Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хутпа (тĕпĕ: хут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑна ҫурчӗ «Тип ҫӗрпе тинӗс» ятлӑ, — ҫакӑн пирки йывӑҫ кӑтартмӑшра кӑвак ҫине сарӑ сӑрӑпа ҫырса хунӑ; анчах ҫак ҫурта пурте «Стомадор хӑна ҫурчӗ» теҫҫӗ, — малтанхи хуҫи ячӗпе; вӑл тӑхӑр ҫул каялла ҫухалнӑ — мӗншӗн тата ӑҫта кайнине каламасӑр, ҫав вӑхӑтрах пӑрахса хӑварнӑ хуҫалӑхне тытса пымашкӑн ҫӗнӗ хуҫана, Джемс Гравелота, саккунпа ҫирӗплетнӗ хутпа тивӗҫтернӗ.

Эта гостиница называлась «Суша и море», о чем возвещала деревянная вывеска с надписью желтой краской по голубому полю, хотя все звали ее «гостиницей Стомадора» — по имени прежнего владельца, исчезнувшего девять лет назад, не сказав, куда и зачем, и обеспечившего новому хозяину, Джемсу Гравелоту, владение брошенным хозяйством законно составленной бумагой.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Хутпа кӑранташ парсам.

Давай бумагу и карандаш.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.

— Ку хутпа чикарккӑ чӗркетпӗр, — хаваслӑн каларӗ Нэф.

— Закурим этой бумажкой, — весело сказал Нэф.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

Стерс куҫне ҫӑра шӑтӑкӗ тӗлне тытрӗ: сасартӑк, тулаш енчен шӑтӑка хура хутпа хупланӑн, унӑн ҫутӑ ҫекӗлӗ сӳнчӗ.

Стерс приблизил глаз к скважине: вдруг ее светлый крючок погас, словно с наружной стороны скважину прикрыли черной бумагой.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

Сигби эрех, хутпа чернил килсе пама ыйтрӗ, унтан йӑнӑшпа, ҫапах таса чун-чӗринчен ҫапларах ҫавӑрттарса хучӗ:

Сигби потребовал вина, бумаги и чернил и вывел безграмотно, но от чистого сердца следующее:

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— «Ҫак хутпа пӗрле пакета чиксе хунӑ портрета сирӗнтен хӑшӗнчен те пулин кирлӗ ҫӗре леҫсе пама ыйтатӑп. Ҫакӑнта манӑн сирӗн пата — пӗртен пӗр тата тӗп ыйту».

«Портрет, который я запечатываю вместе с этой бумагой, прошу кого-нибудь из вас доставить по адресу. В этом моя главная и единственная к вам просьба».

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Раҫҫейре туса кӑларакан хутпа та усӑ курӗҫ.

Будет использована и бумага, производимая в России.

Чек лентти: ӑҫта ҫухалнӑ тата мӗнле сӑлтава пула? // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/content/5963-%D0%A7% ... B0%3F.html

Германи унччен ҫак хутпа 60–70% таран тивӗҫтернӗ.

Германия раньше обеспечила такой бумагой до 60–70% потребности.

Чек лентти: ӑҫта ҫухалнӑ тата мӗнле сӑлтава пула? // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/content/5963-%D0%A7% ... B0%3F.html

— Эппин, манса кайиччен, ҫырӑвне халех хатӗрлесе хурам, кайран алӑ ҫырайми пулӗ, — терӗ те Телегин, Йыснаран хутпа кӑранташ илсе, кӗскен кӑна ҫапла ҫырчӗ:

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ну, кай, хутпа ручка сӗтел ҫинчех унта…

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сассинчен тата хӑй ку хутпа питӗ кӑмӑллӑ пулни палӑрать.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫак шухӑшпа кӑштах хавхаланнӑскер, Телегин, вӑхӑта сая ямасӑр, почтӑна тухса утрӗ, хутпа кӑранташ туянса, ҫыру ҫырса ячӗ:

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Мӗнех, хӗрарӑма хутпа аппаланни те юрать.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Аллине хутпа ручка тытнӑ.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

— Эппин, хут та пулин ҫырса парса ярам-ха Сирӗнтен, — терӗ те Саша Антон Иванович панӑ хутпа ручкӑна илсе тракторӗ еннелле утрӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Ме, ҫыр! — сӗтел сунтӑхӗнчен Олесьӑна хутпа ручка кӑларса тыттарчӗ Виктор.

На, пиши! — Виктор вынул из ящика стола бумагу и ручку, протянул Олесе.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Хутпа уйӑрма заявлени ҫырса панӑ эп.

— Я уже написал заявление о разводе.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Эпир санпа хутпа уйрӑлман, Виктор.

— Мы с тобой официально не развелись, Виктор.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Путех, ку хутпа пур хуторсене те ҫитрӗҫ пулӗ ӗнтӗ…

По всем хуторам, поди, верховые уж полетели с этой бумагой…

9 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Хӑйӗн удостоверенийӗпе тата чугун ҫул тӑрӑх ирӗккӗнех ҫӳреме право паракан «провизионка» тенӗ хутпа усӑ курса, Иванов тӑтӑшах пирӗн пата лагере пырса ҫӳретчӗ.

Пользуясь своим удостоверением и так называемой «провизионкой», которая давала ему право свободно ездить по железной дороге, Иванов регулярно приезжал к нам в лагерь.

Здолбуново станцийӗнче // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех