Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗррисенче (тĕпĕ: хӗрӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗвел анӑҫӗ енче, инҫетре ҫурма ункӑ евӗрлӗ ҫыран хӗррисем курӑнаҫҫӗ, хӑш-пӗр тӗлте, картина ҫинчи пек илемлӗ тусем карталанса лараҫҫӗ; ытти инҫерех курӑнакан ҫыран хӗррисенче сахӑр пуҫӗ евӗрлӗ питех те пысӑк конус курӑнса тӑрать, ун тӑрринчен юпа пек тӗтӗм тухать.

На западе глаз различал полукружие далеких берегов; на иных вырисовывались стройные очертания голубых гор, на других, более дальних, виден был необычайно высокий конус, из вершины которого поднимался столб дыма.

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Шывсем ҫинче манӑн куҫӑма ишсе ҫӳрекен утравсем евӗрлӗ темӗн пысӑкӑш тимӗр шапасем ҫӳренӗ пек курӑнать; тӗксӗм ҫыран хӗррисенче авалхи тӑватӑ ураллӑ пысӑк тискер кайӑксем.

Мне кажется, что я вижу на поверхности вод огромных Херсид, этих допотопных черепах, похожих на плавучие островки.

XXXII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫак шухӑш аса килсенех эпӗ хӑраса йӗри-тавра пӑхкаласа илтӗм, анчах кунти пуш-пушӑ ҫыран хӗррисенче пӗр чӗрчун те курӑнмарӗ.

При этой мысли я не без ужаса оглянулся вокруг; но ни одного живого существа не было видно на этих пустынных берегах.

XXX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпӗ Родимцев патӗнче, Вунтӑххӑрмӗш Гвардейскинче, пулнӑ, — ҫыран хӗррисенче, юханшыв тӑрӑх, центр ҫывӑхӗнче, тӑраттӑмӑр эпир.

Я у Родимцева был, в Тринадцатой гвардейской, — по-над берегом, близко к центру стояли мы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Федосьйӑн тути хӗррисенче хытӑ йӗрсем мӗншӗн пулнине те пӗлнӗ.

Знали откуда появились жесткие линии в углах губ Федосьи.

III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Шӑтӑк хӗррисенче хӗп-хӗрлӗ юн хытса ларнӑ.

У края ее узким краешком застыла кровь, ярко, неестественно красная.

I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Драницын, нимӗн ҫинчен те шухӑшламасӑр, хӗрӗн ансӑр хулпуҫҫисене ачашшӑн чӑмӑртать, ӑна куҫран пӑхать; пӗлет вӑл, питӗ лайӑх пӗлет: ҫак куҫсенче, ҫак ылтӑн тӗслӗ ҫӳҫ пайӑркисенче, ҫӳхе тута хӗррисенче, сивӗпе кӑвакарса кайнӑ пӗчӗк пӳрнесенче уншӑн чи хакли, чи ҫывӑххи, чи ачашши, чи тӑванни пӗтӗҫсе тӑрать; ҫаксене вӑл нихҫан та, никама та парас ҫук.

Не думая ни о чем, Драницын сжимал тонкие плечи девушки, глядя ей в глаза, и знал, твердо знал, что в этих глазах, в золотистых завитках волос, в тонких губах, в посиневших от холода маленьких пальцах навсегда заключено для него самое близкое, самое нежное, самое родное — то, чего он никому и никогда не уступит.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хула хӗррисенче револьверсенчен пени илтӗнет.

На окраине города гремели револьверные выстрелы.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хулара урамсенче те, килсенче те, лавккасенче те, шыв хӗррисенче те — пур ҫӗрте те листовкӑсем ҫинчен ҫеҫ калаҫнӑ.

В городе — на улице, в домах, в лавках, на речке — только и было разговору, что о листовках.

Вӑтӑр улттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

— Хула хӗррисенче, хула тулашӗнче мӗн хӑтланмаҫҫӗ пуль!

— А на заставах-то, на заставах что делается!

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ешӗл ҫарансем ҫинче темӗн чухлӗ качака ӗрчет, ҫыран хӗррисенче тинӗсре пурӑнакан чӗрчунсене тытатпӑр.

Дикие козы плодились и размножались на сочных зелёных лугах, а на берегу мы находили много морских животных.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫак хаклӑ йышши йӗтӗне Ҫӗнӗ Зеландин икӗ утравӗнче те, океан тӑрӑхӗнче те, ҫавӑн пекех, юханшывсемпе кӳлӗсем хӗррисенче те тӗл пулма пулать.

Заросли этого драгоценного льна можно встретить повсеместно на обоих новозеландских островах — на берегах океана так же, как и вдоль течения рек и озёр.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Урӑх май пулмасан, тытӑнма пулатчӗ, — терӗ ҫамрӑк капитан, — анчах кӑнтӑрла кӑна ишме пулать, каҫсенче ҫыран хӗррисенче чарӑнма тивет.

— Только в случае крайней необходимости, — ответил молодой капитан, — да и то при условии, если плыть только днём, а на ночь приставать к берегу.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Галина ун ҫине кӑмӑллӑ пӑхса, ӑшшӑн кулса илчӗ, ҫак сасӑсӑр кулӑра Артёма ырлани тата тути хӗррисенче пытанса тӑракан, темскер каласа пӗтерейменни палӑрчӗ.

Галина улыбнулась ему прощающе, в ее улыбке было одобрение Артема и еще что-то недосказанное, скрытое в уголках губ.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хула варринче те, хула хӗррисенче те пурӑнӑҫ хӑйӗн ҫулӗпех пынӑн туйӑнать, революциллӗ влаҫӑн пуҫ миминче — Губкомра та пурте хӑй йӗркипе пулса пырать.

В центре и на окраинах жизнь, казалось, не выходила из проложенного русла, и даже там, где был мозг революционной власти — в губкоме, — все шло обычным чередом.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

1619 ҫулта Жан Эдельс хӗвеланӑҫ енчи ҫыран хӗррисенче ҫӳресе унӑн пайӗсене хӑйӗн ятне парса хӑварать.

В 1619 году Жан Эдельс исследует западный берег и части его даёт своё имя.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Йывӑҫсем ҫинче креоль гамакӗ пек, анубиссен йӑвисем вылянса лараҫҫӗ; шурлӑх хӗррисенче питӗ чаплӑ фламингӑсен кӗтӗвӗ пӗр ӗрете тӑрса утса ҫӳрет.

На кустах раскачивалось, словно креольский гамак, подвижное гнездо анубисов, а на берегу лагуны стая великолепных фламинго маршировала сомкнутым строем.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсем каштан йывӑҫҫисемпе юман аллейисен сулхӑнӗнче, кӳлӗсен хӗррисенче уҫӑлса ҫӳренӗ.

Они гуляли по тенистым дубовым и кленовым аллеям, по берегам озер.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Питех те илемлӗ-ҫке ҫулла Украинӑра каҫсем, пуринчен ытла ҫак Шепетовка пек пӗчӗк хула вырӑнӗсенче, варринче — хула, хӗррисенче — хресченсен пурӑнӑҫӗ.

Хороши вечера на Украине летом в таких маленьких городишках-местечках, как Шепетовка, где середина — городок, а окраины — крестьянские.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тӗттӗм шӑплӑхра горн сасси янраса кайрӗ, вара ҫавӑнтах площадка хӗррисенче тӗтӗмпе мӑкӑрланакан пилӗк факел ҫути курӑнчӗ.

В тёмной тишине резко зазвучал горн, и сейчас же по краям площадки вспыхнули пять дымных факельных огней.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех