Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юраманнине (тĕпĕ: юра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн кама хӑй ҫине шаннӑ пекех шанма юранине, кама — ҫурри таран шанмаллине, кама пачах та шанма юраманнине пӗлмелле пулнӑ.

Он должен был знать, кому можно верить целиком, кому наполовину, кому нельзя совсем.

7 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Пӗркунне Андрей вӑл хӗрарӑм ҫинчен тӗрӗссине каласа пани пирки Антонина пӗрре те пӗр сӑмах та чӗнмерӗ, кайран та асӑнмарӗ ун ҫинчен, анчах ку ыйтӑва пачах та тӗкӗнсе хускатма юраманнине Андрей туйсах тӑчӗ.

Ни слова не проронила тогда Антонина в ответ на его признание и потом не обмолвилась ни разу, но Андрей чувствовал: касаться этого не надо, нельзя.

3 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Марийка нимӗҫ ҫывӑхне пыма юраманнине пӗлнӗ, анчах нимӗҫ ытла та тӗлӗнмелле япаласем ҫинӗ пирки тӳссе тӑраймарӗ, ҫывӑхарах пычӗ.

Марийка знала, что к немцу нельзя подходить, но немец ел удивительные вещи, поэтому не выдержала и подошла поближе.

11 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Мӗнле асапа танлаштарма пултарӑн унпа: каҫарас кӑмӑл пур, каҫарма, тӑрӑшатӑн, анчах ҫав вӑхӑтрах ку пулас ҫуккине, каҫарма юраманнине пӗлетӗн.

О, никакое другое страдание не может сравниться с этим: желать простить, стремиться простить и знать, что это желание безнадежно, что он не может и не смеет простить.

XI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Ҫын вӑрттӑн паллӑпа ҫырнӑ чухне чӑрмантарма юраманнине ӑнланакан Риккардо кушетка ҫинче анасласа ларчӗ.

Зная, что нельзя прерывать человека, когда он пишет шифром, Рикардо опустился на кушетку возле нее.

VII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Анчах, ҫав вӑрттӑнлӑха каласа пама юраманнине пӗлсе, вӑл: — Мӗнле хӑрушлӑх хӑратса тӑма пултартӑр-ха мана? — терӗ.

Но тайна была не его, и он был не вправе говорить, поэтому он ответил вопросом: — Какая же опасность может мне грозить?

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Мӗн ҫинчен калаҫма юраманнине вӑл яланах — эпир ун чухне ача пулнӑ пулин те, туятчӗ.

Она всегда понимала чутьем, о чем не следует говорить, даже когда мы были еще ребятами.

I // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Анчах та пуҫлӑх музей Культура министӑрлӑхне пӑхӑннине аса илтерчӗ, тӗрлӗ хутсем ҫырмасӑрах ҫыпӑҫтаркӑча ҫыпӑҫтарма юраманнине асӑрхаттарчӗ.

Но заведующий напомнил, что они подконтрольны министерству культуры и поэтому мы должны им писать всякие бумажки, а просто взять и приклеить стикер - нельзя.

Пӗрлӗхлӗ чӗлхе // Ирӗклӗ сӑмах. Ирӗклӗ сӑмах

Унта ҫӗнӗ самолета массӑллӑн туса кӑларма юранипе юраманнине татса параҫҫӗ.

Там окончательно решается судьба нового самолета.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Хӑйне йывӑр пулнине вӑл Ольга Эразмовнӑна пӗлтересшӗн пулман, ывӑлне кӑкӑр ӗмӗртекен арӑмне кулянтарма юраманнине ӑнланнӑ.

Ольга Эразмовна не должна была знать, как ему трудно, она кормила сына, и Валерий Павлович не хотел ее волновать.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Анчах ун ҫинчен калама юраманнине вӑл лайӑх ӑнланать.

Но он понимал: говорить об этом не следует.

XIII сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Манӑн сана юратма юраманнине пӗлетӗп вӗт эпӗ.

Ведь знаю, что нельзя мне любить тебя!

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Кун пек япала вӑл ӗҫке ерсе кайнӑ, хӑйсене хӑйсем тытма пултарайман ҫынсен пулать: вӗсем ӗҫме юраманнине пӗлеҫҫӗ, ҫапах та ӗҫеҫҫӗ.

Так бывает с закоренелыми пьяницами, у которых ослаблена воля: понимают, что нельзя пить, а пьют.

Улттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Артамонов «пулӗ» тесе хушса хучӗ, мӗншӗн тесен малтанхи сӑмахсене каласанах, вӑл хӑйне ниепле те ӑнланасшӑн пулман ачине ҫакӑн пек минутра ку сӑмахсене калама юраманнине ҫийӗнчех тавҫӑрса илчӗ.

Артамонов прибавил — может быть — потому, что, сказав первые слова, тотчас понял: их тоже нельзя было говорить в такую минуту мальчишке, который явно не хочет понять его.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Ковшов Тополевпа темӗн ҫинчен калаҫса ларнине вӗсем курнӑ, анчах вӗсен калаҫуне мӗншӗн пӳлме юраманнине тата Алексей вӗсене мӗншӗн кӗртесшӗн пулманнине вӗсем пӗлмен.

Они видели, что у Ковшова с Тополевым происходит какое-то объяснение, но не понимали, почему нельзя прервать его и почему Алексей не хочет, чтобы они вошли.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ку — Филиппыч патне кӑмӑла кайман «заказчик» килнине, ман куҫ умне курӑнма юраманнине пӗлтеретчӗ.

Это означало, что у Филиппыча — нежелательный «заказчик», которому мне лучше лишний раз не попадаться на глаза.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Кунашкал ыйту пама юраманнине эсир пӗлетӗр вӗт.

— Вы же знаете, что такие вопросы не задают.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Апла юраманнине эпӗ хам та пӗлетӗп.

Сам знаю, что так не годится.

ХLIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫын лашине ҫул урлӑ каҫарма та, каялла ҫавӑрма та пултарайманнине, машинӑна сасартӑк чарма юраманнине вӑл лайӑх астуса тӑнӑ.

Он смекнул, что мужик не может ни согнать лошадь с телегой, ни своротить ее и что машины сразу остановить нельзя.

Хытӑ пынипе вӑй хутшӑнать // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗчӗк Джека илес пулсан вара, вӑл та шавлама юраманнине ӑнланать.

Что же касается маленького Джека, то он понимал, что шуметь нельзя.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех