Шырав

Шырав ĕçĕ:

юлташӗсем (тĕпĕ: юлташ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Малалла хӗрӗх улттӑмӗш номерлӗ детальсен операцине хамӑр участокрах вӗҫлетпӗр ӗнтӗ, — наладчик тата мӗн каламалла-ши тенӗ пек юлташӗсем ҫине пӑхса илчӗ.
Куҫарса пулӑш

12 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

Ӗҫри юлташӗсем каланӑ тӑрӑх вӑл сып-сывах иккен.
Куҫарса пулӑш

7 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

Тен, кунтах юлӑпӑр? — терӗ Лида, юлташӗсем ҫине йӑлӑннӑн пӑхса.
Куҫарса пулӑш

5 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

— Хӑвӑртрах таврӑн, — пӑшӑлтатрӗ те вӑл, юлташӗсем патне чупрӗ.
Куҫарса пулӑш

XI // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Кала пӗрех хут, выляма пӗлейместӗп тесе, — вут-хӗм сирпӗтсе пӑхса илчӗ Галя Толя ҫине, унтан каччӑ умӗнче вӑр-р ҫаврӑнчӗ те юлташӗсем патне пӗшкӗнсе темӗн пӑшӑлтатрӗ.
Куҫарса пулӑш

VII // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Халӗ, ак, зоотехник вӗсен ятне ырӑпа асӑнсан, Ленӑн чӗри лӑштах пулчӗ, апла вӑл ӗҫри юлташӗсем ҫине хӑюллӑнах пӑхма пултарать.
Куҫарса пулӑш

Унпа пӗр ҫулхи юлташӗсем тахҫанах авланса ача-пӑчаллӑ пулса тӑнӑ, анчах ун чӗри темшӗн ҫаплах вӑранмарӗ.
Куҫарса пулӑш

II // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Поэт произведенийӗсем ҫинчен пирӗн паллӑ чӑваш критикӗсем те, унӑн литературӑри тантӑшӗсемпе юлташӗсем те статьясем ҫырнӑ.
Куҫарса пулӑш

Нестер Янгас // Тӑван Атӑл. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 95 с.

Халь вара шкулта ӑнланайманнине ман патӑма килсе ыйтать, унпа пӗрле ытти юлташӗсем те килеҫҫӗ.
Куҫарса пулӑш

Амӑшӗ // Макар Хури. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 93–94 с.

Унӑн паттӑр юлташӗсем халӗ те ухлатса ҫурӑлакан снарядсем, йынӑшса килекен минӑсем, пӑрҫа пек тӑкӑнакан осколкӑсемпе пульӑсем касса-ҫурса пӗтернӗ вӑрҫӑ хирӗнче.
Куҫарса пулӑш

Тинӗс уҫакансем // Александр Аслут. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 70-76 с.

Василий Семенович ҫинчен унӑн юлташӗсем, унпа пӗрле темиҫе стройкӑра ӗҫленӗ гидромеханизаторсем каласа пани ӗҫе чунтан парӑннӑ, ҫӑмӑллине шырама юратман коммунист сӑн-сӑпатне уҫса парать.
Куҫарса пулӑш

Тинӗс уҫакансем // Александр Аслут. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 70-76 с.

Ачаран юлташӗсем сивӗнсе пыни курӑнать…»
Куҫарса пулӑш

Вӗрентекен — пӗлӳ хуҫи, телей тӗнчин чӑн-чӑн уҫҫи… // Е.ПЕТРОВА. http://елчекен.рф/2023/02/14/%d0%b2e%d1% ... 3cc%d0%b8/

Урсэкие пӗр вӑхӑт вулама чарӑнчӗ те тимлесе итлекен юлташӗсем ҫине пӑхса илчӗ, вара каллех малалла вуларӗ:
Урсэкие на минуту оторвался от письма, оглядел сосредоточенные лица товарищей и продолжал чтение:

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

— Кусем тата мӗн пирки ҫакланчӗҫ? — Бундукӑн юлташӗсем ҫинелле кӑтартса ыйтрӗ тахӑшӗ.
— Ну, а они? — спросил кто-то, показав на товарищей Бундука.

Юлташӗсем ӳкӗте кӗртме тӑрӑшни те, Фабиан господин ӑна шкула тепӗр хут вӗренме илмесӗр хӑйсем кӗрешме пӑрахас ҫукки ҫинчен шантарни те Пенишора шухӑшне улӑштараймарӗ.
Просьбы товарищей, их уверения, что они будут бороться до тех пор, покуда не заставят Фабиана принять его обратно в школу, не могли поколебать решения Пенишоры.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Калаклы та тем самантра унта пырса ҫитрӗ, ун хыҫҫӑн вара яланхи пекех ҫамрӑксен ушкӑнӗ, унӑн юлташӗсем Фабиан господин ҫывӑхнелле кӗпӗрленчӗҫ.
Тут же оказался и Капаклы, а следом за ним, как всегда, целая куча ребят, его товарищей.

Юлташӗсем ӑна ахаль мар «Чӗр-кӗмӗл тумламӗ» тесе ят панӑ.
«Капелька ртути» — называли ее товарищи.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Чӑнах та, ҫӑра турӑм, анчах эпӗ ҫӑрине ҫеҫ мар, уҫҫине те тума пӗлетӗп вӗт-ха! — Горовиц юлташӗсем ҫине хӑйне ӑнланма ӳкӗтленӗ пек пӑхса илчӗ.
Правда, я сделал замок, но я ведь умею делать и ключи! — Горовиц обвел товарищей умоляющим взглядом.

Юлташӗсем Горовица пурте хисеплеҫҫӗ.
У товарищей Горовиц пользовался авторитетом.

Халӗ ак шӑпах ҫав Володя Колесников, хӑйне лӑпкӑ та йӗркеллӗ тытакан, анчах нимӗнле йывӑрлӑха та парӑнман йӗкӗт, хӑйӗн ӗҫри юлташӗсем умӗнче сӑмах калать.
Теперь этот самый Володя Колесников, спокойный и сдержанный, но исполненный какой-то внутренней непоколебимости, держал речь перед своими товарищами по работе.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика