Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӑмӑртани (тĕпĕ: чӑмӑрта) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑхӑт ҫитсен ҫичӗ юта тухса ҫемье чӑмӑртани те пӗлтерӗшлӗ.

Куҫарса пулӑш

Ашшӗ-амӑшӗ ачисенчен ыррине кӗтет // Пурнӑҫ ҫулӗпе. http://alikovopress.ru/ashshe-amashe-ach ... ketet.html

Алла ҫирӗппӗн чӑмӑртани ҫеҫ унӑн асне кӗрсе юлчӗ, пӗтӗм зал ал ҫупни ӑна намӑслантарма шавланӑнах туйӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

II // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 137–154 с.

Унтан хӗр хуравласса кӗтсе тӑмасӑр чи малтан сиксе тухрӑм, Гануверӑн сивӗ алли манӑнне ҫирӗппӗн чӑмӑртани асӑмра юлмарӗпе пӗрех.

..» И, не дожидаясь ответа, быстро выскочил первый, почти не помня, как холодная рука Ганувера стиснула мою крепким пожатием.

XIX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Тӗрӗс, — сиввӗн хуравларӗ Гнор, — ҫупкӑ тата алла чӑмӑртани — сире пӗтӗмпех акӑ мӗнпе палӑртӑттӑм.

— Верно, — сухо ответил Гнор, — пощечина и пожатие руки — этим я выразил бы всего вас.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Эпӗ Анетӑна курмасӑр тӳсме пултарайман; ун патне кайни, унӑн аллине чӑмӑртани, ним чӗнмесӗрех, куҫпа пӑхнипех ӑна пӗр художник теприне калама пултарнине калани, ӑна ҫав тери таса самантсемшӗн, чуна пур лӑпӑр-лапӑрсенчен тасалма пулӑшакан хумханушӑн тав туни мана сывлӑш пекех кирлӗ пулнӑ.

Не увидеть Анеты я не мог; идти к ней, сжать ей руку, молча, взглядом передать ей все, что может передать художник другому, поблагодарить ее за святые мгновения, за глубокое потрясение, очищающее душу от разного хлама, — мне это необходимо было, как воздух.

Вӑрӑ чакак // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 3–29 с.

Алла хыттӑн тытса чӑмӑртани ҫынна кулянса каланӑ сӑмахсенчен ытларах калать.

Сердечное рукопожатие может сказать больше, чем поток утешений.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Вӑл пурин умӗнчех ӑна ҫӳлелле ҫӗклени, юратса хӑй ҫумне чӑмӑртани нумай пулать-и-ха вара?

Давно ли она сама подбрасывала его в воздух и прижимала к себе на виду у всех!

5 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Туслӑ пулма пӗр-пӗрин аллине тытса чӑмӑртани те ҫителӗклӗ.

Для брудершафта достаточно крепкого рукопожатия.

3. Калаҫу культури // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Кашни ҫын куҫран пӑхни, кашни ҫын алла тытса чӑмӑртани: «Эпир сире шанатпӑр, пирӗншӗн тунӑ ӗҫӗре нихҫан та манмӑпӑр…», тенӗн туйӑнать.

И каждый взгляд, каждое рукопожатие словно говорит: «Мы верим в вас. Мы надеемся на вас. Мы никогда не забудем того, что вы сделали…»

Автортан // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Хӗр те унӑн аллине ӗлӗкхи пек мар, темӗнле урӑхларах чӑмӑртани Петршӑн тӗлӗнмелле пек туйӑнчӗ: хӗрӗн пӗчӗк пӳрнисем аран ҫеҫ хускални чӗре тӗпнех пырса перӗнчӗ.

Ему казалось странным, что ее тихое ответное пожатие так непохоже на прежнее: слабое движение ее маленьких пальцев отражалось теперь в глубине его сердца.

VIII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ӑна ывӑлӗ хӗрӳллӗн «анне» тени тата аллине ҫакӑн пек чӑмӑртани тӗлӗнтерсе пӑрахрӗ, кун пекки нихҫан та пулманччӗ-ха.

Ее потрясло слово «мать», сказанное им с горячей силой, и это пожатие руки, новое и странное.

IV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Хальхинче вара пӗрин аллине тепри чӑмӑртани пӗртте темиҫе сехет каялла алӑ тытнӑ евӗрлӗ пулмарӗ.

Это пожатие не походило на то, которым они, несколько часов тому назад, приветствовали друг друга в гондоле.

XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Юлташӗсем чунтан савӑнни, пӗтӗм кӑмӑлтан туслӑн йышӑнни, ӑна хӗрхенни, алла хыттӑн чӑмӑртани, ҫурӑмран витӗмлӗн те туслӑн лӑпкани — ҫавсем пурте Павела Туфта ҫинчен мантарсах ячӗҫ.

Искренняя радость товарищей, неподдельная дружба и сочувствие, крепкие рукопожатия, хлопки по спине, увесистые и дружеские, заставили Павла забыть о Туфте.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Чуптӑвиччен малтан нумай ӗҫ пулса иртнӗ: аллине чӑмӑртани, юрату ҫинчен калани, ҫыру…

Еще до него есть много степеней: пожатие руки, признание, письмо…

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Сывпуллашнӑ чух тусӑм алла ыраттарса чӑмӑртани ирте пуҫларӗ.

Рука у меня медленно отходила после крепкого, до боли, прощального пожатия друга.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ахаллӗн алӑ парса чӑмӑртани, е вӑрттӑн тыттарнӑ пирус читлӗхӗн тимӗр хуллисене сарать, ҫынна пӗчченлӗхрен — хӑйне пӗтерме тесе усӑ курнӑ вӑйран хӑтарать.

Простое рукопожатие или тайком переданная сигарета раздвигают прутья решетки, за которую ты был посажен, выводят человека из одиночества, которым его хотели сломить.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех