Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хуҫине (тĕпĕ: хуҫа) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ресторан хуҫине Адам Кишлот тесе чӗнеҫҫӗ.

Хозяина ресторана звали Адам Кишлот.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Акӑ мӗн… катер е пысӑках мар кимӗ туп; унӑн хуҫине пая илме тивет.

Так вот — достань катер или большую лодку; придется владельца судна взять в долю.

Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.

Ҫак самантра темӗн пулса иртрӗ: сысна хӑлхана ҫурасла ҫухӑрса ярса хуҫине тӗксе ӳкерчӗ; ҫӗрелле чикеленнӗ май хуҫа сӳнекен хунар ҫутинче хӑрушӑ, тискер чӗр чуна курах кайрӗ; хайхискерӗн ҫавра куҫӗсен тавра вут-хӗм сирпӗнет, урине сысна ҫинелле тӑснӑ, — геральдика арӑсланӗ пек, урӑхла каласан — мӑнаҫлӑн.

Тут произошло нечто: свинья, пронзительно завизжав, сшибла хозяина, и, падая, увидел он в вспышке потухающего фонаря грозное чудовище с острым пламенем круглых глаз, заносящее над свиньей лапу, в позе геральдических львов, то есть величественно.

IV. Сысна. Икӗ «арӑслан» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Буфет хуҫине аякранах пуҫ тайса Тильс буфет стойки патнех пырса тӑчӗ.

Еще издали кланяясь буфетчице, Тильс вплотную подступил к стойке буфета.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Аллисемпе шанӑҫа ҫухатнӑн ҫатӑлтаттара-ҫатӑлтаттара — йӗпеннӗ ҫырӑва Варнава шыв кӳлленчӗкӗнчен вӑр-вар кӑларчӗ, унтан ҫакӑн пекскере хуҫине пани тӗлӗнмеллерех пулать терӗ-тӗр те — конверта хыпалансах ҫурчӗ, текста ҫиелтен пӑхкаларӗ те — хута чӳрече янахӗ ҫине, пуҫне хӑвӑрт пӗшкӗртнӗ капитан сӑмси тӗлнех, хучӗ, вара коридора ластӑк илме чупса тухрӗ.

Отчаянно всплеснув руками, Варнава проворно выхватил из лужи мокрое письмо, затем, решив, что адресату возвращать его в таком виде все равно странно, поспешно разорвал конверт, бегло просмотрел текст и, сунув листок на подоконник, почти к самому носу быстро нагнувшего голову капитана, побежал в коридор за тряпкой.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ку кил хуҫине вӑл юлашки вӑхӑтра нимӗнле ӗҫе те явӑҫтарман, тахҫан укҫа упрама кӑна шанса панӑ.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хӗлимун кил хуҫине кӳрентерес мар тесе кӑшт ҫырткаларӗ те сӗтел хушшинчен тухрӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хуҫине ҫивӗч ӑнланакан ӑйӑр самантрах тапранчӗ те, ура айӗнчен тӑпра чӑмаккисем сирпӗте-сирпӗте, малалла вӑйлӑ юртӑпа вӗҫтерчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Милиционерсем пырсан, кил хуҫине темиҫе сӑнӳкерчӗк кӑтартнӑ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ну! — терӗ те Калюков Хуснутдиновӑн пӑтара ҫакӑнса тӑракан сӑран пиншакне вӑтӑрса илчӗ, хуҫине персе пачӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑл ҫапла калаҫни пӳлӗм хуҫине ҫав тери сехӗрлейтерчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Калюков ҫав хушӑра Хуснутдинов аллинчи револьвера туртса илчӗ, хуҫине кравать ҫине тӗксе ячӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сехӗрленнӗ кил хуҫине тинех кӑшт чун кӗчӗ, вӑл ӗнтӗ картишне хӑюллӑнрах тухрӗ, часах Йӑванпа Унеҫӗме ертсе кӗчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

«Калюк ытла ҫемҫешке кӑмӑллӑ ҫын, влаҫ умӗнче таса юлса, кайран пире пӑрахса каясшӑн. Пӗтетпӗр эпир унпа», — тенӗ вӑл пӗррехинче Йӗпреҫ леш енчи утар хуҫине

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Таркӑнсем ҫаплах турӗҫ, кил хуҫине ҫыхрӗҫ те, вирлӗ ятла-ятла, полицейскисен хушшине пырса пӑрахрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кӑвак тӗслӗскер, хуҫине курсан, малти урипе ҫӗре кукалесе, пуҫне мӑнаҫлӑн ухса кӑна тӑрать, ача.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Йӗрет хӑй, ҫав вӑхӑтрах, кил хуҫине хыпалантарса, татах та татах шаккать кантӑка.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тин килсе ҫитнӗ хӑна мӗнле май килнӗ ҫапла вырӑн тупкаланӑ, ҫырткаланӑ май пӳрт тулли халӑх хушшинче вӗткеленсе ҫӳрекен кил хуҫине сӑпайлӑ чӑтӑмлӑхпа кӗтнӗ пекех — пурнӑҫри кулленхи пулӑмсене те, Ассоль шухӑшӗпе, сӑпайлӑн, чӑтӑмлӑн йышӑнмалла.

Поэтому к обыденным теням жизни следовало, по ее мнению, относиться с деликатным терпением гостя, который, застав дом полным народа, ждет захлопотавшегося хозяина, ютясь и питаясь по обстоятельствам.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Каярахпа Синопӑна амӑшӗ тилӗ ҫури тӑшмана малтан епле сиссе сасӑ парса пӗлтерни ҫинчен каласа панӑ, кун ҫинчен лагерь тӑрӑх ырлама тытӑннӑ, ун пӗчӗк хуҫине Синопӑна та сахал мар ырланӑ.

Позднее мать Синопы рассказала о том, как лисичка первая почуяла врага и подняла тревогу; когда слух об этом разнесся по лагерю, все стали хвалить умного зверька, и немало похвал пришлось на долю его маленького хозяина, Синопы.

Икӗ Синопа // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Ку вӑхӑтра вигвамран хуҫине пырса чӗререн саламланӑ салтаксем тухнӑ.

В это время из вигвама выходили воины, почтительно его приветствовавшие.

Ачана ят параҫҫӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех