Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑппи (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӗтмен инкек — сехре хӑппи.

Куҫарса пулӑш

XXXI // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

— Ӑш хӑппи!

Куҫарса пулӑш

Ҫил хӳри // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 181–188 с.

— Ӑш хӑппи!

Куҫарса пулӑш

Ҫил хӳри // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 181–188 с.

Пӗлчӗ-ха вӑл, купсасене ҫаратнӑ ҫынсене кунта илсе килсе ӗлкӗреймен, ҫапах хӑйне тем пек лӑплантарма тӑрӑшсан та сехре хӑппи иртмерӗ.

Куҫарса пулӑш

16. «Ывӑлусем хитре сан, ҫӗрпӳ» // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Тинг нимӗн те ӑнланмасть; ҫухалса кайнӑскер, сехре хӑппи аптӑратнӑран кӑшкӑрма хатӗрскер, — урисем тӑруках чӗтреме пуҫларӗҫ, анчах вӑл темӗнле тӑрӑшсан та чӗтревне чараймасть.

Тинг не понимал ничего; растерянный, готовый закричать от ужаса, Тинг тщетно пытался удержать внезапную дрожь ног.

VI. Тинг Блюма хӑваласа ҫитет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

— Куратӑп, — терӗ Риттер, — анчах эпӗ ылтӑн муклашкине куратӑп, вӑл вара, сехре хӑппи, пирӗн командӑна ҫӑлаймасть.

— Да, вижу, — сказал Риттер, — но я вижу, к ужасу своему, золото, которое не поможет спастись нашей команде.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 398–403 с.

Ватӑскер таса, пӑлхануллӑ, турӑран темӗн йӑлӑнакан сӑнлӑ; Энниок каллех кулса ячӗ; чӗри хӗсӗнчӗ, тикӗс тапманнипе самантлӑха сывлама йывӑрланчӗ; унтан пурнӑҫпа ҫыхӑну татӑлнине тата пуҫне сӗм хура сехре хӑппи ҫавӑрса сӗрӗмлетнине туйрӗ те — кӗпӗрленнӗ ушкӑн варринелле ыткӑнчӗ.

У старика было строгое, взволнованное и молитвенное лицо; Энниок рассмеялся; тяжкие перебои сердца на мгновение стеснили дыхание; затем, чувствуя, что рушится связь с жизнью и темная жуть кружит голову, он бросился в середину толпы.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Эсир маншӑн тӑшманран та тӑшман, эсир — манӑн сехре хӑппи.

Вы мне больше, чем враг, — вы ужас мой.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Сехре хӑппи, атьсемӗр!

— Кошмар, ребята!

Пӗрремӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Ӑна, ҫӳҫенчӗклӗ туйӑмӑн сехре хӑппи ҫавӑрса илсе, хӑратса пӑрахнӑ; йӗкӗт шартах сиксе, хӑвӑрттӑн йӗри-тавралла пӑхса илнӗ.

Жуткое чувство страха охватило парня; он вздрогнул и быстро оглянулся вокруг.

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫак туйӑм хистенипе эпӗ портфеле май пур таран васкарах хупса питӗресшӗн пултӑм, анчах ҫак асран кайми кун мана темиҫе тӗрлӗ инкек курма пӳрнӗ пулмалла; пӗчӗк ҫӑраҫҫие ҫӑра шӑтӑкне чиксен, эпӗ ӑна кирлӗ еннелле мар, урӑх еннелле пӑртӑм; ҫӑра питӗрӗннӗ тесе шутласа, эпӗ ҫӑраҫҫие кӑлартӑм та — ай сехре хӑппи! — ман алӑра ҫӑраҫҫи хуҫӑкӗ ҫеҫ.

Под влиянием этого чувства я как можно скорее хотел закрыть портфель, но мне, видно, суждено было испытать всевозможные несчастия в этот достопамятный день: вложив ключик в замочную скважину, я повернул его не в ту сторону; воображая, что замок заперт, я вынул ключ, и — о ужас! — у меня в руках была только головка ключика.

XII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пурте черчен танлаштаруллӑ: эпир сӗм тайгара ҫӗр ирттернӗччӗ — питех хӑрушӑ пулманччӗ пире; Маринкӑшӑн килӗ ҫывӑхӗнчех, каҫ анчах пулин те, сехре хӑппи тупӑнать…

Все относительно: мы провели целую ночь в дикой тайге, и нам было не так уж и страшно; Маринке страшно поздним вечером в трех шагах от дома…

16 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Эрьзя пантеизмран пуҫӑннӑ — аса илӗр-ха унӑн йывӑҫ тымарӗнчен касса кӑларнӑ «Сехре хӑппи» композицине.

Эрьзя шел от пантеизма — вспомните-ка хотя бы такие его композиции из корней дерева, как «Ужас».

6 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Кунта ав, баксионри пек мар пулин те, хулара пулсан та, ав епле сехре хӑппи.

Уж на что здесь, в городу, не то, что на баксионе, и то страсть какая.

12 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Сехре хӑппи, тӑванӑм, ан та кай луччӗ, пӗр-пӗр ҫӗре, утӑ ҫине кӗрсе ӳк те, вырт пӗр-икӗ кун хушши — унсӑрӑн ӗҫ тухас ҫук.

Такая страсть, братец ты мой, что и не ходи лучше, а здесь упади где-нибудь, в сене, денек-другой пролежи — дело-то лучше будет.

2 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Пӗтӗмӗшле вӑл чӑн-чӑн сехре хӑппи.

В общем, она была настоящим страшилищем.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Эпӗ унӑн пьесисене курман пулин те, ятне чылай илткеленӗ, «Машенька», «Мыскараҫӑ», «Сехре хӑппи», «Инҫетре» текен пьесисене пӗлетӗп.

И, хотя я не видел его пьес, я много раз слышал это имя, слышал о «Машеньке», о «Чудаке», о «Страхе» и «Далеком».

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Сехре хӑппи хӗтӗртрӗ-ҫке-ха…

Ить живой страх подгонял…

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тӗрӗллӗ тутӑр пӗркеннӗ Аксинья, Григорие уйӑраймасӑр, сӗтел патне утса пычӗ, хӑяккӑн пӑхса илчӗ те, чарӑлса кайнӑ хура куҫӗнчен сехре хӑппи сирпӗнсе тухрӗ.

Аксинья, закутанная в ковровый платок, не узнавая Григория, подошла к столу, глянула сбоку, и в черных расширившихся глазах ее плеснулся ужас.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӗн темелле, пурнӑҫ мар, сехре хӑппи ҫав ӗнтӗ.

Страх в глазах, одно слово.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех