Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫавӑнтах (тĕпĕ: ҫавӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Климушка та ҫавӑнтах ҫаврӑнкаласа ҫӳрет.

И Климушка вертится рядом.

Ӗнесене киле илсе кайма хатӗрленеҫҫӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Ну, апла пулшан аван, — терӗ те Климушка, ҫавӑнтах ҫуталса кайрӗ.

— Ну, тогда хорошо, — Климушка приосанился.

Климушка пахчара // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Утӑ пуҫтарать, — терӗ те, макӑрса ярас патне ҫитнӗ хӗрачан ҫавӑнтах пичӗ тӑрӑх куҫҫулӗ юхса анчӗ.

Сено гребет, — говорит девчонка плаксиво, мелкие слезы тоже начинают катиться у нее по лицу.

Алӑк умӗнчи хуралҫӑсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Эпӗ, хам сӑмавар пекех, сасартӑк хӗрсе каятӑп та ҫавӑнтах лӑпланатӑп.

Я, как мой самовар, — закиплю и враз остыну.

Власьевна // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫавӑнтах вӑл сӑмавар трубипе кӗмсӗртеттерсе сӑмавар чӗртме пуҫларӗ, сӑмаварне аякӗнчен ҫапа-ҫапа ҫапла каласа хистерӗ:

И, грохоча трубой, она уже раздувает самовар, хлопает его по медному боку и говорит сердито:

Власьевна // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫавӑнтах ӑна Власьевна хӑтӑрса илчӗ:

И тут ей строго сказала Власьевна:

Власьевна // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Кӗрӗр, — терӗ те Власьевна, ҫавӑнтах шалалла кӗчӗ.

— Заходите, — коротко кинула Власьевна и пошла в дом.

Власьевна // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Унтан, ҫавӑнтах, ним пулман пекех, ура ҫине тӑрса, юрне силлемесӗрех, хӑйӗн «порцийӗ» чухлӗ, ҫирӗм хут сикес тесе, ҫӗнӗрен сикме тытӑнать.

Тотчас же она деловито вставала и, даже не отряхнувшись, снова, начинала прыгать, чтобы не потерять ничего из своей «порции» в двадцать прыжков.

Ҫулла Ленӑпа Чижик // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫавӑнтах тата тупӑран пенӗ пек тепӗр бомба ҫурӑлчӗ.

Точно выстрел орудия загремел другой взрыв.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Коля тата тепӗр аршӑн анчӗ, ҫавӑнтах унӑн ури шыва перӗнчӗ.

Коля спустился еще на аршин, и его ноги коснулись воды.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— «Ӑҫта кайса ҫухалчӗ-ха ку Энтри?» — шухӑшласа илчӗ вӑл ҫавӑнтах.

— «Где же это пропал Андрей?»

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Коля вӗсенчен пӗрне ҫавӑнтах палларӗ.

Одного Коля тотчас же узнал.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Хӗрлӗармейцӑсен аллисем тин ҫеҫ хӑпарса тухнӑ пулсан, вӗсем ун пеккисене ҫавӑнтах стройран кӑлара-кӑлара пыраҫҫӗ.

Красноармейцев, у которых как видно были свежие мозоли на руках, тотчас же выводили из строя.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вӑл ҫавӑнтах тапӑртата пуҫларӗ, чӗтресе ӳкрӗ, хӑйӗн чӑлӑш-чалӑш мӗлкине шуйттан ташши ташлаттара пуҫларӗ.

Он сразу затопал ногами, задрожал весь, заставляя свою уродливую тень выплясывать на золотом песке причудливый танец.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Хветӗр ҫавӑнтах сиксе тӑчӗ.

Федор сразу вскочил.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Председателпе Иван васкаса пӑрӑнчӗҫ те ҫавӑнтах йывӑҫ тӗмӗсем хушшине пытанса курӑнми пулчӗҫ.

Председатель и Иван быстро пошли и скрылись в кустарниках.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Арон ҫавӑнтах ҫӗнӗ ӗҫе тытӑнчӗ.

Арон сразу вошел в новую роль.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Е, унта… пирӗннисем переҫҫӗ пулсан — хӑюсӑррӑн каларӗ Фролов, анчах ҫавӑнтах: — Вӑрҫӑра апла хӑтланмаҫҫӗ ҫав. Ав, унта казаксем тӑраҫҫӗ, лӑпкӑ калаҫаҫҫӗ, кулкалаҫҫӗ, — тесе хушса хучӗ.

— А что, если… это… наших стреляют? — робко сказал Фролов, но тотчас же добавил: — Хотя так в бою не ведут себя. Вон на площади казаки стоят кучей и спокойно разговаривают, даже смеются.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫавӑнтах генерал патне штабра ӗҫлекен икӗ офицер пырса та ҫитрӗҫ, генерала честь пачӗҫ.

Мигом к генералу прискакали два штабных офицера и грациозно отдали честь.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Шӑрпӑк сӳнчӗ, ҫавӑнтах каллех тӗттӗмленсе ларчӗ.

Спичка погасла, и стало настолько темно.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех