Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хурланаҫҫӗ (тĕпĕ: хурлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫавӑнпа паян ман килте пурте йӗре-йӗре хурланаҫҫӗ.

Потому-то сегодня в доме моем слышны плач и стенания.

Пӗр патша ывӑлӗпе патша хӗрӗ Гуландаз ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Вилӗм ҫитнине сиснӗ хӗрарӑмсем арҫынсенчен те хытӑрах хурланаҫҫӗ, вӗсем пуринчен ытла ачи-пӑчисемшӗн йӗреҫҫӗ.

Смерть они встречали не так спокойно, как мужчины: они больше думали о тех, кого оставляли.

14 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вияль вӗсем тӗрлӗ сасӑпа хурланса ӳленине итленӗ май: «Ӑнланаҫҫӗ, ман чун хурланнине питӗ лайӑх ӑнланаҫҫӗ, манпа пӗрле хурланаҫҫӗ», — терӗ вӑл хӑй ӑшӗнче.

Вияль вслушивалась в их унылый разноголосый вой и думала: «Понимают, хорошо понимают, что на душе у хозяйки печаль, вместе с хозяйкой печалятся».

Хӗрарӑм-сунарҫӑ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ачасем, паллах, хурланаҫҫӗ ӗнтӗ.

Конечно, ребятам было очень обидно.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Сӑнӗсем те, сассисем те савӑнӑҫлӑ мар вӗсен, хурланаҫҫӗ тейӗн вӗсене, ӗнерхи ҫапӑҫура пулнӑ ҫухатусене пула чун-чӗререн пӑшӑрханаҫҫӗ тейӗн, анчах та тӗрӗссипе каласан, вӗсенчен пӗри те чи ҫывӑх ҫыннине ҫухатман (вӑрҫӑ пынӑ чух чи ҫывӑх ҫынсем пурах-ши вара?), ҫавӑнпа та ытахальрен ҫеҫ, эпир хамӑра хамӑр хурланакан ҫын пек тыткалама тивӗҫ тесе шутланӑран ҫеҫ, хурланнӑ пек пулаҫҫӗ вӗсем.

Лица и звук голосов их имели серьезное, почти печальное выражение, как будто потери вчерашнего дня сильно трогали и огорчали каждого, но, сказать по правде, так как никто из них не потерял очень близкого человека (да и бывают ли в военном быту очень близкие люди?), это выражение печали было выражение официальное, которое они только считали обязанностью выказывать.

15 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Вӑл — ҫак килте асӑнма хушман тема: ӑна аса илсен гасиенда хуҫисем хурланаҫҫӗ.

Это — запрещенная тема в доме: она вызывает грустные воспоминания у хозяев гасиенды.

C сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӗсем, екки ярсан, хӑйсен ирӗклӗхӗсем ҫинчен е юрату мыскарисем ҫинчен мухтанса каласа параҫҫӗ, е тылра пурӑнакансен шӑпи пирки манпа пӗрле хурланаҫҫӗ.

В лучшем случае они хвалились своими самоволками и любовными похождениями и вместе со мной горевали о печальной участи тыловиков.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӗсем мӗскӗнсем, пысӑк йывӑҫ айӗнче салхуллӑн лараҫҫӗ, хӑйсен телейсӗр пурнӑҫӗ пирки хурланаҫҫӗ.

Несчастные понуро сидели под каким-то громадным деревом, удрученные своей горькой участью.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӗсен пысӑк хурлӑх, хӑйсемшӗн кӑна мар, пӗтӗм тӑван халӑхӗшӗн хурланаҫҫӗ тӑлӑха юлнӑ икӗ тӑван.

Куҫарса пулӑш

Аннесен куҫҫулӗ юхнӑ чух чулсем те йӗреҫҫӗ // Римма ПРОКОПЬЕВА. «Хыпар», 2015.04.30, 76-77№

[Тӳрӗ ҫын вилсессӗн — хурланаҫҫӗ; усал ҫын вилсессӗн — юнашарах савӑнӑҫ тӑрать.]

[Праведник, умирая, оставляет сожаление; но внезапна и радостна бывает погибель нечестивых.]

Ытар 11 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех