн кӑмӑлӗ ҫемҫеччӗ, ҫынна часах парӑнатчӗ, кунсӑр пуҫне тата хӑйсен командирӗ Стекловпа питӗ ҫывӑхчӗ.

Был это характер мягкий, податливый, и притом мальчишка был привязан к своему командиру Стеклову.

13 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Пирӗн пата та чиперех ҫитетчӗ сасси: нимӗҫсемшӗн трофейччӗ вӑл, пирӗншӗн — тӑванччӗ, ҫывӑхчӗ, мӗншӗн тесен унта Бернес юрланине ҫырса илнӗ «Полюшко-поле», «В далекий край товарищ улетает» юрӑсемпе Лемешев юрланине ҫырса илнӗ «Сердце красавицы склонно к измене и к перемене…» юрӑсене ҫавӑрттаратчӗҫ.

Звуки доносятся и до нас, трофейные для немцев, знакомые, родные — нам: «Полюшко-поле», «В далекий край товарищ улетает…» — голос Бернеса, а затем Лемешев — «Сердце красавицы склонно к измене и к перемене…»

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫав кунсенче тӑван ҫӗршыв та мана пит ҫывӑхчӗ, хам вӑй-хӑватӑма та ытларах шанаттӑм, паттӑрлӑхӑм та чака пӗлместчӗ…

В те дни и родина мне была милее, и больше у меня было веры в свои силы, и мужество мое было несокрушимо…

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Н. хулинче фронтпа тыл килти пекех ҫывӑхчӗ, кунта вара ҫавӑ ҫывӑххи тата ытларах палӑрса тӑратчӗ, мӗншӗн тесен Полярнӑйри пурнӑҫ хӑй те кунта кӑткӑсрах та пуянтарах.

Необычайная, почти домашняя близость тыла и фронта, поразившая меня в Н., здесь была ещё заметнее, потому что сама жизнь в Полярном была гораздо сложнее и богаче.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах штурман координачӗсем хам Ледков картти ҫинче пӳрнепе тӗксе кӑтартнӑ тӗлтен питӗ ҫывӑхчӗ, вара эпӗ ирӗксӗрех ҫакӑнтан пӗр-икӗ утӑмрах, ав ҫав чул леш енчех капитана хӑйнех курмӑп-и-ха, тесе тавраналла пӑхса илтӗм…

Но координаты штурмана были так близки к этой точке — точке, в которую я ткнул пальцем на карте Ледкова, — что я невольно осмотрелся вокруг: не увижу ли сейчас в двух шагах, вот за тем камнем, самого капитана…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Телее, ял ҫывӑхчӗ те, майлаштаркаласа яла ҫитиччен, унта тимӗрҫе шыраса тупиччен виҫӗ сехет шӑп иртрӗ — нимӗн тума та ҫук.

К счастию, недалеко было от деревни; пока до нее дотащились, да отыскали кузнеца, да все кое-как уладили, прошли ровно три часа, делать было нечего.

IX сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех