Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хупать (тĕпĕ: хуп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл сехетне кӑларса пӑхать те хуппине шаклаттарса хупать:

Он вынимает часы, смотрит на них и громко щелкает крышкой.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Уласа-вӗрсе тӑракан сывлӑша хирӗҫ аран-аран утса, Костя алӑкне хупать, чӳречи патне чупса пырать.

С трудом преодолевая воющий напор воздуха, Костя закрывает дверь, подбегает к окну.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫӑрттанӗ ӑна хырӑмӗнчен, ҫара урисенчен хӳрипе ҫапать, пӗр сассӑр ҫӑварне уҫа-уҫа хупать, ҫӑварӗнчен вара вӑлта ҫиппин татӑкӗ усӑнса пырать.

Щука бьет его хвостом по животу, голым ногам и беззвучно хлопает пастью, из которой торчит поводок.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӑл куҫӗсене хупать те, аллисене пуҫ урлӑ хурса выртать, пирусӗ ҫӑвар кӗтессине ҫыпҫӑнса ларса хуллен мӑкӑрланать, вӑл ӑна чӗлхипе тӳрлетет, ҫав тери хытӑ туртса ӗмсе илет те ун кӑкӑрӗнче тем хӑй-хӑй тутарать тата пит пысӑк пичӗ тӗтӗм ӑшне пулать.

Он закрывает глаза и лежит, закинув руки за голову, папироса чуть дымится, прилепившись к углу губ, он поправляет её языком, затягивается так, что в груди у него что-то свистит, и огромное лицо тонет в облаке дыма.

V. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑхӑт-вӑхӑт вӑл вӑранать те куҫне уҫать, унтан каллех хупать, тӗлӗк курать.

Минутами она просыпалась и открывала глаза, потом опять их закрывала.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

— Полици тӗрӗс тӑвать, — тӑсрӗ сӑмахне атте, аллине аяккалла тартса, — ҫакнашкал ҫынсене тивӗҫлипе тыта-тыта хупать.

— И прекрасно делают, — продолжал папа, отодвигая руку, — что таких людей сажают в полицию.

V сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унтан сулӑнса каять, куҫне хупать те: — Ох… йывӑр мана, — тесе йынӑшать.

Потом закачался, глаза закрыл и говорит: — ох… мне худо…

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

Сачков ӑна чӑтӑмлӑн та ачашшӑн хистет, кранӗсене хупать, ҫу хутӑшне майлаштарать тата, шикленсе, моторӑн вӗри витти ҫумне хӑлхине тытса итлет.

Он понукал ее терпеливо и ласково, перекрывал краники, регулировал смесь и, тревожась, наклонял ухо к горячей рубашке мотора.

«Саго-мару» пӗтни // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 16–42 с.

Мӗн чухлӗ хӗрхенӳ, ырӑ кӑмӑл вӑл сӑмахсенче, Чочой хушӑран куҫне хупать те хӑйӗн телейлӗ кунӗсене аса илет.

И столько участия он чувствовал в их словах и взглядах, что порой закрывал глаза и переносился к счастливым дням.

Факелсем инҫетре // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Виктор Сергеевичпа комсомолецсем пиллӗкмӗш сехетре кӑнтӑрлахи апат тума кайсан, Эттай нумайччен туса пӗтермен кӑмака тавра ҫӳрерӗ, пӗрре кӑмака ҫӑварне пуҫне чиксе пӑхать, тепре кӑмака алӑкӗсене, конфоркисене уҫа-уҫа хупать.

Когда Виктор Сергеевич и комсомольцы в пятом часу дня ушли обедать, Эттай долго ходил возле неоконченной печи, то заглядывая внутрь топки, то открывая и закрывая дверцу и конфорки.

Икӗ айӑп пӗр харӑс // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Тӗттӗм пӳртсенче пӗчӗк ачасем Шӑнса, выҫса вилсе пӗтеҫҫӗ, Хаяр чирсем вӗсене ҫиеҫҫӗ, Усал вилӗм куҫӗсене хупать.

В тёмных избах дети малые Гибнут с холода и голода, Их грызут болезни лютые, Глазки деток гасит злая смерть!

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

1924 ҫулхи январӗн 21-мӗшӗнче, каҫхине ултӑ сехет те аллӑ минутра, Горкӑра, Владимир Ильич Ленин ӗмӗрлӗхех куҫне хупать.

Ленин умер 21 января 1924 года в шесть часов пятьдесят минут вечера в Горках.

Пурнӑҫа юратни // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Тепӗр темиҫе минутран вара Свердлов ӗмӗрлӗхех куҫне хупать.

Через несколько минут Свердлова не стало.

Йывӑр ҫухатусем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Калать те ҫапла — куҫне хупать.

И закрыл глаза.

Виҫӗ сӗмсӗр пуля // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Куҫне хупать ҫеҫ — сиксе те тӑрать.

Только закрывает глаза — тут же вскакивает.

Расстанная урамӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

1891 ҫулхи майӑн 8-мӗшӗнче вӑл ӗмӗрлӗхех куҫне хупать.

Умерла она 8 мая 1891 года.

Самарти кунсем-ҫулсем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Коля Василь патне пырать, ӑна вӑйпах кухньӑна ҫавӑтса тухать, унтан хӑй хыҫҫӑн алӑка хупать.

Коля подходит к Василю и силой выводит его в кухню, прикрывает за собой дверь.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Гаврилов хӑраса куҫӗсене мӑч-мӑч хупать, лаши ҫине хӑвӑрттӑн утланать те шоссе еннелле юртӑпа чуптарать.

Гаврилов испуганно моргает глазами, быстро вскакивает на лошадь и трусцой направляется к шоссе.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Кӗтсе илтӗм иккен… ӗнтӗ вилсен те тӑвансен алли куҫӑма хупать, — тенӗ цынга чирӗпе асапланакан Паша инке, унтан витен пас тытса ларнӑ кӗтесси ҫине сӑхсӑхнӑ.

Дожила… хоть родная рука глаза закроет, — сказала тётя Паша, умиравшая от цынги и ревматизма, и истово закрестилась на осклизлый, заиндевевший угол конюшни.

Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.

Ҫисе тӑрансанах вӑл куҫне хупать те, ҫавӑнтах йывӑр ыйхӑпа ҫывӑрса каять.

Поев, он тотчас же закрывал глаза и немедленно засыпал каменным сном.

Пӗр тӑвансем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 219–229 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех