Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ылтӑнӗ (тĕпĕ: ылтӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чӑвашӑн «сарӑ ылтӑнӗ» те, «симӗс ылтӑнӗ» те пур.

Куҫарса пулӑш

Уяртсанах - уй-хире // Елена ПОРФИРЬЕВА. http://putpobedy.ru/publikatsii/11391-uy ... h-uj-khire

Ҫав вӑхӑтрах тырри те, укҫи те, ылтӑнӗ те пур теҫҫӗ мӗскӗнӗн.

Говорили, что водятся у него и хлеб, и деньги, и даже золото.

Пӑлхавҫӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӑхӑр мар, ылтӑнӗ нумай.

Не медь у нее, а золото.

Шахрун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ылтӑнӗ те, чул муклашкисем те курӑнмарӗҫ.

Куҫарса пулӑш

8 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

— Пирӗншӗн пулсан — совет влаҫӗ те пырать: ылтӑнӗ пулсан — таварӗ тупӑнӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ирхине урӑх хулана курасса пӗлетӗп, — вӑл мӗнле пур ҫавнашкаллине, халӗ эпӗ курнинчен урӑхларах хулана; каҫ тӗттӗмӗнче ӑна талккӑшпех ҫутӑ ылтӑнӗ витнӗ, фасадсем те йӑлкӑшаҫҫӗ.

Я знал, что утром увижу другой город — город, как он есть, отличный от того, какой я вижу сейчас, — выложенный, под мраком, листовым золотом света, озаряющего фасады.

XXII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Пур япаласем ҫинче те ҫурма сӗмлӗх выртнӑ, хӑш-пӗр тӗлте ун витӗр рамӑсен ылтӑнӗ, фарфор шурри тӗксӗммӗн йӑлтӑртатнӑ.

Сумрак лежал на всем, кое-где из него тускло блестело золото рам, белые пятна фарфора.

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Лампадкӑсемпе ҫуртасен пин-пин ҫутисем люстрӑсемпе кӗмӗл хӗрессем ҫинче, турӑшсен ылтӑнӗ ҫинче ялкӑшса тӑраҫҫӗ, таврара пурте хӗвеллӗ кунхи пекех йӑлтӑртатать.

Тысячи огоньков от лампадок и свечей отражались в люстрах, в серебряных крестах, в позолоте икон, все вокруг сверкало, как в солнечный день.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫемҫе те хитре сӗтел-пукан нумай ларнӑран пӳлӗмӗнче, кайӑк йӑвинчи пек, тӑвӑрччӗ, чӳречисене чечексен ҫӑра симӗс ҫулҫисем картласа ишнӗ, тӗттӗмрех ҫӗрте кӑмакан юр пек шурӑ изразцисем йӑлтӑртататчӗҫ, кӑмакапа юнашар хура рояль йӑлкӑшса ларатчӗ, стенасем ҫинчен тата рамӑсен тӗксӗм ылтӑнӗ ӑшӗнчен темле хурарах тӗслӗ хутсем пӑхса тӑратчӗҫ, славян ҫырӑвӗн шултра саспаллийӗсем унта чалӑшшӑн сапаланса пӗтнӗччӗ, тата кашни хучӗ айӗнче те кантра ҫинче тӗксӗм те пысӑк пичет ҫакӑнса тӑратчӗ.

От множества мягкой и красивой мебели в комнате было тесно, как в птичьем гнезде; окна закрывала густая зелень цветов, в сумраке блестели снежно-белые изразцы печи, рядом с нею лоснился чёрный рояль, а со стен в тусклом золоте рам смотрели какие-то тёмные грамоты, криво усеянные крупными буквами славянской печати, и под каждой грамотой висела на шнуре тёмная, большая печать.

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Халӗ вара — акӑ вӑл, кӑнтӑр каҫӗ; акӑ вӑл, уйӑхӑн сивӗ ылтӑнӗ, олеандрпа левкой шӑрши.

А сейчас — вот она, южная ночь, вот оно, золото холодное луны и запах олеандра и левкоя.

5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ҫавӑнпа вӑл ылтӑнӗ мӗн чухлипе кӗмӗл мӗн чухлине курса пӗлес тесе, ӑна шӑратма хушнӑ.

И он велел ее перетопить, чтобы видеть середину.

Япала йывӑрӑшӗпе унӑн пысӑкӑшӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Вӑрманне туянмашкӑн та ылтӑнӗ пайтах кирлӗ ҫав, тулли кӗсъесӗр ҫулӑхма ҫук кӑчухне.

— За один лес сколько золота отвалить надобно; без туго набитого кармана делать нынче нечего.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗне кирлӗ ӗнтӗ ӑна унӑн ылтӑнӗ?

К чему было ему теперь его золото?..

Ылтӑн пуҫ мимиллӗ ҫын // Александр Артемьев. Тӑван Атӑл. 1960, 3№ — 71–72 с.

Ку кайран тин паллӑ пулать: отпуска тухнӑ ҫынсем вокзалран тӳрех ҫапла тӑван яла вӗҫтерсе килеҫҫӗ иккен — вӗсем хушшинче офицерсем те пур, погонӗсен ылтӑнӗ ҫиҫсе илет те яла кам килнине пӗлтерсе хӑварать.

Но все-таки определишь: это мчатся прямо с вокзала в родные края отпускники — среди них офицеры, золото погонов вспыхнет на мгновение и тем выдаст проезжего.

Укахви, Дорофеевна тата ыттисем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

— Ӑҫта пулмалла-ха ылтӑнӗ? — вӑрӑм ҫӳҫне каялла шӑлса хунӑ май, сӑмса ҫунаттисене сарса ыйтрӗ Майданов.

— Где же должно быть золото? — спросил Майданов, откидывая назад свои плоские волосы и расширяя ноздри.

XI // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Харшакӗн ылтӑнӗ шӑранса тӑрать пӗтӗм!

Золото с рамки прямо сочится!

Тӗнче хӗрри шырама тухса кайни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 119–126 с.

Тырӑ — вӑл ылтӑн, — ҫав ылтӑнӗ хамӑр колхозрах…» — тет.

Хлеб, говорит, что золото, и это золото не где-нибудь, а в нашем колхозе…»

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ылтӑнӗ пулсан…

Если у него водится золото…

II // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ара ӗнтӗ ҫак старикӗн ылтӑнӗ пит сахал-ҫке?

Однако неужели у старика так мало золота?

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗн ылтӑнӗ пултӑр унта, ылтӑн мар, вӗри куҫҫулӗ кӑна! — тесе тиркенӗ лашана Щукарь мучи.

Какое уж там золото, горючие слезы, а не золото! — корил дед Щукарь лошадь.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех