Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑлхасем (тĕпĕ: хӑлха) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпир пӗр тӗме патне ҫывхарма пуҫласанах хура вӗҫлӗ вӑрӑм хӑлхасем курӑнса кайрӗҫ.

И только мы стали подходить к этому кусту, за ним мелькнули чёрные кончики длинных ушей.

Юр ҫинчи приказ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.

Кун каҫа Лука Александрычпа ҫӳрени ывӑнтарнӑ ӑна, хӑлхасем тата урисем шӑнса кайнӑ унӑн, ҫитменнине тата вӑл калама ҫук выҫса ҫитнӗ.

Целодневное путешествие с Лукой Александрычем утомило ее, уши и лапы ее озябли, и к тому же еще она была ужасно голодна.

I. Хӑйне хӑй япӑх тыткаланӑ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Григорий, хӑлхасем ҫӗҫӗпе каснӑ пек ыратса шӑхӑрса тӑнӑ май, инҫетре пӑшал сассисем хӑрӑплатнине илтрӗ.

Сквозь режущий свист в ушах Григорий услышал хлопки далеких еще выстрелов.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чӗре пит хытӑ тапнипе ӑна капанӑн леш енче те илтессӗн туйӑнчӗ: пит ҫунать, хӑлхасем аптратмаллах янӑраҫҫӗ.

Сердце стучало так сильно, что казалось, его слышно было по ту сторону копны; лицо горело, в ушах стоял противный звон.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ахаль мар вӗсене каменоломньӑра «Куҫсемпе Хӑлхасем» тесе чӗнеҫҫӗ.

Недаром их звали в каменоломнях «Глаза и Уши».

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Куҫсемпе хӑлхасем, — сӑмах тӗртсе хучӗ Ваня Гриценко.

— …глаза и уши, — успел вставить Ваня Гриценко.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

«Куҫсемпе Хӑлхасем», партизансен служби хушнине пурнӑҫласа, курткисене турткаласа, тӳрленкелерӗҫ те отряд штабне пырса кӗчӗҫ.

«Глаза и Уши», подтянувшись и одернув куртки, как того требовала партизанская служба, предстали перед штабом отряда.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫавӑн хыҫҫӑн пысӑк та ҫивӗч куҫлӑ, сӑнама юратакан Володьӑпа тинкерсе итлеме юратакан, кӑшт ҫеҫ урлӑ хӑлхаллӑ Ваня Гриценкона «Куҫсемпе Хӑлхасем» тесе чӗнме пуҫланӑ.

С тех пор большеглазого, пытливого, зоркого Володю и внимательного, самую малость лопоухого Ваню Гриценко стали величать «Глаза и Уши».

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Эпир, — пӳрнипе хӑй кӑкӑрне тӗртнӗ, пуҫне Ваня Гриценко енне сулнӑ, — эпир — куҫсемпе хӑлхасем.

— Мы… — он ткнул себя пальцем в грудь и кивнул в сторону Вани Гриценко, — мы глаза и уши.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вӗсене час-часах халӗ «Куҫсемпе Хӑлхасем» тесе чӗннӗ.

Их теперь уже часто так звали — «Глаза и Уши».

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Ну, разведка — терӗ вӑл, — ну, Куҫсемпе Хӑлхасем, калаҫу пур!

— Ну, разведка, — сказал он, — ну, Глаза и Уши, есть разговор.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Куҫсемпе хӑлхасем

«Глаза и уши»

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Анчах та куҫсемпе хӑлхасем пӗрмаях ҫак шухӑша хирӗҫ пыраҫҫӗ.

Но глаза и уши постоянно свидетельствовали против него.

IX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Темшӗн-ҫке, кашни сасӑ ҫын пичӗ евӗрлӗ касса тунӑ шӑвӑҫ пек туйӑнать — ҫӑварӗ те, куҫӗсем те пур пек, сӑмса валли те шӑтӑк касса кӑларнӑ пек, тата вӑрӑм та шурӑ хӑлхасем ҫыпӑҫтарнӑ пек.

И почему-то каждый отдельный звук рисуется воображению куском жести, которому придано сходство с лицом человека — прорезан рот, прорезаны глаза, отверстие для носа и приделаны длинные белые уши.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Вӑл, хавасланнипе, Петя картузне сӑмсинчен тытрӗ те хӑлхасем ҫинех пусса антарса лартрӗ.

Он в знак восторга крепко взялся за козырек Петиной фуражки и глубоко насунул ее мальчику по самые уши.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пуҫлать вара хӑш чухне Петя каласа пама, хӗрсе каять, аллисемпе хӑлаҫланать, хӑлхасем шанмаллах суйма тытӑнать — старик ларать итлесе, пӗр кулмасӑр пуҫне сулать.

Начнет Петя, бывало, что-нибудь рассказывать, увлечется, размахается руками, заврется до того, что уши вянут, а дедушка ничего — сидит и серьезно кивает головой.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ашшӗ, йӗрӗнсе, куҫне хӗссе: «Мӗнле намӑс мар чӗлхепе ҫавнашкал сӳпӗлтетме… Хӑлхасем шанса каяҫҫӗ вӗт!» — терӗ.

Папа даже с отвращением зажмурился, сказав: «Как не стыдно языком молоть… Ведь уши вянут!»

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чӗре мӗнле хӑвӑрт тапать, хӑлхасем мӗнле янӑраҫҫӗ!

Как дико колотилось сердце, какой неистовый звон стоял в ушах!

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав самантрах хӑлхасем янӑраса кайрӗҫ.

И в тот же миг зазвенело в ушах.

XVI. «Башеннӑй, пер!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Часах пирӗн хӑлхасем ҫумӗпе пулясем шӑхӑрма тытӑнчӗҫ.

Вскоре пули начали свистать около наших ушей.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех