Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӳт сăмах пирĕн базăра пур.
шӳт (тĕпĕ: шӳт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мана пӗр япала кӳрентерет, — тет Шура тарӑхса кайсах, — вӑл шӳт тунине пӗлет вӗт-ха, хӑй те шӳт тума, кулма юратать, анчах шкулта ун ҫинчен никам та пӗлмест пулмалла.

Мне что обидно, — горячо продолжал Шура, — ведь она же понимает шутки и посмеяться любит, а вот в школе об этом, по-моему, даже никто не догадывается.

Химипе «отлично» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Апат хушшинче пичче ырӑ та савӑнӑҫлӑ пулчӗ; шӳт те тукаларӗ, — вӗреннӗ ҫынсем шӳт туни яланах кӑмӑллӑ туйӑнать.

Во время обеда дядюшка был почти весел; он сыпал шутками, которые у ученых всегда безобидны.

VI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Апла пулсан, манӑн ӗҫсем питӗ те лайӑх-мӗн, эмелленме те кирлӗ мар, — тесе шӳт тума хӑтланчӗ Павел, анчах шӳчӗ кулмаллах тухмарӗ.

— Значит, у меня дела так хороши, что и лечиться не стоит, — пытался он пошутить, но шутка не удавалась.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫапла шӳт ҫине шӳт ҫуралса пычӗ мӗн яла ҫитиччен.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Вӑл пирӗнпе шӳт тӑвать, хӑй лайӑх пӗлет тесе, эпир унтан: — Энтип пичче, пӑрах ӗнтӗ шӳт тума, тӗрӗссипе кала-ха, миҫе ҫулта эсӗ? — теттӗмӗр.

Думая, что он это шутит с нами, а сам хорошо знает, мы спрашивали: — Антипыч, ну брось свои шутки, скажи нам по правде: сколько же тебе лет?

V // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Шутлатӑп хам: япӑх шӳт ку, ҫӑва патне кайтӑр ун пек-кун пек шӳт тетӗп!

Думаю: шутки дурные, к едреной матери с такими шутками!

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Рахметов «тӗлӗнмелле тӗксӗм ҫын» мар, пачах урӑхла, мӗнле те пулин кӑмӑллӑ ӗҫ тунӑ май хӑйӗн тӗксӗм шухӑшӗсене, хӑйӗн хуйхине маннӑ чухне, вӑл шӳт те тӑвать, хаваслӑн та пакӑлтатать, анчах та мана кун пек сайра май килет ҫав, тет вӑл, сайра май килни питех те кӳренмелле ҫав, тет, тӗлӗнмелле тӗксӗм ҫын» пулнишӗн эпе хам та хавас мар ҫав, тет, анчах та условисем ҫавнашкал-ҫке-ха, ҫавӑнпа ырра ман пек хӗрӳллӗн юратакан ҫын, «тӗлӗнмелле тӗксӗм ҫын» пулмасӑр пултараймасть, тет, ҫакӑ мар пулсан, эпӗ, тен, кунӗпех шӳт тунӑ та ахӑлтатнӑ, юрланӑ та ташланӑ пулӑттӑм, тет.

Что Рахметов не безусловно «мрачное чудовище», что, напротив, когда он за каким-нибудь приятным делом забывает свои тоскливые думы, свою жгучую скорбь, то он и шутит, и весело болтает, да только, говорит, редко мне это удается, и горько, говорит, мне, что мне так редко это удается, я, говорит, и сам не рад, что я «мрачное чудовище», да уж обстоятельства-то такие, что человек с моею пламенною любовью к добру не может не быть «мрачным чудовищем», а как бы не это, говорит, так я бы, может быть, целый день шутил, да хохотал, да пел, да плясал.

XXXI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӗсен пурнӑҫ йӗрки, паллах, ним кӗтмен-туман ҫӗртен ҫураҫнӑ кун Вера Павловна ҫурри шӳт туса, ҫурри шӳт тумасӑрах, йӗркелештернӗ пек пулмарӗ, ҫапах та питех те ҫавӑн евӗрлӗ пулчӗ.

Порядок их жизни устроился, конечно, не совсем в том виде, как полушутя, полусерьезно устраивала его Вера Павловна в день своей фантастической помолвки, но все-таки очень похоже на то.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Эсир шӳт тӑвассипех, батюшка Кирила Петрович, — именерех кулса илчӗ Антон Пафнутьич, — чӑн та юхӑнса ҫитрӗмӗр, ҫука ертӗмӗр ӗнтӗ, — терӗ те Антон Пафнутьич, хуҫан шӳтне ҫуллӑ пулӑ татӑкне ҫинипе пӗрле ирттерсе ячӗ.

– Вы все изволите шутить, батюшка Кирила Петрович, – пробормотал с улыбкою Антон Пафнутьич, – а мы, ей-богу, разорились, – и Антон Пафнутьич стал заедать барскую шутку хозяина жирным куском кулебяки.

IX сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ӑҫта Мидхат, унта ялан — шӳт те кулӑ: «А нам, татарам, вси равно, адин талон — два каша», — ҫакнашкал каларӑшсем унӑн темӗн чухлех.

Куҫарса пулӑш

2 // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 37–84 с.

Ҫак проект валли вӑл хӑйӗн ятне «ONO» таран кӗскетнӗ, «Oh, no!» текен шӳт ӑна пӗтӗм пурнӑҫ тӑршшӗпе канӑҫсӑрлантарнӑ.

Для этого проекта она сократила своё имя до «ONO», как ответ на «Oh, no!» — шутку, которая преследовала её в течение всей жизни.

Йоко Оно // Макар Силиванов. https://cv.ruwiki.ru/wiki/%D0%99%D0%BE%D ... 0%BD%D0%BE

Каччӑ хӗр патне кӗрет, симӗс атӑ кунчине ҫитмӗл пуслӑх (хальхи шутпа — 20 пуслӑх) кӗмӗл ярать, шӳт туса аттине хывтарать, кӗмӗл укҫа урайне тухса ӳкет.

Куҫарса пулӑш

Поэзи пулсан… // Василий Долгов. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 92–98 с.

Виктор Петров кулӑш ӑсти яланхи пекех залпа туслӑ тата ӑнӑҫлӑ ӗҫлерӗ, тӗрлӗ шӳт каласа куракансен кӑмӑлне ҫӗклерӗ.

Куҫарса пулӑш

Программӑра юрӑ-ташӑ тата шӳтсем пулчӗҫ // Вероника ИВАНОВА. http://kanashen.ru/2023/12/22/%d0%bf%d1% ... b%d1%87ec/

— Ялан шӳт тӑвассупах.

Куҫарса пулӑш

6 // Валентина Элпи. Эльби В. А. Тӑрӑр вӑйӑ картине: калавпа повеҫ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1964. — 60 с. — 16–60 с.

Ҫав вӑхӑтрах тӗрлӗ шӳт те халап каласа парса ӗҫлекенсене хавхалантарчӗ.

Куҫарса пулӑш

II // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 122–141 с.

(Шӳт)

Куҫарса пулӑш

Сӗреке // Анатолий Юман. Ӑшхыптармӑшсем: калавсем, сӑвӑсем, шӳтсем, пьесӑсем. — Шупашкар: и. ҫ., 1986. — 62 с. — 56–57 с.

— Ну, шӳт тума пултаратӑн та вара!

Куҫарса пулӑш

Улах саланчӗ // Анатолий Юман. Ӑшхыптармӑшсем: калавсем, сӑвӑсем, шӳтсем, пьесӑсем. — Шупашкар: и. ҫ., 1986. — 62 с. — 48–50 с.

Вӑл ватӑ ӗнтӗ, анчах шӳт тума пултарать-ха.

Куҫарса пулӑш

Калля пичче култарать // Василий Давыдов-Анатри. Ӑшхыптармӑшсем: калавсем, сӑвӑсем, шӳтсем, пьесӑсем. — Шупашкар: и. ҫ., 1986. — 62 с. — 9 с.

Шӳт пулӗ-ха ку тесе шутларӗ Раман, сӑмаха кула-кула ирттерсе ячӗ.

Куҫарса пулӑш

54 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Нумай касатпӑр, ҫулталӑкра икҫӗр пине яхӑн кубла метр вӗт, шӳт мар.

Куҫарса пулӑш

28 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех