Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫулҫӑсем (тĕпĕ: ҫулҫӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сурӑх кӗтӗвӗ килнӗ пек, вӑрманта типӗ ҫулҫӑсем чӑштӑртатаҫҫӗ.

Шумят сухие листья, словно овечье стадо спускается с пригорка.

«Пӗр ялсем» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑрманта типнӗ ҫулҫӑсем чӑштӑртатаҫҫӗ, йывӑҫсем хушшипе уҫӑ ҫил юхать, вӗркелет.

В лесу шуршат сухие листья, меж деревьев дует прохладный ветер.

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Уҫланкӑ хӗрринчех ҫулҫӑсем чӑштӑртатса илчӗҫ те, тӗмӗсем хушшинчен хура ӗне пуҫӗ курӑнчӗ.

На краю поляны зашуршали кусты, и вскоре из них показалась рогатая голова черной коровы.

Утарта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Уҫланка типӗ ҫулҫӑсем татӑла-татӑла анаҫҫӗ.

На поляну то и дело падают сухие листья.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑл унӑн куштӑркаса тӗксӗмленнӗ питне хӗрлӗ тӗс парса илемлетрӗ, сарӑ ҫӳҫ пайӑркисемпе савӑшса вылярӗ, унтан, ҫӳлӗрен-ҫӳлӗ хӑпарса, йывӑҫ тӑррисене улӑхса ҫитрӗ те сарӑхнӑ ҫулҫӑсем ҫинче пӗр авӑк сиккелесе ташларӗ.

Куҫарса пулӑш

XXXII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Ҫил хӑваланипе ҫыран хӗрринелле ҫулҫӑсем вӗҫӗмсӗр юхса килеҫҫӗ, вӗсем Укахви ури патнех ҫите-ҫите чарӑнаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

I // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Кӗрхи сар ҫулҫӑсем те куҫҫульленсех санӑн вил тӑпри ҫинелле пырса ӳкӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Пирӗн тӑван-ӗҫтеш тек курӑнас ҫук // Леонид Атлай. Whatsapp

Ура айӗнче тин тӑкӑннӑ ҫулҫӑсем чӑштӑртатрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

1. Таркӑнсем // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ҫулҫӑсем хушшинче кайӑк йӑшӑлтатсан тӗттӗмре, тискер кайӑк вӑйсӑртарах чӗрчуна ҫурса тӑкнӑ сасӑ-и, ҫакӑ ушкӑнӗ ҫӗрлехи вӑрман пурнӑҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Кашкӑр ҫури — Хура ҫӑлтӑр // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Упа ҫури шӑтӑка ӳкнӗ чухне ҫапӑ айне пулнӑ пулмалла, мӗншӗн тесен ун ҫумне сарӑхнӑ ҫулҫӑсем ҫыпҫӑнса пӗтнӗ, пӗчӗк ҫамкине, юри тирсе янӑ пек, куршанак вӑрри тӑрӑннӑ.

Куҫарса пулӑш

16. Вӑрманти тӗлпулу // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Хыр лӑссипе типӗ ҫулҫӑсем айӗнчен сӗт пек шурӑ, йӗрӗлче пек ҫаврака кӑмпа курӑнса кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

1. Ҫунакан уха йӗппи // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Авалтан ӗрчесе пынӑ чӑваш халӑхӗ халӗ, темиҫе ҫӗр ҫулхи юман пек, ҫӗнӗрен тымарсем ярать, туратсем кӑларать, ҫулҫӑсем ҫурать, йӗкелсем тӑкать.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Вӑл ҫапла пӗтӗмлетрӗ ҫеҫ — тӗттӗмре, ун умӗнчех, ҫулҫӑсем вутлӑ та хура шевлесемпе ҫуталса кайрӗҫ.

Когда она так решила, во тьме, перед ней, засветились листья огненными и черными бликами.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Джесси пичӗ ҫийӗн ҫулҫӑсем шӑва-шӑва юлаҫҫӗ, вӑл такӑнать те ӑҫта та пулин ҫутӑ пайӑрки курас йӳтемпе чарӑна-чарӑна тӑрать.

По лицу Джесси скользили листья, она оступалась и останавливалась, стараясь заметить где-нибудь луч света.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ҫулҫӑсем пӑхма чӑрмантараҫҫӗ; пуплев шутсӑр канӑҫлӑ, тӳлек те кахал сӗмлӗ, — кирлӗ сӑлтавпа мар, ахаль-махаль ҫеҫ сасӑ кӑлармашкӑн тавлашакан, йыхӑракан, кӑшкӑрашакан хӗрсен шавӗ.

Листья мешали видеть; слышались голоса, очень уверенные, с безмятежным и ленивым оттенком, — голоса девушек, спорящих, зовущих и восклицающих более по потребности издавать звуки, чем в силу других причин.

XIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Эпӗ лаша чӗрнисем янӑравлӑн та ҫирӗппӗн чӑнклатнине, ҫулҫӑсем пиҫҫӗн ҫатӑртатнине, кайӑк таса та харсӑр сасӑпа кӑшкӑрнине илтетӗп.

Я слышал, что копыто стучит звонко и крепко, что ветви трещат упруго, что птица кричит чистым, задорным голосом.

VII. Таврӑну // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Унта ҫав-ҫавах шӑп, тӳлек: ҫулҫӑсем те хускалмаҫҫӗ, сис-чӳлентерекен мӗлкесем те мӗлтлетмеҫҫӗ.

По-прежнему там было тихо и глухо; не шевелились листья, не мелькала подозрительная тень.

ХII. Пӗчӗк утрава хупӑрлани // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Хӗвел аннӑ чухне вӑрман сӗм тӗттӗмлӗхӗнче сайра вут-ҫулӑм хушӑкӗсем тӑсӑлаҫҫӗ, вӗсен ярӑмӗнче курӑксемпе ҫулҫӑсем тап-таса ылтӑнла йӑлтӑртатаҫҫӗ, ҫутӑ чикки леш енче вара тӗттӗмлӗх хуҫаланать, — шӑпах ҫак авӑкра Гент хӑйне уйрӑмах лайӑх туять.

На закате, когда редкие огненные щели протягивались в лесной тьме, а в их полосе травы и листья блестели червонным золотом, между тем как за световой гранью стояла тьма, Гент чувствовал себя хорошо.

VI. Караванри шуйттан // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Унӑн инкекне — ҫухӑрашӑвӗ тата чӑпар кӗленче капӑрчӑксем ҫулҫӑсем витӗр ҫиҫкӗнни ку тӑрӑхри хурахсене йыхӑрса килчӗҫ; вӗсем вара каравансен ҫывӑхӗнче йӑпшӑнса ҫӳреме хӑнӑхнӑ.

К его несчастью, эти вопли, а также заметное сверкание сквозь листву пестрого стекла привлекли внимание туземных разбойников, имеющих обыкновение следовать поодаль за караванами.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Урапа ҫӑмӑллӑнах малалла шурӗ, кустӑрми йывӑҫ тӗмине лекнипе ҫулҫӑсем ҫинчен пит ҫине сывлӑм шывӗ тумламӗсем сирпӗнчӗҫ, ҫул пӑрӑнса кайнипе пирӗн куҫ умӗнчен похода тухма хатӗрленнӗ отряд чӗртсе янӑ вут ҫутисем ҫухалчӗҫ.

Телега легонько дернула, в лицо брызнули капли росы, упавшие с задетого колесом куста, и черный поворот скрыл от наших глаз догоравшие костры, разбросанные собиравшимся в поход отрядом.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех