Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫитереймерӗ (тĕпĕ: ҫитер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр уйӑх ҫеҫ юлнӑччӗ — пурӑнса ҫитереймерӗ, раштав уйӑхӗнче вилчӗ.

Остался только месяц — не дожила, умерла в декабре.

«Шкулта вӗреннӗ чухнех унӑн лидер паллисем пурччӗ» // Лариса Петрова. Хыпар, 2020.02.07, 13–14№№

Тахӑшӗ тек кӗтме тӳсӗм ҫитереймерӗ курӑнать, — янӑравлӑн кӑшкӑрса ячӗ:

Кто-то не выдержал ожидания, крикнул молодо:

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тухса каяс умӗн чӑтӑмлӑх ҫитереймерӗ курӑнать, — каялла ҫаврӑнчӗ те, ҫилӗллӗн кулакан Григорий ҫине пӑхса, сӑмах тӗксе илчӗ:

У порога он не выдержал, — повернувшись, кольнул улыбавшегося зло Григория:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук, ҫиес мар тесе, тем тери асапланчӗ пулин те, тӳсӗм ҫитереймерӗ; куҫҫульне шӑлса, тӑрса ларчӗ те кукӑле илчӗ.

Бунчук, глубоко страдая, попробовал отказываться, но не выдержал; вытирая слезы, сел и взял пирожок.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӑр ванчӑкӗсемпе хутӑшса кайнӑ шыв, ҫемҫен чӑштӑртатса, хум юхӑмне темле ҫеҫ Пантелей Прокофьевич патне кустарса ҫитереймерӗ.

И вода, перемешанная с кусками льда, мягко зашипела, чуть не доплеснулась до Пантелея Прокофьевича волной.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл, шаль тутрине хулпуҫҫийӗ ҫине уртса, тӗкӗр умӗнче хуҫкаланнине тата хулпуҫҫийӗсене ҫӑмӑллӑн сиктерсе вылятнине курсан, Пантелей Прокофьевич та чӑтӑм ҫитереймерӗ, тарӑхнӑ пек тулхӑрса илчӗ:

Накинула его на плечи, да так повернулась перед зеркалом и повела плечами, что даже Пантелей Прокофьевич вознегодовал:

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ытла та йывӑррӑн тупӑнать тӗрӗс сукмак; ҫӗр путлӑх лачака ҫине пӑрахнӑ ҫатрака ҫинчи пек ура айӗнче чӗтренсе йӑшать, пурнӑҫ сукмакӗ тӗрлӗ еннелле вакланса каять; ҫавӑнпа та Григорий хӑй тӗрӗс кайнипе кайманнине ниепле те ӑнланса ҫитереймерӗ.

Трудно нащупывалась верная тропа; как в топкой гати, зыбилась под ногами почва, тропа дробилась, и не было уверенности — по той ли, по которой надо, идет.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лагутин тӳсӗм ҫитереймерӗ: ҫар правительствин пӗр ораторне пӳлсе, Каледина ҫирӗппӗн каласа хучӗ:

Лагутин не выдержал; прерывая одного из войсковых ораторов, обратился к Каледину:

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Казаксем кулса ячӗҫ, пӗр харӑс калаҫма тытӑнчӗҫ; алӑк патӗнче тӑнӑ часовой та тӳсӗм ҫитереймерӗ — самантлӑха тесе пӑрӑнчӗ те хӑй те хӗрӳ калаҫӑва хутшӑнса кайрӗ:

Казаки засмеялись, заговорили все сразу, даже часовой, стоявший у двери, отошел на минуту, вмешался в разговор.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Картиш тӗлӗнче хурчка пек ҫаврӑнакан ҫил юлашки сӑмахсене Григорий патне илсе ҫитереймерӗ; Петрона лаши мӗнӗпех пурҫӑн пек ҫемҫе тусан хупласа илчӗ, вара Григорий, нимӗн илтеймесӗр, аллипе сулчӗ те вите патнелле утса кайрӗ.

Ветер, коршуном круживший над двором, не донес до Григория конца фразы; Петра с лошадью спеленала шелковая пыль, и Григорий, не расслышав, махнул рукой, пошел к конюшне.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сергей итлерӗ, темскер, пӗр ҫыхӑнусӑр ответлерӗ, кулас килнине аран-аран чарса тӑчӗ, анчах мӗн илтнине япӑх тавҫӑрса илчӗ — унан пуҫӗнче урӑх шухӑшсем пулчӗҫ, вӗсенчен хӑтӑлма ниепле те вӑй ҫитереймерӗ.

Сергей слушал и что-то несвязно отвечал, но смысл сказанного улавливал плохо, — в голове гуляли иные мысли, и отбиться от них не было никаких сил.

XXIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьев патне жалоба пама кайма шутланӑччӗ, — ӑна тума та хӑюллӑх ҫитереймерӗ.

Думал пойти с жалобой к Кондратьеву и тоже не пошел — не хватило смелости.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хам, ахӑртнех, хӑрушӑ сӑн-сӑпатлӑччӗ пулас, мӗншӗн тесен вӑл йӑлтах хӑраса ӳкрӗ, вырӑнтан хускалса кайма та вӑй ҫитереймерӗ.

И должно быть, я был страшен, потому что она так заробела, что даже не имела силы уйти.

XXII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ҫынсене электричество тума хавхалантарчӗ, анчах вӗҫне ҫитереймерӗ, халӗ тата темӗнле ҫутҫанталӑк пирки шутлать…

Взбудоражил людей на электричество, а до ума не довел, сейчас о природе думает.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӑйӗн ирсӗр ӗҫне ҫапах та вӗҫне ҫитереймерӗ.

Не успел все-таки свое подлое дело до конца довести.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Пуринчен те ытларах Оленина ҫакӑ тарӑхтарчӗ: вӑл ҫав кивӗ тӗнчерен килнӗ ҫак ҫынна хӑй ҫумӗнчен тӗртсе яма хал ҫитереймерӗ, ҫав кивӗ тӗнчен ӑна хӑй аллинчен вӗҫертмелле мар тивӗҫ, никам аркатайми ирӗк пур, тейӗн ҫав.

Досаднее же всего ему было то, что он не мог, решительно не был в силах резко оттолкнуть от себя этого человека из того мира, как будто этот старый, бывший его мир имел на него неотразимые права.

XXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вӑл куҫне кӑррӑн хирӗлтерсе хучӗ те чышкипелен Ромашов еннелле хӑмсарчӗ, анчах ҫапма хӑю ҫитереймерӗ.

Он резко замахнулся на Ромашова кулаком и сделал грозные глаза, но ударить не решался.

XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Тӗрӗс, Ромашова ҫутӑ ҫутман пӳлӗмре, чӳречесем умӗпелен, такам шуррӑн мӗлтлете-мӗлтлете иртнӗн те туйӑнчӗ, анчах ӑна темӗншӗн хӑрушӑ пулса кайрӗ, вӑл вара Назанские чӗнме хӑю ҫитереймерӗ.

Ромашову, правда, почудилось, что кто-то белый мелькал по неосвещенной комнате мимо окон, но ему стало почему-то страшно, и он не решился окликнуть Назанского.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Нихӑш те ни чарӑнса юлма, ни каялла ҫаврӑнса утма хӑю ҫитереймерӗ.

Ни один не решался — ни остановиться, ни повернуть назад.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Мӗскӗн хӗр текех чӑтса тӑма хал ҫитереймерӗ.

Душевные силы изменили несчастной девушке.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех