Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫитӗ сăмах пирĕн базăра пур.
ҫитӗ (тĕпĕ: ҫитӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫитӗ сана, Василий Иваныч, лӑплан.

— Будет тебе, Василий Иваныч, успокойся.

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Ҫитӗ сана!

Куҫарса пулӑш

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Халь тин мӗн калаҫӑн ҫитӗ?

Что уж теперь говорить?

I // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

Ун чухлӗ тавлашнипе ҫитӗ.

Довольно шуметь.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Вара Володя ашшӗ: — Ҫитӗ ӗнтӗ, киле кайма та вӑхӑт ҫитрӗ, — тенӗ.

Володин папа сказал: — Довольно, пора по домам.

Пӑр ҫинче // М. Тимофеева. Житков Б.С. Пулӑшу килет: калавсем; вырӑсларан М. Тимофеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 28 с.

— Юрать, халлӗхе ҫитӗ, — терӗ юлашкинчен бригада начальникӗ.

— Ну ладно, — сказал наконец начальник бригады.

XXV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Часах пире те черет ҫитӗ тесе, помещиксен ҫемйинчи ҫынсем тӗрлӗрен майсемпе ҫӑлӑнӑҫ шырама пикеннӗ.

что доберутся и до них, начали искать выхода.

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫитӗ, тусӑм…

— Будет, милый…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫитӗ, Николай Матвеич! — кӑшкӑрнӑ вӗсем Ежова.

— Будет, Николай Матвеич! — крикнули Ежову.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ҫак кӑкӑрта мӗн те пулсан пурах, ҫитӗ вӑхӑт — чӗн пушӑ пек шӑхӑртса ярӑп!

Впитала кое-что грудь моя, и — я свистну, как бич!

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унтан вӑл, аван мар кулӑпа кулса ярса: — Ну, ҫитӗ ӑҫтиҫука калаҫма… лар сӗтел хушшине!.. — тесе вӗҫленӗ хӑйӗн сӑмахне.

— И, засмеявшись нехорошим смехом, Саша сказала: — Ну, будет пустяки говорить… садись за стол!..

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вара ун чухне ман пӗтесси ҫитӗ

И тогда пропаду…

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эх, ҫитӗ вӑхӑт, калаҫма тытӑнӑп вара эпӗ те, хамӑн сӑмахӑмсемпе калаҫӑп.

Эх, заговорю и я своими словами, придет время.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Паянхи хурлӑ куҫҫулӗ те, ӑнӑҫсӑр юратӑвӗ те манӑҫӗ унӑн, ӑшӗнче кӑварланакан ӗмӗчӗ, чӑн-чӑн хавхаланӑвӗ те чӑп-чӑммиех кӗрлеттерсе ҫитӗ, куҫа йӑмӑхтармалла шап-шурӑ ҫеҫке ҫурӗ ҫеҫке ҫурмалли вӑхӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Эх, ҫитӗ!

— Ах, полно!

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ну, ҫитӗ, йӗкӗт! — сиввӗн каланӑ старик.

— Ну, однако, паренек, будет! — сурово сказал старик.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫитӗ сана йӗме… — тӑлӑх арӑм енне ҫаврӑнчӗ вӑл.

Да будет тебе плакать… — обратился он к вдове.

XX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Юрӗ, ҫитӗ… — пӳлчӗ Дасаоцза.

— Ладно, хватит уж… — перебила Дасаоцза.

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Юрӗ, хреснатте, ҫитӗ… — шӑппӑн та салхуллӑн ыйтнӑ вӑл, Маякинран пӑрӑнса.

— Ладно, папаша, будет… — тихо и тоскливо попросил он, отвертываясь в сторону от Маякина.

V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ну, юрӗ, ҫитӗ, ун ҫинчен калаҫмӑпӑр…

Ну, ладно, будет про это говорить…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех