Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юратнипе (тĕпĕ: юрат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ачаранпах команда пама юратнипе, хам офицер пулма шутланипе килтӗм эпӗ.

А потому, что с детства еще очень люблю командовать, я хочу офицером стать.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Ачана ҫав тери хытӑ юратнипе, ача мӗн тӑвас, илес тенине пурне те туса пыракан ашшӗ-амӑшӗсене асӑрхаттармалла, ятламалла.

Те родители, которые от большой любви к своим детям выполняют все их прихоти, заслуживают осуждения и порицания.

Лайӑх енӗсем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫул-йӗр институтне те вӑл пӗр математикӑна юратнипе кӑна куҫнӑ тени йӑнӑш пулнӑ пулӗччӗ.

Ошибкой было бы предположить и, что в институт путей и сообщения он перешел только из любви к одной математике.

Н. Г. Гарин-Михайловский ҫинчен // Хӗветӗр Уяр. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 158–163 с.

— Аттепе аннене юратнипе эпӗ урӑх нихҫан та ашкӑнмастӑп, — тет вӑл.

— Как люблю папу и маму, я не буду шалить.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Гешан тӳрӗ кӑмӑллӑ та паттӑр, ыттисенчен нимпе те палӑрса тӑмасть, вӑл ытла пысӑк ӑслах пулмасан та, лайӑх салтак, хӑй начар ҫар начальникӗ пулсан та, мӗн хушнине тӗплӗн туса пырать, начальниксене ытла та пӑхӑнма юратнипе вӑл хӑйне паракан приказсене ӑнкарса илме пӗртте тӑрӑшмасть, вӑл питех те тӳрӗ кӑмӑллӑ, ӑна хӑйӗн енне ҫавӑрас тесе парне парса никам та сутӑн илме пултарайман.

Надо сказать, что Гешан, человек заурядный, но честный и мужественный, был как бы создан для вторых ролей, — образцовый солдат, однако посредственный военачальник, смышленый, впрочем лишь до того предела, за которым долг повелевает ничего не видеть и не слышать, ни разу в жизни ничему не умилившийся, ни разу не поддавшийся позорной слабости, в чем бы таковая ни проявлялась, в подкупе ли, совращающем совесть человека, в сострадании ли, совращающем человека со стези справедливости.

XII. Хӑтарма хатӗрленеҫҫӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Унпа пӗрле пайтах йывӑр кунсем чӑтса ирттернӗ; вӑл хӑй циркулярсене, инструкцисене тата ларусене юратнипе тем тери йӑлӑхтарса ҫитернӗ пулин те, ӑна хӗрхенеҫҫӗ.

Много трудных дней было прожито с ним, и, как ни надоел он своим пристрастием к циркулярам, инструкциям и заседаниям, его жалели.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Чӑнах та, нимӗн шухӑшласа тӑмасӑрах, хӗре юратнипе ӑсран кайнӑ айван пек, эпӗ ҫав хама намӑслантаракан сӑмахсене ҫырнӑ хунӑ.

Да, как влюбленный глупец, необдуманно, я написал эту предательскую фразу!

III сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ку ырӑ туйӑм — ӗҫ сӑнчӑрӗпе яваланнӑ ҫынсем патне хӑрушлӑх хушшипе пыракан, вӗсем валли тӳрӗ ӑс-тӑн парни, чӑнлӑха юратнипе паракан парне илсе пыраканшӑн кӗлтунӑ пек туйӑм пулчӗ.

которые среди опасностей идут к тем, кто окован цепями труда, и приносят с собою для них дары честного разума, дары любви к правде.

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Рыбин ун ҫине ҫаврӑнса пӑхрӗ те: — Юратнипе вӑл! — терӗ куларах.

Рыбин обернулся, взглянул на него и ответил усмехаясь: — Любя!

V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Михаил нумай пӗлнӗ, Якова вӑл наукӑна тата кӗнекесене юратнипе ирӗксӗрех хавхалантарнӑ.

Михаил много знал и невольно заражал его своей страстью к науке и книгам.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Эмтээсовецсем хӑйсен диспетчерскине ытла юратнипе Витя аптрасах ӳкнӗ.

Витя страдал от чрезмерной любви эмтээсовцев к своей диспетчерской.

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

«Пиншакӗнчен халех тура туртса кӑларать», — шеллесе те юратнипе ӑшӗнче кула-кула шухӑшларӗ Валентина.

«Сейчас вытащит гребенку из пиджака», — с жалостью и с любовной насмешкой подумала она.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Лена ҫынсем пирки шухӑшласа кӑларма, вӗсене тӗрлӗ майлӑ туса хума пултарни хӑй питех те сӑнама юратнипе, кӑмӑлӗ ҫирӗп пулнипе, тӑрӑхласа кулма килӗшӳллӗ пулнӑ.

Способность Лены выдумывать и украшать людей уравновешивалась острой наблюдательностью, твердостью нрава и природной насмешливостью.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Е вӑл хӑйӗн каюрисене питӗ юратнипе сана та пӑрахрӗ?

— Или он так к своим кротам пристрастился, что и тебя бросил?

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫамрӑк кинӗ хӑйне хӑй епле тытма пултарнине, ӗҫе юратнипе юратманнине тӳрех тӗрӗслесе пӗлмелле унӑн.

Ей важно было сразу проверить уступчивость и трудолюбие молодой.

4. «Калта» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ашшӗне юратнипе пӗрлех ача чӗринче унӑн ашшӗне хӗсӗрлекенсене, ӑна сӑнчӑрласа каторгӑна яракансене курайманни ӳссе пынӑ.

В сердце мальчика вместе с любовью к отцу росла ненависть к тем, кто его преследовал, заковал в кандалы, сослал на каторгу.

Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Вӑл ҫуралнӑ ҫӗршывра шултра пиртен ҫӗленӗ кӗпесемпе ҫӳрекен ҫынсем сюртук тӑхӑнакан ҫынсене юратнипе хисепленине ҫӗр ҫумне ҫитиччен тайӑлнипе тата аллисене чуптунипе палӑртас йӑла пур ӗнтӗ.

В той местности, откуда он был родом, люди, носящие сермяжные свиты, имеют обыкновение выражать свою любовь и уважение к людям в сюртуках посредством низких, почти до земли, поклонов и целования руки.

XXIII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

— Ҫын авланма хатӗрленет, унсӑр пуҫне юратнипе качча илет тата дуэль хыҫҫӑн…

— Человек собирается жениться, да еще по любви, да после дуэли…

XXXIX // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Ун хыҫҫӑн вӑл Санинран «Фрейшюца» пӗлнипе пӗлменни, Вебера юратнипе юратманни ҫинчен ыйтса пӗлчӗ.

Потом она спросила Санина, знает ли он «Фрейшюца», любит ли Вебера.

XI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Эсир ӑна курнӑ хыҫҫӑн мана ҫыннине юратнипе тата ним шухӑшласа тӑмасӑрах ӗҫе тытӑннӑ, тесе мана айӑпламӑр тесе шанатӑп.

Смею думать, что, увидевши его, вы не обвините меня в пристрастии или в опрометчивости суждений.

XXII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех