Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫиҫсе (тĕпĕ: ҫиҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ылтӑн-кӗмӗл ун ҫинче Ҫиҫсе тӑрӗ ярӑм-ярӑм.

Куҫарса пулӑш

Ҫӑлтӑр витӗр ҫул выртать // Лидия Ковалюк. Ковалюк Л.А. Юрату ҫӑлкуҫӗ. Сӑвӑсем. Шупашкар: «Калем» кӗнеке издательстви, 2002. — 72 с. — 59–68 с.

«Ҫакӑ-и-ха вӑл вӑрҫӑ?» — ҫиҫсе илчӗ стройра тӑракан Григорьев пуҫӗнче шухӑш.

«Вот она и началась — война?» — пронеслось в голове стоящего в строю Григорьева.

V // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Чи пысӑк ӗмӗчӗ вара — Микулайпа хӑйӗнпе тӗл пулса, — ан тив, ҫын ҫинче ҫеҫ пултӑр, — шӳт пек, мӗн пек-и унта, йӑл-ял ҫиҫсе пӗр-ик сӑмах хушасси.

А самая большая мечта — встретиться с самим Николаем, — пусть хоть и на людях это произойдет, — пусть в шутку, хоть как-нибудь, перекинуться счастливо улыбаясь парой слов.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Иккӗшин те чунӗсем пӗр-пӗрин патнелле ыткӑнчӗҫ курӑнать, пичӗсем йӑлтӑр ҫиҫсе илчӗҫ.

Их тянуло друг к другу как магнитом, лица светились неподдельным счастьем.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ывӑнмасӑрах канас-и? — тесе ҫиҫсе юлать вӑл.

— Зачем отдыхать, когда не устала? — ласково глядя на мужа, говорит она только для того, чтобы подольше удержать его внимание.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кӑвак хуппи ҫиҫсе илнӗ евӗр, вӗсем патӗнче хитре Савтепи курӑнса кайнӑранпа Енчӗпек йӑлтах канӑҫне ҫухатнӑ.

(С того дня, как в доме появилась Савдеби, она вообще потеряла покой:

Кутӑн шалҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Тен, таркӑн вӑл? — ҫиҫсе илет Христин упӑшки пуҫӗнче.

«А может, он беглый? — вдруг мелькнуло в голове Христинина мужа.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Халиччен ҫӗр те пӗр хут такӑннине манса кайнӑ та вӑл йӑл та йӑл ҫиҫсе ларать.

Сейчас же он, кажется, начисто забыл о том, сколько раз ему доводилось спотыкаться, и сиял как начищенный пятак.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Вӗсем виҫҫӗн, вӗсен аллинче пулемёт»… тем вӑхӑтра ҫиҫсе илчӗ ун пуҫӗнче ҫак иккӗленчӗк шухӑш.

Куҫарса пулӑш

Юлташ сӑмахӗ // Валентин Урдаш. «Ялав», 1948, 11№ — 27–28 с.

Йӑлтӑркка ҫиҫем ҫиҫсе ячӗ те пӳрт ӑшчикки пӗр вӑхӑтлӑха ҫуталсах тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

Юлташ сӑмахӗ // Валентин Урдаш. «Ялав», 1948, 11№ — 27–28 с.

Темӗнле ӗшенчӗк те тулли кӑмӑллӑ, кулас мар ҫӗртенех йӑл та йӑл ҫиҫсе тӑракан Майрепи упӑшкине пӗр сӑмах та чӗнмест, ун ҫине пӑхмасть, кӗрӗкне пӗркенет те тутар ҫумне ҫурӑмӗпе тӗршенет.

Майреби, казалось, всю переполняло счастье, она улыбалась не к месту и, даже не взглянув на мужа, завернулась в шубейку и прижалась спиной к спине татарина.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӗрӗн ҫиҫсе тӑракан пичӗ хуллен-хулленех тӗксӗмленме тытӑнать.

Но вдруг лицо ее стало бледнеть.

Ҫурҫӗр иртсен // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ӗҫӗн тӗшшине, ӗҫӗн савӑнӑҫне тупнӑ ҫынсен кӑмӑлӗ пекех, пӗтӗм улӑх ҫӗр тӗрлӗ чечекпе ҫиҫсе хумханса тӑрать.

Усеянный пестрыми цветами луг, словно чувствуя настроение людей, вкушающих радость труда, колышется ровно, покойно.

Улӑхра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Янкӑр тӗнче уҫлӑхӗ, хӗвелпе ҫиҫсе выртакан чечеклӗ улӑхпа шыв, ирӗк уй-хир — чӑн та хитре…

И впрямь кругом красота неописуемая: залитые солнцем луга, яркоголовые, пестрые цветы, речка, мерцающая разноцветными бликами…

Улӑхра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӗр сӑмахпа, яр уҫҫӑн палӑрса тӑракан сӑнар ик-виҫӗ пин ҫын хушшинче пӗрре ҫиҫсе илме пултарать.

Из множества лиц мелькнет одно приметное и запоминается.

Ҫӗр вӑрлани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӗр вӑхӑтрах вӑл итлет те, итленине мӗнле йышӑнни те палӑрать, хирӗҫ калас шухӑшӗ те ҫиҫсе илет.

Он одновременно и слушает, и тут же выражает свое отношение к услышанному, и хочет высказать его…

Хӑна-вӗрле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Тепӗр чух мӑн ҫын пуҫӗнчех ачалла шухӑш ҫиҫсе илнӗ.

В голове зрелого человека в эти минуты рождались по-детски наивные мысли.

Ярила мучи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

(«Ахӑртнех, нимех те пулман-тӑр-ха, калаҫура вӑл-кусем сисӗнмерӗҫ», — ҫиҫсе илет тахӑш кӗтесре вӑрттӑн шанчӑк.)

Все еще надеялся на чудо: а вдруг это неправда, вдруг Илле просто со зла захотелось сделать ему больно…

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

(Ҫӗпӗр? — ҫиҫсе илет Николай пуҫенче ачалла шухӑш.

Сибирь… в сознании Николая мелькает по-детски простое, но точное представление.

Пролог // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ылтан-кӗ-мӗлпе ҫиҫсе тӑракан тумтирлӗ улӑп-швейцар пуҫне тайрӗ те генерал шинельне илчӗ.

Сверкающий золочеными галунами верзила-швейцар, рывком склонив голову, принял шинель генерала.

Пролог // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех