Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫавӑрать (тĕпĕ: ҫавӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл, кукленсе, чуччуне хыттӑн ыткӑнтарса ярать — Оля хӑман тепӗр вӗҫӗнче ҫӳле-е ҫӗкленет, хӑраса та хавасланса ҫухӑрашать, пуҫне хыҫалалла ҫавӑрать: унӑн та Атӑла курасси килет.

Он приседает, сильно толкает доску — Оля на другом конце взлетает вверх, визжит от страха и восторга, поворачивает голову назад: ей тоже хочется увидеть Волгу.

Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ун пек чухне Глегола е йыттине каялла туртса илсе ҫавӑрать, е хӑй йывӑҫ тавра ҫаврӑнать.

Приходилось перетаскивать собаку на свою сторону или, наоборот, самому идти к собаке.

Ҫулевӗҫпе унӑн ҫури // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 75–80 с.

Ҫур вӑхӑчӗ: юр нӑтӑртатать, ешӗл папка вӑя кӗрет, мӑнтӑр ҫӗр сывлӑш ҫавӑрать.

Весна идет: хрустит набухший снег, входят в силу зеленые почки, тучная земля тяжко вздыхает.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Укҫа ҫитересси пуҫа ҫавӑрать.

Голова кругом идет — как на все денег достать?

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫул ҫинче вӑл щухӑш пӗр хускатнӑ ырӑ ҫемӗ пек вӗҫӗ-хӗррисӗр сыпӑна-сыпӑна туртӑнать: ялкӑшса пӑхан хӗвел ҫутҫанталӑка ытарайми илем кӗртет-и — ҫавӑ та аса кӗмесӗр юлмасть, ешӗл вӑрман хӗрринчи улӑхра шӑранса пӗтеймен шурӑ тӗтре куҫа курӑнса каять-и, хресченен кулленхи терчӗ ахлатса сывлӑш ҫавӑрттарать-и, кӗтмен инкек чуна хӗсет-и е паянхи пек тулли савӑнӑҫ пуҫа ҫавӑрать — пӗтӗмпех пӗрле капланса пӑтранать, тӗлли-паллисӗр явӑнать.

В дороге они, мысли-то, нанизываются одна на другую, точно бусины, увидел, к примеру, сияющее солнышко да довольную оттого природу — и это отметится в твоей голове; иль белый туман на лесной опушке, не успевший рассеяться по лугам; иль повседневные заботы крестьянина; иль нежданная беда или беспредельное счастье, какое испытал Шерккей сегодня, — все-все кучится в голове, переполняет ее мыслями.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хуралнӑ тарӗ ҫамки тӑрӑх тумлам-тумламӑн шӑрҫаланса анать; вӑл ӑна асне илмесӗрех кӗпи ҫаннипе шӑлкалать те канса сывлӑш ҫавӑрать.

По его лбу сбегали ручейки грязного пота, капали на рубаху, однако он будто и не замечал этого, лишь изредка машинально смахивал пот рукавом рубахи и дышал, дышал жадно, полной грудью…

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сывлӑшне хашлатса ҫавӑрать те, хӑй тӗллӗн калаҫнӑ пек, сӑмахсене васкамасӑр суйлать:

И вдруг проговорил вслух, будто сам с собой:

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тетӗшӗ унччен тахҫан малтан урӑхла ӗмӗт тытнӑ-мӗн, хӗрӗн таса тивлечӗпе хӑйӗн хуҫалӑхне вӑл уралантарма хӗрӗннӗ — пӳрт лартать, укҫа ҫавӑрать

Видать, брат давно задумал это черное дело — нажить на дочернем несчастье свое счастье: дом новый построить, денег накопить…

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ут мар — ҫилхи ҫил ҫавӑрать.

Не лошадь, а вихрь настоящий!..

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл ҫӗрпе тӑрмашмасть, вӑрманпах ӗҫ ҫавӑрать.

Но он не возится с землей, а промышляет лесом.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хура карта ҫавӑрать.

Черной полосой загон-то обводит.

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк ӑна хӑех чӗнтернинчен тӗлӗнсе, тӗрлӗ май шухӑшласа пуҫ ҫавӑрать Шерккей, ӗнсине кӑтӑр-кӑтӑр хыҫкаласа, Урнашка хыҫҫӑн васкамасӑр тӗнкӗлтетсе утать.

Шерккей по-прежнему ломает голову: зачем же позвал его Кандюк к себе в дом, идя след в след за Урнашкой, он натужно думает, скребя затылок и морща лоб…

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Зина тархасласа калаҫни Тёмӑн кӑмӑлне ҫавӑрать.

Просительная форма Зины подкупает Тёму.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Пӗри хӑлтӑр-халтӑр инструмент тыткӑчине ҫавӑрать: пушӑ ещӗк ӑшӗнче йывӑҫ кӑстӑрчӑк ҫаврӑнать те хытӑ туртса карӑнтарнӑ хӗлӗхсене сӗртӗнсе тунсӑхлӑн та пӗр евӗрлӗн сӑрлатакан сасӑ кӑларать.

Один вертел рукоятку примитивного инструмента: деревянный валик кружился в отверстии пустого ящика и терся о туго натянутые струны, издававшие однотонное и печальное жужжание.

X // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ҫак кунсенче вӑл инҫетри ҫӗршывран вӗҫсе килнӗ те хӑйӗн ӗлӗкхи вырӑнӗнчех йӑва ҫавӑрать.

Он прилетел на днях из далеких краев и строит гнездо на старом месте.

IX // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Пӗркеленчӗк сӑн-пит ҫын кӑмӑлне хӑй майлӑ ҫавӑрать Ячӗшӗн кӑна хӗрхенни кирлӗ мар, Говэн.

Седины внушают доверие, Остерегайся ложного милосердия, Говэн.

VII. Чӑнлӑхӑн икӗ енӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫӗнӗ электростанцин турбинисене ҫавӑрать.

Крутит турбины новой электростанции.

Ӑҫталла юхать пӗчӗк ҫырма? // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 5 с.

Ну, мӗнле кайӑк ыраш ӑшӗнче йӑва ҫавӑрать?

Ну, а какая птица во ржи гнездо вьёт?

Уйра тупнӑ япаласем // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Жнейка, пысӑк шӑрчӑк пек ҫатӑртатать, ҫуначӗсене ҫавӑрать, ҫивӗч ҫӗҫҫисемпе хӑвӑрт ӗҫлет.

Жнейка трещала, как большой кузнечик, вертела крыльями и проворно работала острыми ножами.

Тӗмсем айӗнче пытанмалла выляни // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Вӑл ман кӑмӑла хама систермесӗрех ҫавӑрать, эпӗ ӑна ниепле те ҫилленме пултараймастӑп.

Она оказывала на меня какое-то волшебное влияние, и я не мог на нее сердиться.

VII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех