Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрхенчӗ (тĕпĕ: хӗрхен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр виҫӗ минут итлесен, Екатерина Ивановна ӑна хӗрхенчӗ:

Послушав минуты три, Екатерина Ивановна сжалилась:

26 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ҫакна асӑрхаса, Джумагул ӑна каллех хӗрхенчӗ.

И Джумагул опять пожалел ее.

ХIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Вӑл ҫак хуйхӑ хуҫнӑ ҫынна пӗрре кӳренчӗ, тепре хӗрхенчӗ.

Ее охватили самые противоречивые чувства: и горькая обида и жалость к этому сломленному горем человеку.

VII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ҫук, ывӑлне шел, тата укҫине хӗрхенчӗ.

Нет, сына жалко и денег жалко.

VIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

— Хывса хур автоматна, ӗҫленӗ вӑхӑтра хывма ирӗк паратӑп, — хӗрхенчӗ ӑна Подольск ҫынни, йӗнер ҫине меллӗреххӗн вырнаҫса ларса.

— Скинь автомат, на время работы разрешаю, — смилостивился подолянин, поудобнее усаживаясь в седле.

XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Инкек-синкек ан пултӑр тесе, Хома пӗтӗм Европӑри пупсене тенӗ пекех кукиш кӑтартса тухрӗ, ҫакна хӗрхенчӗ.

Чуть ли не всем чернорясникам Европы Хома уже понатыкал кукишей, чтобы никакой беды не случилось, а этого пощадил.

IV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ольга Николаевна ҫуллана мана арифметикӑпа ӗҫ парасшӑнччӗ, анчах кайран хӗрхенчӗ те тӑваттӑмӗш класа ҫаплипех, пӗр ӗҫсӗрех куҫарчӗ.

Ольга Николаевна даже хотела дать мне работу на лето по арифметике, но потом пожалела и перевела в четвертый класс так, без работы.

Пӗрремӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Куҫӗсем пурпӗрех чӗрӗ, вӗсем калама ҫук тӗлӗнсе, пысӑк савӑнӑҫпа йӑлкӑшса илчӗҫ те, Казаков хӑйӗн тыткӑнне лекнӗ ҫынна хӗрхенчӗ.

Только глаза еще жили и вспыхнули таким удивлением, смешанным с безумной радостью, что Казакову стало жаль своего пленника.

XVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Ав вӗсем кунта! — хӗрхенчӗ землякне Хома.

— Вот они тут! — пожалел земляка Хома.

XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Халӗ те акӑ, сасартӑк хавасланни унӑн чӗринчи хурлӑхне ҫутатсан, Джемма Пӑвана чӗререн хӗрхенчӗ пулсан та, ӑна йӑпатмашкӑн пӗр сӑмах та тупма пултараймарӗ.

И теперь, когда во внезапной вспышке Овода перед Джеммой раскрылась какая-то мрачная картина его внутренней жизни, ее охватила такая жалость к нему, что она не могла найти ни одного слова утешения.

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Хӗрхенчӗ вӑл шурса кайнӑ выҫӑ ҫынна.

Ему стало жалко голодного и бледного человека.

Юлашки салют // Михаил Рубцов. Чумаченко А.А. Уйӑх ҫынни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Хаҫатне укҫасӑрах парса яма салтак питӗ хӗрхенчӗ.

Солдату ужасно жалко было отдавать зазря газетную бумагу.

XXI сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Малтан ӑна хӗрхенчӗ, вӑл вилсе каясран хӑрарӗ, кайран вара, вӑл кӑшкӑрнипе хӑлхисем хупланса ларсан, килти тӑрмашусемпе нимӗн туйми пулса ҫитсен, хӑрама та, хӗрхенме те пӑрахрӗ.

Сначала жалел её, боялся, что она умрёт, а потом, оглушённый её криками, отупев от суеты в доме, устал и бояться и жалеть.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Хӗре Тополев хӗрхенчӗ.

Тополеву было искренне жаль девушку.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Чижик ҫав тери хӗрхенчӗ аппӑшне.

Жгучая жалость залила сердце девочки.

Йывӑр кунсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Чижик хӑйне ҫав тери хӗрхенчӗ, макӑрса ярас патнех ҫитрӗ.

Чижику стало жалко себя до слез.

Чижикпа Машка // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Хӗрхенчӗ сире командир, — ӳпкелесе калать Матюшкин та, сухалне аллипе якаткаласа: — кӑмӑлӗ унӑн ылтӑн.

— Пожалел вас командир, — укоризненно говорит и Матюшкин, поглаживая свою бородку, — характер у него золотой.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ватӑ пахчаҫӑ хваттерсӗр пурӑнакан ӗҫчен атьсене хӗрхенчӗ те, пуҫлӑхсемпе сӑмах татса, хӑй патне пурӑнма илчӗ.

Тогда-то и пожалел бездомных мальчишек Палля, обговорил с начальством и впустил ребят к себе на постой.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗрарӑм чӑнласах хӗрхенчӗ пулмалла ҫак качча.

Женщине, видимо, на самом деле стало жаль растерявшегося парня.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тетӗшӗ ӑна вӑратма хӗрхенчӗ.

Брат пожалел его будить.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех