Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хумасан (тĕпĕ: хур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Валеҫсе хумасан, ҫырла (уйрӑмах ҫӗр ҫырли, хӑмла ҫырли) лапчӑнма пултарать.

Иначе они легко мнутся (особенно клубника и малина).

Мӗн тата мӗнле ҫимелле // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Роман авторӗ хӑйӗн геройӗ профессор Лиденброк урлӑ, Гемфри Деви гипотезӗ тӑрӑх шутласа, ҫӗр айӗнчи пусӑм вӑйне тата вӗри температурӑна нимӗн вырӑнне хумасан та, ҫапах та ҫӗр варринче пусӑм вӑйӗ пур.

Если даже значение последней автором в лице профессора Лиденброка отвергается, исходя из упоминаемой в романе гипотезы Гемфри Дэви (кстати сказать, научно никогда не освещавшейся!), то роли давления ни при каком представлении о состоянии недр Земли отвергать нельзя.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Енчен те тӳрӗ ҫынсен ҫулӗ ҫинче Иуда тӑрать пулсан, вӗсене сутма хатӗрленет пулсан, — эпӗ ӑна пӗтерсе хумасан, хам Иуда пулатӑп!

Если на пути честных стоит Иуда, ждет их предать — я буду сам Иуда, когда не уничтожу его!

XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Берсенева, тӗп вырӑс ҫыннине, Инсаров ӗҫе нимӗҫсенчен те тирпейлӗрех тата вӑхӑтра туса пыни малтанах культурӑсӑртарах пек, кӑштах кулӑшла пек те туйӑнатчӗ; анчах часах вӑл ҫакна хӑнӑхса ҫитрӗ те, ҫак тирпейлӗхе хисеплӗ йӑла вырӑнне хумасан та, лайӑх тесе йышӑнчӗ.

Берсеневу, как коренному русскому человеку, эта более чем немецкая аккуратность сначала казалась несколько дикою, немножко даже смешною; но он скоро привык к ней и кончил тем, что находил ее если не почтенною, то по крайней мере весьма удобною.

XI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ӗҫе тӗп вырӑна хумасан, мӗн калаҫӑвӗ пулма пултарӗ-ши ӗнтӗ?

О каком смысле может идти речь, если во главу угла не ставить труд.

Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Католик пулам, ҫавӑрса хумасан

То будь я католик, если не переворочу!

Пӗр чиркӳри тиечук пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

«Инвалидӑн» официаллӑ пайне пӑхкаланисене шута хумасан, вӑл, вӗҫӗмсӗрех хаяр служба ҫакки-кантрине сӗтӗрнӗскер, ӗмӗрӗ тӑршшӗпе те пӗр кӗнеке, пӗр хаҫат вуламан.

Влача во всю свою жизнь суровую служебную лямку, он не прочел ни одной книги и ни одной газеты, кроме разве официальной части «Инвалида».

X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ кӑшт вӗрилентӗм, ваше высокороди, анчах алӑ хумасан та юрамасть.

Погорячился, ваше высокородие, ну да ведь без того нельзя, чтоб не побить.

Унтер Пришибеев // Иван Юркин. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 81–88 стр.

Ҫитерсе самӑртнӑ вунӑ вӑкӑр та кӗтӳрен ҫирӗм вӑкӑр, вӑтӑр кор тулӑ ҫӑнӑхӗ те утмӑл — ытти кӗрпе-ҫарма, ҫӗр бат тӗрлӗрен эрех, виҫҫӗр сурӑх, — самӑртнӑ чӑхха-чӗппе, пӑлансене, ту качакисемпе сайгаксене шута хумасан, — ҫаксем йӑлтах ятарласа уйӑрнӑ вуникӗ ҫын алли витӗр кайса пынӑ Соломонӑн хӑйӗн, ҫаплах тата ун дворӗн, свитипе гвардин сӗтелӗсем ҫине кунсеренех.

Десять волов откормленных и двадцать волов с пастбища, тридцать коров пшеничной муки и шестьдесят прочей, сто батов вина разного, триста овец, не считая птицы откормленной, оленей, серн и сайгаков, — все это через руки двенадцати приставников шло ежедневно к столу Соломона, а также к столу его двора, свиты и гвардии.

I сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех