Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хыпаланчӗ (тĕпĕ: хыпалан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нюра, ӑна хӑна тӑвас тесе, иккӗмӗш курка чей лартма хыпаланчӗ.

Нюра захлопотала было, хотела вторую чашку поставить.

XII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Нина кӑмака ҫывӑхӗнче тӑраканскер, шарт сиксе, вӗҫнӗ пек хыпӑнса пычӗ сӑпка патне, ачине хӑпӑл-хапӑл йӑтрӗ те, кӑкӑрӗ ҫумне чӑмӑртаса, чаршав хыҫнелле хыпаланчӗ.

Куҫарса пулӑш

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— И-и, хӑна та пур-ҫке, — ҫӗклемне кӑмака умне пӑрахса, Елькка ҫамрӑксем патне хыпаланчӗ, салпун аркиле шӑлкаласа, Христинӑна алӑ пырса пачӗ.

Куҫарса пулӑш

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Эс тем ҫӑмӑллаччӗ ӗнтӗ ҫӗр хута, Дина? — вӑл тӗсесерех пӑхрӗ те хӗре, тӑрса, ун патнелле хыпаланчӗ.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Елькка, лашине посадка хӗррине тӑратса паҫӑртанпах ҫул енне тимлекенскер, Матвипе Кӗҫени автобусран аннине асӑрханӑ-асӑрхаман, утне вулӑран кӑкарса хӑварса, вӗсем патне хыпаланчӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Лешӗ ҫаплах хыпаланчӗ.

Но тот спешил.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Пӗрре хӑраса ӳксен, хӑрани час иртсе каймасть вара, ку туйӑм урӑх туйӑма час парӑнмасть: вӑл, эпӗ нихӑҫан та пӗшкӗнместӗп тесе мухтанаканскер, пуҫне пӗксе, упаленнӗпе пӗрех, траншея тӑрӑх хыпаланчӗ.

Уже раз проникнув в душу, страх не скоро уступает место другому чувству; он, который всегда хвастался, что никогда не нагибается, ускоренными шагами и чуть-чуть не ползком пошел по траншее.

9 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

— Халех, халех, — хыпаланчӗ ашшӗ.

— Сейчас, сейчас, — подхватил отец.

II // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Аксинья хыпаланчӗ, тем васкавлӑ ӗҫ кӗтнӗ пек, хӑвӑрт килнелле утса кайрӗ, хӑйсен крыльци умне ҫитсен ҫеҫ, уттине чакарса, нӑчӑртатакан картлашкасем тӑрӑх хуллен асӑрханса улӑхрӗ.

Аксинья спешила домой, шла быстро, словно там ждало ее неотложное дело, только около крыльца своего куреня замедлила шаг, осторожно поднялась по скрипучим ступенькам.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Йӗтем ҫинче ӑна ҫапса пӗтермен тулӑ сарӑмӗ кӗтрӗ, кӑмакана сӗт лартса хӑварнӑ, ачасене иртен варах нимӗн те ҫитермен, карчӑкӑн мӑй таран ӗҫ, ҫавӑнпа та вӑл пач та чарӑнса тӑмарӗ, хирӗҫ пулакан хӗрарӑмсене сӑмах хушмасӑр сывлӑх сунчӗ, палланӑ ҫынсенчен хӑшӗ те пулин шеллесе: «Служивӑя ӑсатрӑн пулать-и?» — тесе ыйтсан, чӗмсӗррӗн кӑна пуҫӗпе сулчӗ, часрах килне ҫитме хыпаланчӗ.

На гумне ждал ее недомолоченный посад пшеницы, в печи стояло молоко, дети с утра были не кормлены, хлопот у старухи было великое множество, и она спешила домой, не останавливаясь, молча кланяясь изредка встречавшимся бабам, не вступая в разговоры, и только утвердительно кивала головой, когда кто-нибудь из знакомых соболезнующе спрашивал: «Служивого провожала, что ли?»

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий чӑтма ҫук хытӑ хыпаланчӗ.

Григорий спешил отчаянно.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл крыльца ҫинче тапӑртатса тӑчӗ, ахаль чухне нихҫан та тӗлсӗр хыпаланманскер тем хыпаланчӗ, тем мӑкӑртатрӗ, Ксение пӳрте чӗнесси пуҫне те пырса кӗмерӗ.

Он топтался на крыльце, непривычно суетливый, что-то бормотал, и ему даже не приходило в голову пригласить ее в дом.

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӑлханнипе чунӗ хыпӑнма пуҫланӑскӗр, вӑл хӑвӑртрах малалла кайма хыпаланчӗ.

Сжигаемый беспокойством, он стремился вперед.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех