Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Куҫлӑхне вӑл хӑех тунӑ пӑхӑр пралукпа ҫыхса ҫирӗплетнӗччӗ те, унӑн ҫав пралукран икӗ куҫ хушшинче тата хӑлха хыҫӗсенче симӗс йӗрсем юлнӑччӗ.

Очки были самодельно связаны медной проволокой, от которой у него на переносице и за ушами являлись зелёные пятна окиси.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Сервантес стена хыҫӗсенче пытанса, хытсах кайнӑ.

Сервантес притаился в углублении стены и замер.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Ашшӗне итлемесӗр, Сергей алӑка уҫрӗ те, кровать ҫинче выртакан амӑшӗн начарланнӑ, пачах пӗчӗкленсе юлнӑ питне, хӑлха хыҫӗсенче пысӑк шӑнӑрсемлӗ кӑвакарнӑ тата сайраланнӑ ҫӳҫ пайӑркисемлӗ пуҫне курса, чарӑнса тӑчӗ.

Не слушая отца, Сергей отворил дверь и остановился у порога, увидев лицо матери, похудевшее и ставшее совсем крохотным, с крупными жилами за ушами и с торчащими пучками седых и редких волос.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хаҫатсене вӑл кун пӳртсенче, тӑкӑрлӑксенче, картиш хыҫӗсенче, кӗлетсем умӗнче ушкӑнӑн-ушкӑнӑн пухӑна-пухӑна ларсах вуларӗҫ…

Читали, собирая группами, в куренях, на проулках, по забазьям, на приклетках амбаров…

28-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пӗр енчен ҫеҫ пӳлӗм питӗ лайӑх — кунтан Мускав шывӗ ытарма ҫук илемлӗн курӑнать, хӗлле те вӑл пит илемлӗ, уйрӑмӑнах каҫ-кӳлӗм, ӗнтрӗк ҫути таҫтан инҫетрен килет те кӗрт хыҫӗсенче ҫаврака таса мӗлкесем пула-пула тӑраҫҫӗ.

У неё было только одно достоинство — прекрасный вид на Москву-реку, которая и зимой была хороша, особенно под вечер, когда сумеречный рассеянный свет приходил откуда-то издалека и под сугробами появлялись чистые овальные тени.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951