Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хӑш чухне пирӗн критиксем, писателӗн чӗлхи ҫӑмӑллине кура, ҫырасса та ҫавнашкал ҫӑмӑл ҫырнӑ теҫҫӗ пулас.

Куҫарса пулӑш

1962 ҫулхи чӑваш литератури. Прозӑ // Г. Я. Хлебников. «Вопросы чувашского языкознания и литературоведения». Ученые записки, выпуск XXVI, Чебоксары — 1963. 206–226 стр.

22. Эй тӑванӑмсем, сире тархаслатӑп: ҫак ӳкӗтлесе каланӑ сӑмахсене йышӑнӑр эсир; ҫырасса та эпӗ сире нумай та ҫырмарӑм.

22. Прошу вас, братия, примите сие слово увещания; я же не много и написал вам.

Евр 13 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

45. Ҫырасса та ҫапла ҫырнӑ: «малтанхи этем, Адам, чӗрӗ чунлӑ пулса тӑнӑ» тенӗ, иккӗмӗш Адам вара чӗрӗ тӑвакан Сывлӑш пулнӑ.

45. Так и написано: первый человек Адам стал душею живущею; а последний Адам есть дух животворящий.

1 Кор 15 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Ҫырасса та ҫапла ҫырнӑ: Ҫӳлхуҫа калать: «тавӑрасси — Манӑн ӗҫ, Эпӗ Хам тавӑрӑп» тет, тенӗ.

Ибо написано: Мне отмщение, Я воздам, говорит Господь.

Рим 12 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

6. Ҫакна ҫырса пыраканӗ Шемаия — Нафанаил ывӑлӗ, левит-ҫыруҫӑ — пулнӑ, ҫырасса вӑл патша умӗнче, аслӑ ҫынсем умӗнче, Садок священник умӗнче, Авиафар ывӑлӗ Ахимелех умӗнче, священниксен тата левитсен кил-йышӗсен пуҫӗсем умӗнче ҫырса тӑнӑ: шӑпа туртнӑ чухне пӗрре Елеазар йӑхӗн ҫынни, тепре Ифамар йӑхӗн ҫынни шӑпа туртнӑ.

6. и записывал их Шемаия, сын Нафанаила, писец из левитов, пред лицем царя и князей и пред священником Садоком и Ахимелехом, сыном Авиафара, и пред главами семейств священнических и левитских: брали при бросании жребия одно семейство из рода Елеазарова, потом брали из рода Ифамарова.

1 Ҫулс 24 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.