Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чиксен (тĕпĕ: чик) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Каҫӗ питӗ тӗттӗм, куҫран чиксен те кураймӑн.

А ночь была темная, зги не видать, хоть не гляди вовсе.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ак мӗскере пӗлнӗ пулӑттӑм эп, енчен Радӑна та ҫавӑн пек тупӑкра курмалла пулсан, ӑна ӗлӗкхи пекех савнӑ пулӑттӑм-ши, ӑна та ҫӗре чиксен, ӑмансене тӑрантма…

Любопытно знать, мог бы я по-прежнему любить Раду, доведись мне увидеть ее вот такою же, в гробу, увидеть, как ее зарывают в могилу, червям на пропитание…

XXII. Философипе ҫерҫи мӑшӑрӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӑмӑл: ҫавӑн пек хуҫӑлнӑ, ӑс-хакӑл пӗтсе ҫитнӗ чухне Жюлирен килнӗ ҫыру вӑл — сурана ӳт илтерекен бальзам, куҫран йӗппе чиксен те куҫ курман тӗттӗмлӗхре хӑтӑлмалли ҫутӑ пайӑрки, тӗпсӗр шурлӑхра путакан ҫыншӑн тӳп-тӳрӗ те тап-такӑр аслӑ ҫул.

И в этаком-то расстройстве и сокрушении духа — письмо от Жюли, целительный бальзам на рану, луч спасения в непроглядном мраке, столбовая дорога под ногою тонувшего в бездонном болоте.

V // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Сӑмса тутри кӑларма тесе аллине кӗсьене чиксен, вӑл унта авалхи тусӗ парнеленӗ хуҫмалла ҫӗҫҫе хыпашласа тупрӗ.

Он хотел достать носовой платок и нащупал в кармане перочинный нож — давнишний подарок одного старого друга.

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Тӗттӗм, куҫран чиксен те курӑнмалла мар.

Темно — хоть выколи глаз!

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тулта тӗттӗмччӗ, куҫран йӗп чиксен те курӑнмасть.

На дворе было темно, хоть глаз выколи.

Июнӗн 15-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Чарӑна-чарӑна, йӑлтӑр-р ҫутатса ярасса кӗтрӗмӗр: шар кӑвак-шурӑ ҫутӑра паҫӑрхи халлӗнех мӗн пурри пурте сывлӑшра пӗр саманта ялт ҫӗкленсе илет те каллех мӗн пурри пурте хура сӗмлӗхе вирхӗнет, каллех йӗп чиксен те куҫ курман ҫӑра тӗттӗмлӗхре меслетсӗр пысӑк чул катрамӗсем аялалла пуҫхӗрлӗн кӗмсӗртете-кӗмсӗртете анма тытӑнаҫҫӗ.

Останавливались, ждали, когда осветит: опять все вроде подскакивало, короткий миг висело в воздухе, в синем, резком свете, и все опять исчезло, и в кромешной тьме грохотали вниз огромные камни.

Ярмул пичче // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 47–51 стр.

Йӗп чиксен те куҫ курман тӗттӗмлӗхре ҫиҫӗм чӑр та чар ҫутала-ҫутала илчӗ, аслати татти-сыпписӗр авӑтрӗ, ҫил ахӑрчӗ, ҫаврӑнчӗ-пӑтранчӗ, ҫумӑрӗ ҫав-ҫавах пӗр тумлам та патлатмарӗ-ха.

Во тьме трепетно вспыхивали молнии и гремел гром, ветер рвал, носил, а дождя не было.

Ярмул пичче // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 47–51 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех