Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑтӑртаттарса (тĕпĕ: шӑтӑртаттар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ридлер пӳрнисене шӑтӑртаттарса илчӗ.

Ридлер хрустнул пальцами.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Отто Швальбене итлесе Ридлер пӳрнисене шӑтӑртаттарса тӑрать: кӗпер каплапа ытла вӑрахӑн юсанать.

Слушая Отто Швальбе, Ридлер похрустывал пальцами: мост восстанавливался слишком медленно.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ридлер пӳрнисене шӑтӑртаттарса илчӗ.

Ридлер звучно хрустнул пальцами.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Федя шӑлне шӑтӑртаттарса куҫне уҫрӗ.

Федя заскрипел зубами и открыл глаза.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл пӳрнисене чӑмӑртаса, типӗ турат хуҫнӑ пек, шӑтӑртаттарса илчӗ.

Сцепив пальцы, он потянул их, и они захрустели, как ломающиеся сухие палочки.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тин кӑна-ха, сентябрь пуҫламӑшӗнче, Вакулин Вешенскинче пулчӗ, ун чухнех вӑл, шӑлӗсене шӑтӑртаттарса, ӗлӗкхи тусӗпе «ҫӗр ӗҫченӗсене продразверсткӑпа юхӑнтарса, ҫӗршыва вилӗм патне илсе пыракан комиссарсем иртӗхсе хуҫаланни» ҫинчен ӳпкелешсе калаҫрӗ.

Совсем недавно, в начале сентября, Вакулин приезжал в Вешенскую, и еще тогда он скрипел зубами и жаловался старому другу на «засилие комиссаров, Которые разоряют хлеборобов продразверсткой и ведут страну к гибели».

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий восстани ҫинчен каласа панине итленӗ хушӑра хул шӑммисене шӑтӑртаттарса карӑнса илчӗ, анасланҫи турӗ.

С хрустом потягивался и притворно зевал, слушая его, Григория, рассказ о восстании.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Художникпе редактор маччана ҫити сикнине курнипе эпӗ шӑла шӑтӑртаттарса тӑтӑм.

Я прямо зубами заскрежетал, глядя, как художник и редактор взлетают чуть ли не до самого потолка.

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Аникей хӑй умне ҫиллессӗн сурчӗ, кӳпшек те йывӑр ӳт-пӳллӗскер пахча хӳми урлӑ йӑраланса каҫрӗ те, хӑрнӑ ҫӗр улми аврисене шӑтӑртаттарса, йӑрансем хушшипе утрӗ.

Зло плюнув себе под ноги, Аникей тяжело перевалил свое рыхлое, грузное тело через прясло огорода и зашагал между грядками, с хрустом давя старую картофельную ботву.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Намӑсланнипе, хӑйне хӑй тарӑхнипе вӑл шӑлне шӑтӑртаттарса илчӗ…

Он даже зубами скрипнул от стыда, от злости на самого себя…

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штокман ун патӗнче тӑчӗ, пӳрнисене шӑтӑртаттарса илчӗ; Мишкӑн шурӑ шӑлӗсемпе кулса та парӑнса тинкерекен куҫӗсем ҫинелле пӑхса, сӑмахӗсене шӑл витӗр сӑрхӑнтарса каларӗ:

Штокман постоял около него, похрустел пальцами; глядя на белый Мишкин оскал, на глаза его, смотревшие улыбчиво и преданно, процедил:

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, пӳрнисене шӑтӑртаттарса илсе, курница алӑкӗнчен кӗрсе кайрӗ.

Он похрустел пальцами, ткнулся в дверь горницы.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, шӑлӗсене шӑтӑртаттарса, кӗрепле аврине чӗркуҫҫийӗпе пусса хуҫрӗ, урисемпе ватӑлса ҫитнӗ ҫын пек лӑкӑштатса, ҫурӑмне хевтесӗррӗн мӑкӑртса, утӑ кушилккине ҫӗклесе кайрӗ.

Хряпнув об колено грабельник, он заскрипел зубами, понес вахли с сеном, старчески шаркая ногами, сгорбясь и постарев спиной.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑлӗсене шӑтӑртаттарса, намӑс сӑмахсемпе хутӑш кӑшкӑра-кӑшкӑра ҫухӑрчӗ:

Скрипя зубами, он вперемешку с матюками выкрикивал:

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ирсерен кашни кун Новочеркасск—Каменски линийӗ тӗлӗнче нимӗҫ аэропланӗсем курӑнаҫҫӗ, хӑлат пек явӑнса ҫӳреҫҫӗ, ним шикленӳсӗр аялалла вӗҫсе анса, пулеметсенчен шӑтӑртаттарса переҫҫӗ.

Ежедневно над линией Новочеркасск — Каменская по утрам появлялись немецкие аэропланы, кружились коршунячьей семьей, снижались, — коротко стрекотали пулеметы.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пуҫӗ вӗриленсе килнине тата ӑша лӗклентерсе юн сӑрхӑнма пуҫланине туйса, Григорий шӑлӗсене шӑтӑртаттарса ҫыртрӗ.

Григорий, ощутив горячий удар и знакомую тошную потерю крови, скрипнул зубами.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эсир тӗрӗс каларӑр, Александр Сергеевич! — пӳрнисене шӑтӑртаттарса илет Корнилов; унтан, сӳнӗк те кӗл сапнӑ пек тӗссӗр кӑвак куҫӗсемпе аяккалла пӑхса, ӗшенчӗклӗн каласа хурать.

— Вы правы, Александр Сергеевич! — хрустнул пальцами и, глядя куда-то в сторону угасшими, седыми, словно осыпанными пеплом глазами, устало сказал:

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Федор Лукич Хохлаков, аттисемпе шӑтӑртаттарса, пуринпе те сывпуллашрӗ, ҫак эрнерех тепре килсе «хаклӑ хӑнана» хӑйпе пӗрле район тӑрӑх илсе ҫӳреме сӑмах пачӗ те машина патнелле утрӗ, унта ӑна шурӑ пуҫлӑ шофер кӗтсе илчӗ.

Федор Лукич Хохлаков, поскрипывая сапогами, вышел из-за стола, распрощался, пообещал на этой неделе взять с собой в поездку по району «дорогого гостюшку» и пошел к машине, где его дожидался белоголовый шофер.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл халӗ те ҫавӑн пекех шӑтӑртаттарса Сергей патне пырса тӑчӗ.

С таким скрипом он и подошел к Сергею.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Григорий пӳрне сыпписене шӑтӑртаттарса тухрӗ, унтан, шӑнӑр хутлатнипе туртӑнса ларнӑ питҫӑмартийӗсене тӳрлетсе, нумайччен пӗшкӗнсе ларчӗ.

Григорий хрустнул мослаками пальцев и долго сидел, сгорбившись, выправляя мускул щеки, сведенный судорогой.

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех