Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Мӗнле те пулин йӑпат эс аннӳне, ырӑскерӗм, ан пар ӑна аплах хыпса ҫунма.— Займи матерю чем-нибудь, моя хорошая, не давай ей дюже горевать.
I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ырӑскерӗм!
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫук! ырӑскерӗм, савнӑскерӗм, каҫар мана, каҫар мана!
XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ах, Ромочка, ырӑскерӗм манӑн.
XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ҫук, Ромочка, ырӑскерӗм, мӗншӗнне пӗлетӗп эпӗ, куна эпӗ сире каяраххӑн калӑп, каярах калӑп эпӗ сире…Нет, Ромочка, милый, я знаю почему, и я вам это потом скажу, я вам потом скажу…
XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
- 1