Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫинелле (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ула Тимӗр ӑшӗнчен йӗклӗ туйӑм ҫӗкленсе хӑвӑрӑлса тухрӗ, чикан майрисем ҫинелле вӗҫтернӗ куҫӗсем, ҫивӗчленсе, сиввӗн хӗмленсе илчӗҫ, анчах хӑй нимӗн те каламарӗ.
Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Каҫӗ вара, ҫӳлевӗҫ хир качаки патне лӑппӑн-лӑппӑн йӑпшӑнса, хырӑмӗ ҫинче шуса пынӑ пек, хура юпӑнчине вӑрман ҫинелле ытлашши хыпаланмасӑр, анчах ҫине тӑрсах сӗтӗрет те сӗтӗрет.
Куҫарса пулӑш

Уртем мучин ҫан-ҫурӑмӗ сӑрӑлтатса илчӗ, вӑл, хӑйне ҫӗр ҫумне пӑталаса лартнӑн, ахаль те хытса ларнӑ кӗлеткине тата та аяларах пӗкӗрӗлтерчӗ, куҫӗсем ҫеҫ кушак аллине лекнӗ шӑши евӗр карчӑкӗ ҫинелле хӑравҫӑллӑн пӑхрӗҫ.
Куҫарса пулӑш

Кану ҫуртӗнче // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 122–128 с.

Пӑх-ха, асамат кӗперӗ! — Атӑл ҫинелле кӑтартрӗ пӗчӗк Полина, — атте теп, атте, ӑшӑ ҫумӑр витӗрех асамат кӗперӗ курӑнать, хитре вӗт, атте?
Куҫарса пулӑш

Хыҫсӑмах // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

— Ав, кур, Митюк, вӗрен Петюкран! — хӑпартланса аллине автан ҫинелле ывӑтса илчӗ вӑл.
Куҫарса пулӑш

Ав, вӗрен Петюкран! // Василий Сипет. «Тӑван Атӑл». — 2005, 2№ — 72-73 с.

Хырӑмӗ айнелле, ҫунаттисем ҫинелле ҫав «шыв» йӑлтӑртатакан йӑмӑх хӗрлӗ, хура сӑрӑна куҫса «юхса» анать.
Куҫарса пулӑш

Ав, вӗрен Петюкран! // Василий Сипет. «Тӑван Атӑл». — 2005, 2№ — 72-73 с.

Акӑ леш енчи тӑвайккинчен кӗпер ҫинелле тӑп-тулли тиенӗ прицеплӑ «Беларусь» трактор хӑлтӑртатса анать, Ванюкӑн та машини кӗпер ҫинелле ҫывхарса пырать.
Куҫарса пулӑш

XI // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

— Ак, пӗтӗмпех ҫак аскӑнчӑксене пула пулчӗ ку, — Василий Петровичпа Лена ҫинелле кӑтартрӗ инке, — ҫаксене чӑрмантартӑм эпӗ…
Куҫарса пулӑш

V // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Хӑйӗн пӑшалне купа ҫинелле ывӑтнӑ хыҫҫӑн ҫак лутрарах пӳллӗ салтак йывӑррӑн сывласа илчӗ те, службӑн хӑрушӑ кунӗсемпе каҫӗсене пула сасартӑк ывӑнса ҫитнӗ пек, пӗр вырӑнта тарӑн шухӑша кайса хытса тӑчӗ.
Швырнув свое ружье па груду оружия, солдатик тяжело вздохнул и, глубоко задумавшись, так и застыл на месте, точно его внезапно одолела усталость от всех этих страшных дней и ночей службы.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Пире конвойпах унта хӑваласа кайрӗҫ, пулеметпа пирӗн ҫинелле тӗллерӗҫ те михӗсене тултарма хушрӗҫ.
Они согнали нас под конвоем, наставили пулемет и: «Наполняй мешки!»

— Акӑ, мӗнле ҫимӗҫ иккен-ха эсӗ! — тӑпӑлса тухнӑ шӑлӗ витӗр сӑмахӗсене селӗппӗн сӑрӑхтарса каларӗ вӑл ҫыхса пӑрахнӑ Виктор ҫинелле пӑхса.
— Вот ты какой, оказывается, фрукт! — шепелявя из-за выбитого зуба, прошипел он, обращаясь к связанному Виктору.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Виктор куҫне Горовиц ури тупанӗ ҫинчен илчӗ те хӑрушла хӗнесе пӗтернӗ ҫын ҫинелле тинкерсе пӑхрӗ.
Виктор отвел взгляд от ступней Горовица и посмотрел на истязаемого.

Тӗттӗмлӗхе сирсе, ҫынсен пӗр вӗҫӗмсӗр колонни сасартӑках ун ҫинелле кӗрсе кайма пуҫларӗ.
Разрывая тьму, вдруг надвинулась на него бесконечная колонна людей…

— Кусем тата мӗн пирки ҫакланчӗҫ? — Бундукӑн юлташӗсем ҫинелле кӑтартса ыйтрӗ тахӑшӗ.
— Ну, а они? — спросил кто-то, показав на товарищей Бундука.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

— Мӗнле шухӑшлатӑр эсир, капла лайӑх пулать-и? — ыйтрӗ вӑл катанпир ҫинелле кӑтартса.
— Как вел думаете, хорошо так будет? — советовался оп, показывая на полотно.

Старик ҫине вӑл йӗрӗнчӗклӗн пӑхса илчӗ, унтан, ӑна чавсипе хыттӑн тӗртрӗ те, мамалыга хуранне пӗрре ҫӗклесех тӗлкӗшсе ҫунакан вут ҫинелле ӳпӗнтерчӗ.
Бывший грузчик с презрением глянул на старика и, оттолкнув его локтем, одним движением опрокинул казан с мамалыгой в огонь.

— Мӗнпур коммунистсене йӑлтах «кӑчӑрт!» тутармалла, — тӗллесе кӑтартрӗ вӑл пӳрнипе карланки ҫинелле.
— Всем коммунистам надо «чик»! — показал он пальцем на горло.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Вӑл, чӳрече сакки ҫумне сӗвеннӗскер, Стурза ҫинелле йӗкӗлтенӗ пек пӑхса, шӑхӑрса юрласа тӑрать:
Который, опершись на подоконник и насмешливо глядя на него в упор, насвистывал:

— Мӗнле хӑятӑн эсӗ, большевик? — ӳлесе ячӗ Стурза, чышкине Фретич ҫинелле ҫӗклесе.
— Как ты смеешь, большевик? — взревел Стурза, угрожающе занося кулак над Фретичем.

Юлташсем, — кӑтартрӗ вӑл ячейка членӗсем ҫинелле, — унта пулмарӗҫ, ҫапах та вӗренекенсем вӗсене шанчӗҫ, мӗншӗн тесен ку пӗрремӗш хут мар вӗт-ха…
Товарищи, — показал он на членов ячейки, — хоть там и не были, но ученики все равно полагались на них, потому что это не впервые…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика