Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫакӑншӑн (тĕпĕ: ҫакӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Гагалеран каларӗ, ҫакӑншӑн эпӗ ӑна нихӑҫан та каҫармастӑп.

Сказал Галеран, чего я ему никогда не прощу.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Эсир хаваслӑ, ҫакӑншӑн хӑрушла хӗпӗртетӗп.

 — Я страшно рад, что вам весело.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫакӑншӑн чысласа Трубадурсен тӳремӗнче унӑн палӑкне лартнӑ: Каррартан илсе килнӗ йӗрлӗ-йӗрлӗ чӑн-чӑн мрамортан.

И за это ему поставили на площади Трубадуров памятник из настоящего каррарского мрамора с небольшими прожилками.

I. Кӑштах истори // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 397–404 с.

Иккӗшӗ пӗр-пӗрне уйӑхӗ-уйӑхӗпе курмаҫҫӗ, ҫакӑншӑн питех кулянмаҫҫӗ; ывӑлӗ те ашшӗ пекех — пӗчченлӗхе хӑнӑхнӑ.

Оба месяцами не видались друг с другом и мало нуждались в этом; сын, как и отец, привык к одиночеству.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Анчах ҫакӑншӑн вӑл хӑй айӑплӑ.

Но он сам виноват в этом.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.

— Ку хӗрарӑм Фиас арӑмӗ пулнӑ-и е еркӗнӗ-и — вӑл пур енчен пӑхсан та вилнӗ, кунта ҫырни вара — ӗмӗт татӑлнипе тунӑ тискер ҫылӑх; ҫакӑншӑн вилчӗ те Фиас.

— Была ли эта женщина женою Фиаса или любовницей — она, судя по всему, умерла, и надпись являлась отчаянным, преступным кощунством; за это и погиб Фиас.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Ҫакӑншӑн парне — нумай вӑхӑт тӗпчевлӗн тата ырӑ маррӑн пӑхни.

Наградой за это был долгий взгляд, пытливый и немилостивый.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Ӑна чунранах йывӑр пулчӗ, вара вӑл вӗсене ҫакӑншӑн тавӑрчӗ.

Ей было душевно трудно, и она отомстила за это.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 141–146 с.

Ҫав тери «капӑр» та пысӑк тискерлӗхсем шухӑшласа тупса пурнӑҫланӑ (савӑнса киленмешкӗн тата вӑйӑшӑн — пӗртен пӗр ҫакӑншӑн ҫеҫ) ҫак этемӗн ӗҫӗсене пӗтӗмпех ҫырса кӑтартас тӑк — нумайӑшне йывӑр килӗччӗ, вӗсене аптӑравпа вӑйсӑрлӑх тилӗрӗвӗ самаях кисретӗччӗ.

человеке, придумавшем и выполнившем столь затейливые и грандиозные преступления, — единственно удовольствия и забавы ради, — что, когда будут они описаны все, многими овладеет тяжесть, отчаяние и ярость бессилия.

Гладиаторсем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 93–97 с.

Вӑл ҫакӑншӑн хӗпӗртенӗн тытрӗ хӑйне, мӗншӗн тесен кӳренмерӗ.

Он, казалось, был рад этому, потому что не обижался.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Тепӗр икӗ е виҫӗ уйӑхран вӑл маяк пӑхуҫӑ ӗҫне кӗчӗ; Суринэне урӑх пӗртте кӳрентермест, ҫакӑншӑн эпир питех те, питех те кӑмӑллӑ.

Через два или три месяца он получил место смотрителя маяка, и Суринэ больше не обижал, чем мы весьма и весьма довольны.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Вӑл аптӑрасах кайрӗ, анчах ҫакӑншӑн хӑйне ҫийӗнчех хыттӑн ҫупса ячӗ.

Он смутился, но тотчас дал себе за это пощечину.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ҫакӑншӑн саккунпа ҫирӗплетнӗ парне параҫҫӗ».

За что будет выдана установленная законом награда».

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Тепӗр тесен — ҫакӑншӑн вӑл кулянса та ӗлкӗреймерӗ, мӗншӗн тесен эпӗ те курока пусрӑм.

Впрочем, он не успел и пожалеть об этом, потому что я спустил курок.

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Хуравламасӑр — хӗр шкатулкӑна йӑтрӗ, сӗтел ҫине хучӗ те чӑтӑмсӑр хусканупа тӳнтерсе ячӗ, ҫавӑнтах ҫакӑншӑн ӳкӗнчӗ ахӑр, мӗншӗн тесен йывӑҫ тӳнклетсе ӳкнипе пӗр вӑхӑтрах сӗтел ҫитти алмаз сийӗн, карбункулсемпе ӗнчӗ-мерчен, опал вучӗпе хыпса ҫунма пикенчӗ.

Не отвечая, девушка взяла шкатулку, положила ее на стол и опрокинула нетерпеливым движением, почти сейчас же раскаявшись в этом, так как, одновременно с глухим стуком дерева, скатерть вспыхнула огнем алмазного слоя, карбункулов, жемчугов и опалов.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Пэд хӑрушла ӗҫрӗ, ҫакна эсир мансӑрах пурте пӗлетӗр, анчах ӑна ҫакӑншӑн ӳпкелеме камах хӑйӗ?

Пэд страшно пил, как вам всем известно и без меня, но кто посмел бы его упрекнуть в этом?

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Санюка тытса кайнӑшӑн шалт кулянса ӳкнӗскер тата ҫакӑншӑн хӑй пӗлмен такамсене ҫав тери тарӑхса кайнӑскер, Калюков Сидора тек хирӗҫлемерӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ну, юрать, ҫакӑншӑн пӗр сюрприз кӑтартам-ха сана.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Калюков ӑна ҫакӑншӑн мӗн чухлӗ ятламан-ши, анчах хӑйне пуринчен мала хуракан ҫынна ӑҫтан витерӗн…

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫакӑншӑн чи пирвай Сӑпани ҫине пысӑк ҫылӑх тиенчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех