Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрӳлленсе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ак сана, Эсрелӳ ҫиттӗр! — хӗрӳлленсе кайнипе хӑй мӗн тунине, мӗн каланине ӑнлансах пӗтереймесӗр пӑшӑлтатрӗ хӗр.

Куҫарса пулӑш

Хӗве хупсан // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Эпӗ Лемарена курнӑ ӗнтӗ; ҫынсен ҫак сортне лайӑх пӗлетӗп, ӑссӑрла туртӑмпа е пайталанас тӗллевпе хӗрӳлленсе кайнӑ хулигансем темӗн те ӑсласа тупассине те чухлатӑп.

Я видел Лемарена; этот сорт людей был мне хорошо знаком, и я знал, как изобретательны хулиганы, одержимые манией или корыстью.

XVI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӑрӑм та хумхануллӑ, вӑтам та йӑваш гудоксем тахҫанах шӑпланчӗҫ ӗнтӗ, тупӑ завочӗ хулӑннӑн улани ҫеҫ, вӑкӑр хӗрӳлленсе мӗкӗрнӗ евӗр, чылайччен лӑпланмарӗ.

Высокие, нервные и средние, покладистые гудки давно уже стихли, но долго еще держался низкий, как рев бычьей страсти, вой пушечного завода.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӑл чылайранпа хӗрӳлленсе кӗтни пӗтӗмпех унта, тӗнче хӗрринче, пулса иртет.

Все, чего она ждала так долго и горячо, делалось там — на краю света.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Унтан сасартӑк кӑшт хӗрӳлленсе ыйтрӗ:

И вдруг оживился, спрашивая:

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Якку кукки сӗтел патнелле пӗшкӗннӗ те, пуҫ тӳпи таранах хӗрелсе кайса, хӑйӗн пӗчӗк хӑлхийӗсем чӗтрене-чӗтрене илмеллех хӗрӳлленсе кайса малалла каларӗ:

Дядя Яков наклонился к столу и продолжал, покраснев до макушки, возбужденный так, что даже его маленькие уши вздрагивали:

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ хӗрӳлленсе лӑпӑртатнипе вӑл куҫкӗретех интересленсе илетчӗ, темӗскер пӗлесшӗн пулса, тепӗр хут ыйта-ыйта хӑтланатчӗ те лӑпкӑн калатчӗ:

Он выслушивал мою горячую болтовню с явным интересом, переспрашивал меня, чего-то добиваясь, и спокойно говорил:

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пуринчен ытларах эпӗ Ленинград хӗрачисемшӗн шиклентӗм, — вӗсем ҫапӑҫӑва арҫын ачасенчен кая мар хӗрӳлленсе кӗрсе кайрӗҫ.

Особенно я боялся за ленинградских девочек, которые ринулись в бой с не меньшей отвагой, чем мальчики.

39 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Чӗрине пӑчкӑ касса ҫурнӑ пекех туйӑнать ӑна, вӑл хӗрӳлленсе кайса, йӗп-йӗпе тара ӳкет, арестантсен пӳлӗмӗ тӑрӑх, суккӑр ҫын пек сулланкаласа, каялла-маялла уткаласа ҫӳрет тата шӑл витӗр хӑвӑрттӑн ҫапла калаҫать:

Точно пила резала ему грудь, он обливался потом от возбуждения, бродил по арестантской, шатаясь, как слепой, и скороговоркою, сквозь зубы говорил:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Шӑхӑрса та ҫӗхӗре-ҫӗхӗре илсе, хула тӑрӑх ҫил айӗн-ҫийӗн ҫавӑрттарать, хулари шӑв-шава ытларах ӳстерет тата, пӗр ушкӑна кӗпӗрленсе тӑнӑ, хӗрӳлленсе кайнӑ ҫынсене сивӗпе уҫӑлтарать, вӗсене урамран килӗсене те трактирсене хӑваласа кӗртет.

Свистя и взвизгивая, носился по городу ветер, раздувал шум и, охлаждая сбитых в толпу возбуждённых людей, вытеснял их с улицы в дома и трактиры.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Ҫамрӑк йӗкӗт чӗтрекен аллипе хӗрарӑмӑн питҫӑмартине ҫупӑрласа ачашлать, унӑн айван куҫӗсенчен пӑхать, унтан каллех хӗрӳлленсе кайса вӑл ӑшшӑн пӑшӑлтатнине итлет:

Юноша гладил дрожащей рукой щёку её, смотрел в наивные глаза и, снова разгораясь, слушал ласковый шёпот:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Хӗрарӑм сасартӑк усаллӑн хӗрӳлленсе кайрӗ те, чӗлхипе чӑлт тутарса илсе, куҫӗсене хӗссе хучӗ:

— Женщина вдруг как-то злобно оживилась и, щёлкнув языком, прищурила глаза:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Воронцов, хӗрӳлленсе кайнӑ Хома ҫине пӑхса, кӑшт кӑна кулса ямасть.

Воронцов едва сдерживал улыбку, глядя на распалившегося Хому.

IV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Эпӗ вӗсене эсир каланӑ хыпара пӗлтертӗм, ҫынсем, ҫавӑнтах хӗрӳлленсе кайрӗҫ!..

Я им новость вашу передал, ребята сразу загорелись!..

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӑл вара пысӑк тӗллевсемшӗн хӗрӳлленсе тавлашасси вырӑнне хӑйӗн вӑхӑтне сӳпӗлтетсе ирттерекен пулӗ.

И он охотнее будет отдавать свое время сплетням, нежели горячим и возвышенным спорам.

Улттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Туфта, аллисемпе ишсе каяс пек хӑлаҫланчӗ те, сӑмаххисене хӗрӳлленсе ывӑта пуҫларӗ:

Туфта взмахнул руками, словно пускаясь вплавь, и азартно зачастил словами:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Зельцер, хӗрӳлленсе кайса, Долинникӑн кӗпи тӳммине ҫавӑрать, ӑна пӗрре пӗр аллинчен, тепре тепӗр аллинчен турткалать.

Зельцер, горячась, крутил Долиннику пуговицу на рубашке, дергал его то за одну, то за другую руку.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Ара, миххисем пирӗн хамӑрӑн вӗт-ха, мур пуҫӗсем! — ӑнлантарчӗ Егор хӗрӳлленсе.

— Да ведь мешки-то наши, черти вы полосатые! — горячась, убеждал Егор.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл ӑна ӗненмест, ӗненес мар тесе пӗтӗм вӑйне хурса, хӗрӳлленсе кайса кӗлтума тытӑнчӗ, турӑран юлашки ырлӑх — ачин пурнӑҫне ҫӑлса хӑварма ыйтса тархаслама пуҫларӗ.

И, не веря, всей силой не желая верить, она неистово молилась, просила у Бога последнюю милость — сохранить жизнь ребенка.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Гришака асатте хӗрӳлленсе каять, ҫилленсе аллисемпе хӑмсарать.

— Дед Гришака горячится, сердясь, машет рукой.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех